ماجرای راه اندازی سرویس حماسه در خبرگزاری ایکنا/ راهیان نور انگیزه نوشتن را در من زنده کرد

به گزارش سرویس راهیان نور خبرگزاری بسیج،به نام خدا آغاز می کنم. زمانی را به یاد می آورم که برای اولین بار راهی سرزمین نور شدم؛ سرزمینی که تقدس خود را از خون آنانی به عاریت گرفته که روزگاری من و امثال من را بر غوغای بودن و زیستن ترجیح دادند؛ همان کسانی که مخلصانه به ندای پیر فرزانه انقلاب لبیک گفتند تا علم جوانمردی بر زمین نماند...

 

اگرچه با فضای دفاع مقدس بیگانه نبودم و خود از نزدیک با فضای جبهه و جنگ به دلیل حضور برادرخوانده ای غیور انس داشتم و در سال های جوانی به این سمت و سو کشیده شدم، گویی نوایی مرا به این سمت می خواند. ولی سفر راهیان نور جنسی دیگر داشت... گذاشتن پا جای پای آنان که بهترین بندگان خدا بودند، همان ها که پیامبر از آنان به براده های آهن یاد کرده و امیرالمومنین (ع) در جنگی که در پیش رو داشته است، رو به خوزستان کرده و به این مردان مرد که سال ها بعد در این زمین رضایت پروردگار را به رضای خود ترجیح می دهند  و جان ناقابل را تقدیم درگاه الوهیت یگانه محبوبه عالم می کنند، سلام می دهد.

 

شوق سفرهای مجدد چنان در دلم ریشه می دواند که گویی عشقی ناب مرا به این سرزمین که جز خاک چیزی ندارد و خالی از سکنه است و شاید جذابیتی برای آنان که ظاهربین هستند ندارد، فرا می خواند. حضور در فضای معنوی جبهه ها، انس با برادران شهید، راز و نیاز با معبود یگانه و جستجوی سیر و سلوک شهدا، همه ثمراتی بود که حضور در این سرزمین نام آشنا برایم به ارمغان داشت و گویی من نیز همچون آنان که به دیدار «الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا، بل احیاء عند ربهم یرزقون» رفته بودند، برای خود روزی از این خوان گسترده پرنور داشتم.

 

سال ها به این منوال گذشت و شور وصف ناشدنی و دلتنگی دوری از آن فضا همچنان در دلم ریشه می دواند تا اینکه موفق شدم نظر موافق رییس خبرگزاری را برای راه اندازی سرویسی با عنوان دفاع مقدس که در روند شکل گیری، جهاد و حماسه نامیده شد، جلب کنم. خداوند متعالی دعایم را برای فعالیت در این عرصه در کنار بیت  عتیق مستجاب کرده بود. آنقدر خوشحال بودم که در ابتدای راه، نقائص و کمبودها را نمی دیدم. به تدریج دغدغه ها و نگرانی هایم که پیش از این ناشی از ترس ادا نشدن دین به شهدا و انقلاب نشئت می گرفت، جای خود را به مباحث دیگری داد.

 

متوجه شدم در حوزه دفاع مقدس برخلاف بسیاری از دیگر حوزه ها خبرنگار تخصصی وجود ندارد. منظور افرادی که در عرصه دفاع مقدس فعالیت می کنند نیست، بلکه کسانی هستند که علاوه بر داشتن عرق به این حوزه، دستی بر قلم و توانایی در کسب خبر داشته باشند.

 

موضوع دیگری که با آن روبرو بودیم، حوزه هایی بودند که تلاش داشتیم رنگ و بوی دفاع مقدس را در آنها پررنگ و بلکه احیا کنیم.

 

افراد بسیاری برای فعالیت در این سرویس به خبرگزاری آمدند و رفتند، ولی متاسفانه باید گفت که این حوزه با کمبود شدید و بلکه فقدان خبرنگار حرفه ای که نه، دست کم آشنا با عرصه دفاع مقدس مواجه بود و یا افراد دغدغه لازم را برای این حوزه نداشتند و پس از مدتی به اصطلاح کم می آوردند و غزل خداحافظی می خواندند که این موضوع کماکان ادامه دارد.

 

در ادامه فعالیت این سرویس، دیدار با خانواده شهدای قرآنی برنامه دیگری بود که طی دو سال و نیم گذشته در روزهای چهارشنبه هر هفته، ایکنا را میزبان منازل منور این شهدا می کند. خبررسانی درباره  حضور این گروه در منزل شهید طی شب گذشته توسط شهید به همسرش  یا موضوعاتی از این دست نیز جذابیت های خاص خود را داشت که ما در برداشتن گام هایی استوارتر در این مسیر صحیح مطمئن تر و معتقدتر کرد.

 

نکته جالب اینکه به دلیل کمبود و فقدان نیروی توانمند در عرصه خبر برای این سرویس، لطف و مدد الهی و یاری شهدا را به عینه می شد دید که در لحظه لحظه روزهایی که سرویس جهاد و حماسه ایکنا می رفت تا از جوانه ای تازه روییده به نهالی نوپا تبدیل شود قابل مشاهده بود.

 

مطالب خام بسیاری از همکاران دیگر رسانه ها و دوستان علاقمند به از مهجوریت در آوردن حوزه دفاع مقدس از دیگر شهرها به دست ما می رسید که مانع از آن می شد تا صفحه ای که برای این سرویس در سایت خبرگزاری در نظر گرفته شده بود، بی خبر بماند و این تفکر را به ذهن نیاورد که لزومی به وجود آن نیست.

 

دو سال از آن زمان می گذرد و الشکر و المنة توانسته ایم سرویس دفاع مقدس را در کنار دیگر سرویس های خبرگزاری با مطالبی پرمحتوا، جذاب و ناب به پیش ببریم.

 

در پایان این نکته را یادآور می شوم که کار برای شهدا توفیق می خواهد و البته عنایت خود آنان و همیاری شان. کسی نمی تواند بی اذن آنان در این عرصه وارد شود و به عبارتی بهتر است بگویم که آنان خود فرد مورد نظرشان را برای این کار انتخاب می کنند!

 منبع کوله بار

انتهای پیام/ق