به گزارش خبرگزاری بسیج از همدان، در اوراق زرین تاریخ انقلاب اسلامی، نامهایی میدرخشند که همچون ستارگان، راه را از دل تاریکی نشان میدهند. شهید قوام کیانی، جوانمردی از خطه شهیدپرور گیان نهاوند، یکی از این ستارگان است؛ سربازی گمنام که با خون خود، حماسهای جاویدان در شلمچه رقم زد و با وصیتنامهاش، چراغی فرا راه پویندگان طریق حق روشن کرد.
او در دومین روز از آبانماه ۱۳۴۲، در خانوادهای کشاورز و متدین، دیده به جهان گشود. قوام، از همان کودکی، طعم تلخ فقر را چشید، اما این سختیها، او را آبدیده و مقاوم ساخت. در دوران نوجوانی، هم در مزرعه دوشادوش پدر کار میکرد و هم در مدرسه، علم و ایمان را با هم میآموخت. با اوجگیری انقلاب اسلامی، قوام نیز به خیل جوانان انقلابی پیوست و با تمام وجود، در راه پیروزی نهضت امام خمینی (ره) کوشید.
با فرمان تاریخی امام مبنی بر تشکیل بسیج مستضعفین، قوام، این جوان غیرتمند، بیدرنگ به عضویت این نهاد مقدس درآمد و با عزمی راسخ، راهی جبهههای نبرد حق علیه باطل شد. او در عملیاتهای متعددی شرکت کرد و شجاعانه در برابر دشمن بعثی ایستاد.
وصیتنامه شهید کیانی، گنجینهای ارزشمند از معرفت و بصیرت است. او در این وصیتنامه، با زبانی ساده و صمیمی، از عشق خود به خدا و آرمانهای انقلاب سخن میگوید: «ما از خداییم و به سوی او باز میگردیم. همانطور که رودخانه، برای رسیدن به دریا، از دل کوه میگذرد و سختیها را تحمل میکند، ما نیز برای رضای خدا و حفظ اسلام، میجنگیم و هدفمان، الله است.»
شهید کیانی، در ادامه وصیتنامه خود، ضمن قدردانی از زحمات پدر و مادر فداکارش، از آنان میخواهد که پس از شهادتش، راه او را ادامه دهند و همواره پشتیبان ولایت فقیه باشند:«پدر عزیز، اگر من شهید شدم، شما مسئولید و نباید بگذارید خون شهیدان هدر رود. مادر مهربانم، اگر از من ناخواسته دلی آزردهاید، مرا ببخشید و حلال کنید. دلبسته مال دنیا نباشید و اگر از پیکرم اثری ماند، دستهایم را بیرون از تابوت بگذارید تا همه بدانند چیزی با خود نبردهام و آنچه میماند، عبادت و جهاد در راه خداست.»
قوام کیانی، سرانجام در تیرماه ۱۳۶۱، در جریان عملیات رمضان و در دفاع از خرمشهر، به فیض شهادت نائل آمد و پیکر مطهرش، سالها در منطقه شلمچه مفقود ماند. پس از ۳۵ سال چشمانتظاری، در سال ۱۳۹۵، پیکر پاک این شهید والامقام به وطن بازگشت و در زادگاهش، با شکوه فراوان تشییع شد.
شهید قوام کیانی، نماد ایثار، شجاعت و فداکاری است. او با خون خود، سند افتخاری برای مردم نهاوند و ایران اسلامی رقم زد. وصیتنامه او، منشور عمل برای جوانان امروز و فرداست.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.
انتهای پیام/