مسجد، بسیج، حرم؛ سه‌گانه موفقیت یک جوان انقلابی
علیرضا کوهستانی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری بسیج اظهار داشت که توانسته با پشتکار و تلاش، کلاس‌های آموزشی حرم مطهر رضوی را در مدت ۳ سال به پایان برساند و مدرک قاری خود را از این حرم دریافت کند.
در این سال‌ها که در توفیق خدمت بوده، هرگز مسجد را فراموش نکرده و در فعالیت‌های فرهنگی و هنری آنجا نیز مشارکت داشته است. علیرضا به مدت ۳ تا ۴ سال در مسجد چهارده معصوم (علیه‌السلام) به سرپرستی حاج آقای رستگاری، به امور مکبری و موذنی و قرائت قرآن مشغول بوده و در آزمون مکبری و موذنی حرم مطهر رضوی نیز موفق به کسب نمره قبولی شده است.
وی در چهار سال گذشته به عنوان مکبر و موذن و همچنین خادم حرم مطهر رضوی مشغول به خدمت هستند. به شکرانه این نعمت، توانسته‌اند در برنامه‌ها و شبکه‌های مختلف چون رادیوهای خراسان و قرآن، و سیمای جمهوری اسلامی ایران به تلاوت بپردازند.
علیرضا همچنین عضو گروه تواشیح و مدیحه‌سرایی «نورالرضا (ع)» به سرپرستی استاد بازودار است که در هشتمین دوره مسابقات همخوانی قرآن در کشور، موفق به کسب رتبه دوم شده‌اند.
او نیز هم‌اکنون عضو گروه سرود آوای ملکوت مشهد مقدس به سرپرستی استاد نجات‌زادگان است و فعالیت‌های خود را در خبرگزاری‌های حوزه و شهرآرا و همچنین روزنامه‌های مختلف گسترش داده است.
علیرضا در مسابقات قرآن و عترت و نماز دانش‌آموزی نیز موفق به کسب رتبه‌های مختلفی چون مقام دوم استان در رشته ترتیل شده و دارای مقام‌های متعدد در مسابقات مشکات و بسیج خراسان و دارالقرآن کارگر است.
این فعال فرهنگی در ادامه تأکید می‌کند که تمام موفقیت‌های او به حضور در مسجد و راه الهی مرتبط می‌شود و از نونهالان می‌خواهد که از سنین کودکی با مسجد و به ویژه نماز و قرآن انس بگیرند.
او در مسجد جدید خود، مسجدالرضا (علیه‌السلام) که باشرف سرپرستی حاج آقای خاکشور قرار دارد، فعالیت‌های خود را ادامه داده و به برگزاری جلسات آموزشی قرآن در سطح روخوانی و روان‌خوانی، تجوید، ترتیل و تحقیق می‌پردازد.
کوهستانی با اشاره به نقش مثبت بسیج در زندگی‌اش و تأثیر آن در مسیر درست انسان، به ابراز افتخار به بسیجی بودن و خادم الرضا بودن اشاره کرده و تصریح می‌کند که همه این فعالیت‌ها و توفیقات از تحول و انس به خدا و اعمال دینی نشأت گرفته است.
وی در خاتمه با تقدیر و شکرگزاری از مادر و پدرش که در سال‌های اخیر زحمت‌های بسیاری برای او کشیده‌اند، سلامتی این دو بزرگوار را خواستار شده و همچنین برای استادان و مربیان خود آرزوی موفقیت می‌کند.
خاطره‌ای از حرم مطهر
علیرضا در پایان یادآور می‌شود که روزی در حرم مطهر و در حال انجام خدمت مکبری، متوجه افرادی شد که در گوشه و کنار صحن نشسته و گریه می‌کردند و از امام رضا (علیه‌السلام) درخواست کمک داشتند. او به یکی از آن‌ها نزدیک شد و علت بی‌تابی آن‌ها را جویا شد. آن فرد گفت که پسرش نیاز به عمل دارد و هزینه‌ای برای آن ندارد.
این مسئله او را تحت تأثیر قرار داد و بر این باور است که انسان‌ها همواره در نیازمندند. او در ادامه، از امام رضا (علیه‌السلام) گفت که چرا زائران از او کمک می‌خواهند و او پاسخ نمی‌دهد، که ناگهان شاهد شفا یافتن یکی از نمازگزاران در صحن انقلاب شد.
علیرضا درک عمیقی از لطف و مهربانی امام رضا (علیه‌السلام) پیدا کرده و این خاطره را هرگز فراموش نخواهد کرد و بیان می‌دارد که این موضوع ایمانش را تقویت کرده و در خدمت به زائران و نیازمندان مصمم‌تر شده است.
