به گزارش خبرگزاری بسیج از همدان، قرآن، آینهای است که تصویر ولایت علی(ع) را در آن میتوان دید، اگر دقت کنیم، یکی از آیاتی که کمتر درباره آن سخن گفته شده، آیه هفتم سوره کهف است: «إِنَّا جَعَلْنَا مَا عَلَى الْأَرْضِ زِينَةً لَهَا...»
ظاهر آیه از زیباییهای طبیعت میگوید، اما باطن آن، علی(ع) است؛ زینت زمین، همانگونه که رسول خدا(ص) فرمودند: «زینةُ الأرضِ، علیّ بن أبیطالب».
فضیلتی که هنوز پس از قرنها در حاشیه مانده، در حالی که جای آن در متن دلهاست. زیبایی زمین، تنها در طراوت گلها یا شکوه کوهها نیست، بلکه در حضور کسی است که قامتش را برای خدا خم کرد و سرش را تنها در برابر معبود فرود آورد.
زهد او، چنان بینظیر بود که پیامبر(ص) فرمود: خداوند تو را به زهدی زینت داد که هیچکس دیگر را چنین نیاراست. نه دنیا چیزی از علی گرفت و نه علی چیزی از دنیا خواست.
نماز، یکی از جلوههای همین زینت است. رسول خدا فرمود: زینت اسلام، نمازهای پنجگانه است. نمازی که علی(ع) در وسط میدان، میان شمشیرها و زخمها هم آن را ترک نکرد.
در آستانه غدیر، بازخوانی اینگونه آیات، نه فقط شناخت علی(ع) را زنده میکند، بلکه دل را به معنای زینت حقیقی زندگی نیز آگاه میسازد. زمینی که علی(ع) در آن نفس کشیده، هنوز از نفس او زنده است.
خبرنگار: علی اکبری ساجد
انتهای پیام/