از آرپی جی زنی تا معاونت عملیاتی قرارگاه مرکزی خاتم الانبیا

به گزارش خبرگزاری بسیج از فارس، جانباز عبدالحسین پیروان در رثای فرمانده شهید خود، سرلشکر فضل الله نوذری دلنوشته ای نوشت. متن این دلنوشته بدین شرح است:

بنام خداوند جان و خرد 

بیاد سردار بزرگ کشور و شهرستان کازرون حاج فضل الله نوذری 

از ارپی جی زنی تا معاونت عملیاتی 
 قرارگاه مرکزی  خاتم الانبیا 

مردی که آرام و بدون هیاهو  پله های رشد و ترقی را طی کرد.

 
مردی که سال ها ماند تا بدست شقی ترین کشور دنیا در ادم کشی و قتل به شهادت برسد؛ 

حاج فضل الله مزد سال ها تلاش و کوشش خود  را گرفت.
 
همه ما بعد از جنگ به هر طریقی درگیر کار و زندگی شدیم ولی حاج فضل الله تا ۳۷ سال بعد از پایان جنگ و تا لحظه شهادتش همچنان  در شرایط جنگی حضور داشت.

به عنوان مستشار، مدرس دانشگاه افسری و تربیت افسران و همچنین حضور در صحنه های مختلف  جنگ و تحلیل گر جنگ و ... 

شاگرد اول همه کلاس های نظامی بود.

شهادت، مزد حضورش در جبهه از سال ۵۹ تا سال ۴۰۴ بود و حیف می شد به مرگ طبیعی و در بستر بمیرد.

۴۵ سال از جوانی تا دوران پختگی در همه صحنه ها حضور داشته  باشی و از تلاش و کوشش دست نکشی 
و بمانی تا ایستاده بمیری.

او با آنکه مسولیتش سنگین و همیشه درگیر کارهایش بود اما وقتی همرزمانش دوست داشتند در کنارشان باشد او با گشاده رویی می پذیرفت و بدون هیچ نشانی از مسولیتش در بین انها حضور می یافت و می شد همان فضل الله، بدون هیچ القابی. 

و چقدر دوست داشت که او را همانگونه که در زیر گلوله پیوند دوستی شان رقم خورده بود نامش برده شود" فضل الله "

و امروز می فهمیم که این نام چقدر برازنده او بوده و هیچ توجهی نداشتیم 

"فضل خدا"

اگر چه او را بنام می شناختم و می دانستم فرمانده برادر شهیدم محسن بود  ولی او را ندیده بودم  
تا اینکه در پادگان جلدیان در سال ۶۲ با روخیات و اخلاقیات و به مرور به مدیریت و فرماندهی او آشنا شدم 
انگار فرماندهی در وجودش  نهادینه شده بود .همیشه در هر رده مسولیتی با آگاهی و شناخت کامل آن را می پذیرفت و به اطلاعات خویش می افزود.

باید با او دوست بود تا توان مدیریت و فرماندهی، درایت، تدبیر او را در امور بهتر حس کرد .

اگر چه به حقش که شهادت بود رسید، اما کشور هنوز به مانند ایشان نیاز داشت و شاید بتوان گفت که زود او را از دست دادیم؛ او سرمایه کشور بود.

او کوله باری از  تجربیات همراه داشت که اینک از آن همه محرومیم .

شهادتش که  برخاسته از لیاقتش بود را تسلیت می گویم؛ اما دوستانش باید سال ها در غم از دست دادنش سوکوار باشند که جایگزین کردنش چقدر مشکل خواهد بود .

حفظ سرمایه های کشور در هر رده ای و مسولیتی  را باید در اولویت اول کشور قرار داد .

روحش شاد و یادش گرامی 

حسین پیروان 
 تیر ماه ۱۴۰۴ خورشیدی

انتهای پیام/