به گزارش خبرگزاری بسیج استان مرکزی از خمین؛ علی مؤذنی کارشناس مسائل سیاسی و استاد دانشگاه در یادداشتی نوشت: بعد از انتخابات ریاست جمهوری و با انتخاب وزرای کابینه، روند عمومی کشور به سمت عادی شدنِ شرایط اداری پیش می‌رود و امید است که دوباره با کابینه جدید و مسئولانی تازه‌نفس، چرخ اجرایی کشور به بهترین شکل به حرکت درآید. انتظار مردم از رئیس‌جمهور و وزرای محترم نیز این است که بدون فوت وقت و با بهترین برنامه‌ریزی، راهکارهایی اصولی و حساب‌شده و علمی برای حل مشکلات متعدد کشور، اتّخاذ کنند و طعم شیرین خدمت را بار دیگر به ملت صبور و نجیب ایران بچشانند.
اما این روزها در محافل مختلف و به‌خصوص در رسانه‌ها، گویا عده‌ای هنوز در حال و هوای انتخابات هستند و به هر دلیل یا دچار یأس شدید هستند یا غرور کاذب! فراموش نکنیم انتخابات تمام شده و چه به شخص آقای پزشکیان رأی داده باشیم یا نه، حمایت از رئیس‌جمهور و وزرای ایشان طبق تأکیدات مقام معظم رهبری، وظیفه همه دلسوزان کشور و نظام اسلامی است و البته این مسئله منافاتی با نقد اصولی و دقیق برنامه‌ها و کارکردها و افراد ندارد.
در مورد فضای دوقطبی نکاتی قابل توجه است:
۱ - آیا کشور و جامعه به‌منزله یک کلّ منسجم و واحد نیست؟ آیا می‌توان جامعه را به یک خانواده بزرگ تشبیه کرد؟ اگر جواب منفی باشد، اختلاف‌نظرها و اختلاف‌سلیقه‌ها دمار از روزگار این کشور درمی‌آورد زیرا همیشه این‌طور نیست که تصمیمات کلان به مذاق همه افراد خوش بیاید و مقاومت در برابر برنامه‌ها منجر به دودستگی و قطب‌بندی‌های مختلف شده و این جامعه به‌مرور دچار ضعف مفرط و تحلیل شدید می‌شود اما اگر جواب به این سؤال مثبت باشد، در این صورت دورنما و سرنوشت کشور و جامعه برای تک‌تک افراد و اعضای جامعه مهم خواهد بود و هر عضوی سعی می‌کند سهمی هرچند ناچیز در بهبود شرایط اطراف خود ایفا نماید؛ درست مانند اعضای یک خانواده که ارزش و جایگاه و احترام آن خانواده برایشان مهم است و نگاهی وسیع به بهبود شرایط زندگی خود دارند.
در این جامعه، اختلاف‌نظر و سلیقه وجود دارد ولی وقتی صحبت از منافع ملّی می‌شود، همه اختلاف‌ها به‌پای مصلحت کشور قربانی می‌شود و منیّت‌های حزبی و سیاسی، کنار گذاشته می‌شود.
۲ - تکثر و چندصدایی از ویژگی‌های یک جامعه پویا است و نشاط سیاسی لازمه مردم‌سالاری است. کسی مخالف وجود احزاب، جناح‌ها و قطب‌های سیاسی نیست اما نکته اینجاست که محدوده جولان و عرض‌اندام این قطب‌ها کجاست؟ آیا قطب‌های سیاسی باید به قیمت حفظ خود، منافع کلان کشور را نادیده بگیرند؟ آیا احزاب مختلف کشور باید مانند قطب‌های منفی، یکدیگر را دفع کنند یا با حفظ موجودیت خود، در گرانیگاه تلاطم‌های سیاسی، مانند قطب‌های مثبت، همدیگر را جذب نمایند؟
۳ - جامعه ما جامعه‌ای مذهبی است و علائق دینی در تاروپود این جامعه نفوذ کرده است. قطعاً احزاب سیاسی و سیاستمداران نیز باید ملاحظات دینی را همواره مدنظر قرار دهند و از هر اقدامی که شائبه حبّ دنیا و شهوت ریاست را داشته باشد، خودداری کنند تا الگوی خوبی برای اقشار مختلف مردم در امر دین و دنیا باشند.
انتهای پیام/
