خبرهای داغ:
امام هادی علیه‌السلام؛

چراغ هدایت در تاریکی‌های تاریخ

چراغ هدایت در تاریکی‌های تاریخ
امام هادی علیه‌السلام، دهمین پیشوای شیعیان، در دوران خود به عنوان نماد علم و ایمان شناخته می‌شد. زندگی ایشان مملو از فداکاری و ایثار در برابر ظلم و ستم‌های زمانه‌اش بود.
کد خبر: ۹۶۵۸۲۹۶
|
۱۵ دی ۱۴۰۳ - ۱۴:۳۱

به گزارش خبرگزاری بسیج لرستان، امام علی بن محمد هادی علیه‌السلام، دهمین پیشوای شیعیان، در ۲۵ ذی‌قعده سال ۲۱۲ هجری قمری در مدینه به دنیا آمد. ایشان از نسل امام حسن مجتبی (ع) و امام حسین (ع) هستند و به عنوان یکی از بزرگ‌ترین شخصیت‌های تاریخ اسلام شناخته می‌شوند.

پدر و مادر امام هادی علیه‌السلام

پدر بزرگوار ایشان، امام محمد تقی (ع)، معروف به امام جواد (ع)، و مادر ایشان، بانویی به نام سمانه، از خانواده‌ای محترم و با تقوا بود. سمانه، دختر یک عالم بزرگ به نام یحیی بن اکثم بود که در زمان خود از شخصیت‌های برجسته علمی به شمار می‌رفت.

فرزندان امام هادی علیه‌السلام

امام هادی علیه‌السلام دارای چندین فرزند بودند که از میان آن‌ها می‌توان به امام حسن عسکری (ع) اشاره کرد. امام حسن عسکری (ع) دوازدهمین امام شیعیان و آخرین پیشوای معصوم است که در ۲۵ سالگی به امامت رسید. همچنین، فرزندان دیگری نیز از ایشان به جا مانده‌اند که در تاریخ کمتر به آن‌ها پرداخته شده است.

کارهای امام هادی علیه‌السلام

امام هادی علیه‌السلام در طول دوران امامت خود، به ترویج معارف اسلامی، فقه و اخلاق پرداختند. ایشان با تأسیس مراکز علمی و تربیتی، به تربیت شاگردان و نشر معارف اهل بیت (ع) اهتمام ورزیدند. امام هادی (ع) همچنین در زمان خود با خلیفه‌های عباسی، به ویژه متوکل، درگیر بودند و با وجود فشارها، همواره به هدایت مردم و حفظ وحدت مسلمانان پرداخته و سعی در تقویت اعتقادات شیعه داشتند.

چرا امام هادی علیه سلام زندانی شدند؟ 

امام هادی علیه‌السلام به دلیل نفوذ و محبوبیت خود در میان شیعیان و احساس تهدیدی که خلفای عباسی از ایشان داشتند، تحت فشار و مراقبت‌های شدید قرار گرفتند. متوکل عباسی، به عنوان یکی از سخت‌ترین خلفای عباسی، دستور داد امام هادی علیه‌السلام را به سامرا بیاورند و در آنجا تحت نظر قرار دهند. این زندانی شدن به دلیل ترس از تأثیرات سیاسی و اجتماعی امام بر جامعه شیعه بود.

نحوه شهادت امام هادی علیه سلام

امام هادی علیه‌السلام در سال ۴۴۳ هجری قمری در شهر سامرا به شهادت رسیدند. ایشان به دستور متوکل عباسی و به دلیل شدت دشمنی‌های این خلیفه نسبت به اهل بیت پیامبر (ص)، مسموم شدند. متوکل، که با توجه به قدرت و نفوذ امام هادی علیه‌السلام در میان شیعیان احساس تهدید می‌کرد، دستور داد امام هادی علیه‌السلام را مسموم کنند. این مسمومیت به وسیله مواد سمی که در غذای ایشان قرار داده شد، باعث شهادت آن حضرت گردید.   

شایان ذکر است تاریخ‌های مختلفی برای زمان شهادت ایشان ذکر شده است، اما بیشتر منابع از تاریخ ۳ یا ۴ ربیع‌الثانی یاد می‌کنند. 

شهادت امام هادی علیه‌السلام نه تنها یک حادثه تاریخی بلکه یک پیام اخلاقی و دینی به بشریت است که یادآور ایثار و فداکاری برای حفظ اصول دین و عدالت است.

گرد آورنده: کبری دریکوند 


انتهای پیام /

ارسال نظرات
پر بیننده ها
آخرین اخبار