به گزارش خبرگزاری بسیج مازندران، در ماجرای این چهل و چند سالِ بعد از انقلاب و بویژه جنگ تحمیلیِ اخیر، کسانی از ایرانیها در خارج یا داخل کشور بودند و هستند؛ که به وطن، مردم، تاریخ و تمدن ایرانِ عزیز خیانت کردند و پشت به وطن و رو به سوی دشمن نمودند هر چند به قول لسان الغیب، حافظ علیه الرحمه مشمول این بیت شدند که "ای مگس عرصه سیمرغ نه جولانگه توست/ عرض خود میبری و زحمت ما میداری."
⁉️ و اما در پرسشی اساسی از این دست افراد، باید بدانها گفت؛ شما چه چیزی از وطن را دوست دارید؟ و آیا پیشرفت، استقلال و اقتدار کشور برایتان ارزش دارد یا نه!؟
اگر بگویید آری؛ پس چرا با دشمنانِ استقلال، پیشرفت و اقتدارمان علیه وطن همراه میشوید! دشمنانی که مواجهه و مبارزه آنها با ما بر میگردد نه به سال 1357، بلکه برمیگردد به پنج قرن پیش در ابتدای قرن 16 که با اشغال جزیره هرمز توسط پرتغالیها (به مدت 115 سال) شروع شد و بعد با رقابت روس و انگلیس در چپاول و تعرض به ایران که رهآورد آن قرادادهای ننگین، قحطی بزرگ، تقسیم ایران بین آن دو و.. ادامه یافت و در آخر نیز استعمارِ آمریکا که دوره تحقیر و تاریک تاریخ ایران را با کودتای 28 مرداد و استبداد سیاه پهلوی رقم زد...
و اگر بگوئید؛ نه! پس ادعای شما برای وطنی که چیزی جز عقبماندگی، وابستگی، ضعف و ذلت برای آن نمیخواهید! جایی برای طرح ندارد.
⁉️ سئوال بعدی اینکه؛ واقعا اشکال کار کجاست!؟ وقتی مردم ایران به مشیِ همیشه عزتمندانه و غیورانهی خویش که در تاریخ هزارهها در ادوار مختلف چه در دوران قبل یا بعد از اسلام با تمسک به آیین ِتوحیدی آن زمان به کشوری مقتدر، قوی و متمدنِ عصر خویش تبدیل شدند، این بار نیز ایران به رنگِ خدا با خیزشِ معجزهآسای امام و امت در دوران انقلاب اسلامی و با بهرهگیری از فقه سیاسی، اقتصادی و اجتماعی اسلام و حکمرانی ولایی، برگی دیگر از دوران ایران مقتدر را به ثبت رسانده که در برابر نظامِ پُر زَر و زور و تزویرِ سلطهگرانِ غربی؛ مستقل، مقاوم، پیشرفته و رو به سوی فتح قلههای اقتدار در پیش است.
و اما نکتهی غمانگیزِ ماجرای این دسته از افراد؛ همانا تجربهی تلخِ سرگذشتِ خائنین به وطن و پادوهای قدرتهای غربی و آمریکاست که تاریخ منطقه و ایران مملو از سرگذشت حقیرانه و ذلیلانهی آنهاست؛ از مرگ رضا قلدرِ پهلوی در غربتِ ژوهانسبورگِ آفریقای جنوبی تا محمدرضاشاهِ پهلوی که در آرزوی رفتن به سرزمینِ اربابش آمریکا و دور از وطن در قاهره مصر درگذشت تا معدوم شدن قذافی در لیبی و به دار آویخته شدنِ صدام در عراق تا مرگ مشکوکِ یاسر عرفات فلسطینی و پایان تلخ اسارت مرسی در زندان مصر و امروزِ جولانی در دمشق که سرزمین سوریه را چون گوشت قربانی در معرض تهاجم بیرحمانهی دشمنان آمریکایی-صهیونی قرار داد تا مقاصد بعدی نظام زیادهخواهِ استکباری در مسیر تجزیه و ناامنسازی در ترکیه یا مصر یا آذربایجان و...
و این بدین معناست که فلسفهی وجودی خائنینِ وطن در کنار دشمنانِ میهن تا وقتی است که استقلال و اقتدار وطن باقیست و اما وقتی دشمن بواسطه خیانت خائنین بر وطن چیره گردد؛ آن زمان، موعدِ مصرفِ وطنفروشان نیز پایان یافته و در ورطه هلاکت و نابودی رها میشوند و به شیوه تجزیه و تفرقه، مجددا بذر دشمنی کاشته و کشور را به سمت سوریهسازی و بالکانیزه شدن سوق میدهند و ضعیف و حقیر ونابودشان میکنند چرا که برای دشمنان روبهصفت، اعتماد به کسانی که بخاطر ترس یا کسب منفعتی به مامِ وطن خویش خیانت کردند؛ حماقت است.
پس اگر غیرتِ دینی یا رگِ ایرانی ندارید، لااقل بفکر خویشتن باشید و به خودتان رحم کنید!!!
جواد خسروی-هادی سیاسی بسیج نوشهر