بمباران شدید شیمیایی مواضع ایران

به گزارش خبرگزاری بسیج؛هم‏زمان با آغاز عملیات کربلای ۸ توسط رزمندگان جان ‏برکف اسلام، دشمن به‏ گونه‏ای بی‏ سابقه علیه رزمندگان مستقر در خرمشهر، به بمباران و گلوله ‏باران شیمیایی با گلوله‏ های توپ، خمپاره و حتی موشک‏های کاتیوشا اقدام نمود که به شهادت و مصدوم شدن شماری از خداجویان سپاه توحید منجر گشت.
این بمباران وحشیانه با اعتراض شدید و شکایت جمهوری اسلامی ایران به سازمان ملل متحد مواجه گردید و ایران خواهان اعزام گروه کار‌شناسی سازمان ملل متحد شد. به‏ دلیل پایداری و تأثیر بیش‏تر عوامل به ‏کار گرفته شده در سلاح‏های شیمیایی، تیم کار‌شناس اعزامی از سازمان ملل - که ده روز پس از حمله، وارد منطقه شد - موفق گردید نوع عوامل به‏ کار گرفته شده را تشخیص دهد.
با این حال و به‌رغم ارتكاب چنين جنايت هولناكی، مجامع جهانی هيچ اقدامی در جلوگيری از ادامه‌ تجاوز به عمل نياوردند، حتی رژيم خون‏خوار بعثی را ملامت هم نكردند و هم‏چون گذشته بی ‏اعتنا از كنار اين حادثه گذشتند تا این‏که ابعاد گسترده و پیچیده‏‌تر عواقب شوم کاربرد سلاح‏های شیمیایی، دامن‏گیر مردم مسلمان و بی‏گناه حلبچه، روستاهای اطراف آن و مردم کردستان عراق شد.
به‌کارگیری سلاح‏های شیمیایی از سوی عراق در حالی صورت می‌‏گرفت که این کشور جزو ۱۲۰ کشور امضاکننده‌ پروتکل ۱۹۲۵م ژنو راجع به منع استفاده از سلاح‏های سمی و خفه‌کننده قرار داشت. امضاکنندگان این پروتکل تأکید کرده بودند: «استعمال گازهای خفه‌کننده و مسموم یا امثال آن‌ها و هم‌چنین هر قسم مایعات و مواد یا عملیات شبیه به آن حقاً مورد تنفر افکار دنیای متمدن است. هم‌چنین دول متعهد تقبل می‌کنند ممنوعیت استفاده از گازهای خفه‌کننده و مسوم شبیه آن را به‌موجب این اعلامیه به رسمیت شناخته و هم‌چنین تعهد می‌نمایند که ممنوعیت مزبور را شامل وسائل جنگ میکروبی نیز دانسته و خود را ملزم به رعایت مدلول مراتب فوق بدانند.»