به گزارش خبرگزاری بسیج از همدان، پای درس پدر شهید رضا بابایی از روستای شیرینآباد بخش مرکزی شهرستان ملایر نشستیم.
حاج نوالدین چقدر دلتنگ فرزند شهیدش بود .
او میگفت تاریخ و سال شهادت فرزندم را بیاد ندارم ولی همیشه او پیش چشمم هست .
خاطرات بزرگ کردن شهید و سختیهایی که کشیدهام را هیچ وقت فراموش نمیکنم.
او از جوان شهیدش میگفت که چقد برای پیروزی انقلاب زحمت کشید .
او میگفت پسرم همیشه دستهایش رنگی بود وقتی از او سوال میکردم چرا دستت رنگی است. جواب میداد رفتم شعارنویسی علیه ساواک و شاه .
این پدر عزیز که اسوه صبر و شجاعت است با وجود اینکه به علت مشکلات جسمی زمین گیر شده اما همچنان دلی جوان و شاد دارد... نگاه او به انقلاب و امام از روی عشق و علاقه بود.
او میگفت جوانم را برای خدا در راه امام و انقلاب دادم و هیچ طلب کار نظام و انقلاب نیستم.
اگر هم صحبتی میکنم برای بهتر شدن امور کشورم هست. چون این همه جوان مثل فرزند من در راه انقلاب به شهادت رسیدهاند که وضعیت ملت ما بهتر از گذشته باشد.
گفتنی است؛ شهید رضا بابایی در چهاردهم اسفند سال ۱۳۶۶ در جبهه جنوب منطقه عملیاتی عین خوش به شهادت رسید.
روحش شاد و یادش گرامی
انتهای پیام/