به گزارش خبرگزاری بسیج، آتش سوزی، سیل، بعضا زلزله و برخی بلایای طبیعی از جمله موضوعات بحران سازی است که تقریبا در تمام فصول سال بخش زیادی از توانایی‌های ذهنی و تجهیزاتی مدیریت استان را مشغول خود می‌کند. دو موضوع سیل و آتش سوزی در فصول مختص به خود پای ثابت جغرافیای استان است زلزله هم گاه و بیگاه رخ می‌دهد، اما پای ثابت بودن بحران‌های ناشی از سیل و آتش سوزی باعث شده که کهگیلویه و بویراحمد آنگونه که اعلام کرده اند رتبه اول بحران خیزی در میان استان‌های کشور را به خود اختصاص دهد.
اما نکته مهم در این خصوص پاسخ به این پرسش است که بحران خیز‌ترین استان کشور چگونه در مقابله با آن مدیریت می‌شود؟ بی شک مدیریت این بحران‌ها در دوره‌های مختلف متفاوت بوده است. در حالی که در دوره‌هایی این بحران‌ها بسیار خسارت بار و از کنترل خارج می‌شده اند در دوره‌هایی هم با مدیریت خوب و واکنش سریع و میدانی، تبعات به حداقل رسیده است.
دو عامل بسیار تاثیرگذار در مواجهه با بحران‌های استان مدیریت و تجهیزات و امکانات است. بی شک نه تجهیزات بدون مدیریت موثر و نه مدیریت قوی بدون تجهیزات کافی به نتیجه مورد نظر که همان کنترل بحران است، نمی‌رسد.
متاسفانه طی دوره‌هایی مدیریت بحران در استان بسیار ضعیف و کم اثر در کنترل و کاهش تبعات آن بود که یکی از دلایل عمده این کم اثر بودن، بی انگیزگی و میدانی عمل نکردن مدیریت بحران بوده است به گونه‌ای که این ضعف در مدیریت بحران به رسانه‌ها و نشست‌های مسئولین و حتی دستگاه قضایی هم کشیده می‌شد و البته نکته مغفول مانده در این شیوه مدیریتی میدانی نبودن مدیران خصوصا مدیر کل مدیریت بحران بوده است.
در طرف مقابل دوره‌هایی از جمله دوره اخیر کمتر شاهد بحث و جدل‌های پیرامون مدیریت بحران بوده ایم چرا که تفکر مجموعه مدیریت بحران بیش از انکه با تئوری و مصاحبه و گزارش رسانه‌ای سرگرم باشد، عملا اولین گروه‌هایی که در محل وقوع بحران حاضر می‌شوند خود مجموعه مدیریت بحران هستند و این یک نکته بسیار مثبت در دوره اخیر است.
در بحث تجهیزات شاید تغییرات و بروزرسانی آن‌ها در دوره‌های مختلف به اندازه‌ای نبوده که تاثیر چشمگیری در مدیریت بحران داشته باشد، اما استفاده بهینه، به موقع و مدیریت شده از تجهیزات موجود حتما تاثیگذار بوده است.
یکی از ویژگی‌های مدیریت بحران در دوره فعلی حضور‌های میدانی شخص مدیر کل مدیریت بحران و نیروهای تحت مدیریت وی در متن بحران‌ها است چیزی که باعث شده در چند مورد بحران ایجاد شده در کهگیلویه و بویراحمد، خوشبختانه شرایط موجود به بهترین نحو ممکن مدیریت شود.
آتش سوزی مراتع و جنگ‌های استان از جمله بحران‌های همیشگی سال‌های اخیر بوده است که در برخی سال‌ها علاوه بر بحران آتش سوزی، جنگ و جدل‌های پیرامون این مشکل ان هم به دلیل ضعف و بی مسئولیتی مدیران بحران وضعیتی به مراتب بدتر ایجاد می‌کرد تا جایی که تا روز‌ها بحث ضعف در مدیریت بحران در رسانه‌ها مطرح بود! اما در تابستان گذشته علی رغم آتش سوزی‌های متعدد، خوشبختانه حضور میدانی حوزه مدیریت بحران، ضمن دادن انگیزه مضاعف به نیروهای عمل کننده و تحرک بخشی بیشتر به کنترل آتش سوزی، حواشی رسانه‌ای ناشی از ضعف در مدیریت موضوع هم فروکش کرده بود.
بحران بسیار جدی دیگر که گریبان استان را گرفت، سیل ناشی از بارش‌های مانسونی بود که خوشبختانه این بحران هم هر چند خسارات سنگین مالی برجای گذاشت، اما با توجه به هشدار‌های به موقع و تلاش‌های پیگیر مدیریت بحران، تلفات جانی بر خلاف دیگر استان‌های درگیر با این بارش‌ها که عده زیادی بر اثر سیل فوت شدند، اما در این استان چنین اتفاقی رخ نداد و همین موضوع هم باعث شد که تقدیر مقامات کشوری را هم شاهد باشیم.
و، اما بحران سوم و جدی که گریبان استان کهگیلویه و بویراحمد را گرفته و هم اکنون هم ادامه دارد، بارش‌های شدید برف و باران طی زمستان سال جاری بوده که خوشبختانه در این زمینه هم مدیریت بحران کارنامه موفقی تا اینجای کار داشته است.
نکته جالب و امیدوار کننده مدیریت بحران در دوره اخیر شاید این باشد که به جرات می‌توان گفت هیچ حادثه بحرانی با شدت کم و زیادی نبوده که شخص مدیر کل مدیریت بحران در آن جا حضور میدانی نداشته باشد و این حضور میدانی نقطه عطفی برای مدیریت میدانی و جهادی تا اینجای کار بوده است.
نکته کلیدی دیگر در دوره اخیر، قدرت خوب در ایجاد هماهنگی و پای کار آوردن دستگاه‌های عضو ستاد بحران بوده است به گونه‌ای که تقریبا همه اعضای موثر در مدیریت بحران‌ها مانند هلال احمر، راهداری، اورژانس و دیگر دستگاه‌ها کاملا هماهنگ و موثر در مدیریت بحران‌ها عمل کرده اند.
در پایان باید گفت، یک واقعیتی که همواره در مدیریت نادیده گرفته می‌شود، بحث شایسته سالاری و تاثیر توجه این شاخص بر نوع عملکرد دستگاه است به این معنی که هر گاه در انتصابات روابط و سیاسی کاری بر شایسته سالاری سنگینی کرد، عملکرد دستگاه کم بازده‌تر از زمانی است که بر اصل شایسته سالاری تاکید شده است.
