به گزارش خبرگزاری بسیج، فرجالله عارفی نائب رئیس دوم کمیسیون اجتماعی مجلس در نطق میان دستور امروز خود (30 تیرماه 94) از تلاش تیم مذاکره کننده ایران در مذاکرات هستهای 1+5 قدردانی کرد و اظهار داشت: صبر، مقاومت، ایستادگی و متابعت از ولی فقیه نتیجه شیرین خود را به ملت بزرگ ایران ارزانی کرد.
وی افزود: مجاهدان و سرداران جبهه دیپلماسی کشور، با تحمل سختیها، تمام توان و رعایت چارچوب تعیین شده از ایران و ایرانی دفاع کردند.
نائب رئیس دوم کمیسیون اجتماعی مجلس در خصوص حوزه انتخابیه خود مشکلات مربوطه را مطرح و تصریح کرد: شهرستان جیرفت و عنبرآباد با وجود تمام ظرفیتهای مثبتی که دارد به سرزمین سوخته، باغهای نابود شده و نخلهای خشکیده تبدیل شده که کشاورزان زیادی را متضرر کرده است.
عارفی مشکلات پیش روی جوانان را مورد بحث قرار داد و متذکر شد: جوانان ما به عشق کشور و تأمین نیازهای جامعه با هزار امید به تولید محصول پرداختند اما امروز با میلیونها بدهکاری نه تنها خشتی بر دیوار خانههایشان نهاده نشد بلکه آلونکهای آنها توسط بانکها مصادره میشود.
وی خاطرنشان کرد: سرزمین پر نعمت کرمان به دلیل ضعف مدیریت به سرزمینی پر نقمت تبدیل شده است؛ کسی نیست که به فریاد، نالهها و دردهای زحمتکشان و کشاورزان برسد.
نماینده مردم جیرفت و عنبرآباد در مجلس شورای اسلامی خطاب به رئیسجمهور کشور با اشاره به 6.5 میلیون تن تولید محصولات کشاورزی در کرمان تأکید کرد جیرفت و عنبرآباد سرزمین کشاورزی است، اگر سرمایهگذاری صحیح صورت گیرد بنابر اذعان کارشناسان مقدار این تولید به 20 میلیون تن میرسد.
عارفی ارزش تولید محصولات کشاورزی در حوزه انتخابیه خود را 30 میلیارد دلار تعریف کرد و گفت: این مقدار تنه به تنه نفت میزند اما آنچه امروز حاصل مردم میشود کمتر از 300 میلیون دلار است این یعنی بیتدبیری، بیمسئولیتی و ناامیدی مردم از مسئولان.
نائب رئیس دوم کمیسیون اجتماعی مجلس با بیان اینکه ما نه تنها فقیر شدهایم بلکه مقروض هم هستیم مطرح کرد: اداره کردن شهرستان جیرفت و عنبرآباد مستلزم نیرویهای متخصص و توانمند است که به دلیل عدم لحاظ برنامهریزی صحیح دچار فقر مضاعف شده است.
وی در ادامه خواستار تأمین تسهیلات ویژه جهت ایجاد ظرفیت یک میلیون تن فرآوری محصولات جیرفت و عنبرآباد همچنین رفع موانع مسیر فعال شدن معادن جنوب کرمان شد.
عارفی با ابراز نارضایتی از وضعیت نامطلوب کشاورزی در استان کرمان متذکر شد آقای رئیسجمهور! به چه زبانی بگویم که کشاورزان چه گناهی مرتکب شدهاند که کسی به درد آنها نمیرسد، ما طرح و برنامه برای رفع مشکل داریم اما چه کسی باید آن را اجرا کند.