جهادگری به سبک و سیاق حجت الاسلام صادقی:
نوجـوان نحیفـی بـود. سـن و سـالی نداشـت کـه بتوانـد جلوی دشـمن سـینه سـپر کنـد. از اعـزام ناامیـدش کردنـد. خـودش امـا ناامید نشـد. شناسـنامه اش را دسـتکاری کـرد و بالاخره خود را به جبهه هـای خـط مقـدم رسـاند. دو سـال بعد مجـروح و شـیمیایی شـد. با ایـن حال بعـد از جنـگ در حـوزه علمیـه نام نویسـی کرد و مسـیر طلبگـی در پیش گرفـت. همان موقـع بود که دختـر یکـی از اقـوام را بـرای او در نظـر گرفتنـد. در جلسـه ازدواج بی تعارف و با حس مسـئولیت پذیـری بالایـی کـه داشـت رو بـه دختـر محجـوب فامیـل کـرد و گفـت پزشـکان گفته انـد به دلیـل ترکش هـای متعـدد در بدنـش ممکن اسـت تـوان بچه دار شـدن نداشـته باشـند. بـا این حـال مهـرش بـه دل آن دختر نشسـت و خیلی زود سـور و سـات عروسـی به پـا شـد و خانواده کوچکـی شـکل گرفت. خانـوادهای کـه زندگـی مشـترک در آن مترادف بـا زندگی جهادی شـد.
کد خبر: ۹۳۲۱۷۳۴
۱۳۹۹/۱۱/۲۷