ضرر و زیان نقطه اشتراک باغداران ارومیه
به گزارشخبرنگار سازمان بسیج مهندسین کشاورزی و منابع طبیعی، استان آذربایجان غربی سالانه با تولید افزون بر یک میلیون و 300 هزار تن سیب، سهم 35 تا 45 درصدی سیب تولیدی و قطب اول کشور را از آن خود کرده است.
این استان، در حالی گسترش باغات و افزایش میزان تولید سیب را سالانه تجربه می کند که این افزایش چند سالی است به کابوس نبود مشتری و بازار مناسب و متضرر شدن کشاورزان و باغداران استان بدل شده و همچون زخم کهنه ای سر باز کرده است.
نبود برنامه ریزی برای حمایت از تولید، عقب ماندن در رقابت با محصول خارجی، بسته بندی نامناسب محصول، منطقی نبودن قیمت ها با توجه به هزینه تولید و در برخی موارد همسان نبودن کیفیت سیب داخلی با نمونه های خارجی از جمله دل مشغولی های موجود در بحث بازار سیب این استان است.
در این استان، 12 کارخانه ی صنایع تبدیلی فعال است که صاحبان این صنایع با هم متحد بوده و در زمان برداشت و خرید محصولات کشاورزی بخصوص سیب در بحث تعیین قیمت به صورت هماهنگ عمل می کنند . این در حالی است که باغداران این استان هیچ اتحاد و نقطه اشتراکی جز متضرر شدن در زمان برداشت محصول ندارند.
در این گزارش قصد داریم با توجه به مشکلات عدیده ای که کشاورزان در زمینه بازار سیب در استان آذربایجان غربی با آن مواجه هستند به بررسی وضعیت بازار سیب و راه حل برون رفت از مشکلات آن بپردازیم.
دراین راستا خبرنگار سازمان بسیج مهندسین کشاورزی و منابع طبیعی در گفتگویی با مهندس کریم زاده رئیس جهاد کشاورزی استان آذربایجان غربی در این خصوص، گفت: دلیل اصلی افت شدید قیمت محصول در این فصل، بارآوری بالا و افزایش تولید محصول طی سال جاری است.
کریم زاده در ادامه با اشاره به ظرفیت 700 هزار تنی سردخانه های این استان اظهار داشت: شرایط برای صادارات و فعالیت صنایع تبدیلی فراهم شده است و هماهنگیهای لازم نیز با شهرداری برای در اختیار قرار دادن غرفه در میادین میوه و تره بار به تولید کنندگان انجام شده که امید است این مهم، منجر به کاهش اثرگذاری دلالان در بازار شود.
وی با اشاره به سیاست های وزارت جهاد کشاورزی اظهار داشت: ما پیش بینی های لازم برای تولید میوه را انجام داده و گزارشات لازم جهت برنامه ریزی بازار و در صورت نیاز واردات را به وزارت خانه ارسال می کنیم ولی تا کنون هیچ مجوزی برای واردات هیچ نوع میوه ای بالاخص سیب داده نشده است.
اظهارات رئیس جهاد کشاورزی استان آذربایجان غربی در حالی است که، کشاورزان معتقدند که برنامه ریزی برای این میزان از تولید و فراهم نمودن بازار برای محصول صورت نگرفته، همچنین زیر ساخت های لازم برای این حجم از تولید در استان تعبیه نشده است.
در بحث صادرات وجود مشکلات حمل و نقل به همراه صرف زمان طولانی برای طی رویه های صادراتی از جمله تخلیه و بارگیری مجدد در پایانه ها و بازارچه های مرزی،افت وتلفات محصولات کشاورزی و تحمیل هزینه ی اضافی برای صادر کنندگان نیز از دیگر مسایلی است که صادرات این محصول را با چالش جدی مواجه کرده است.
غفلت و بی توجهی مسئولین، دربرنامه ریزی و مدیریت تولید و بازار رسانی
بنابراین گزارش، در بحث زیر ساخت های لازم جهت انبار میوه های مازاد به منظور ورود به بازار شب عید نیز ناهماهنگی هایی وجود دارد که مهمترین آنها افزایش 35 درصدی تعرفه سردخانه موجود در استان است. صنایع تبدیلی هم به نوبه خود با کاهش قیمت سیب پادرختی ضرر کشاورز را چند برابر می کنند. حال اگر ضررو زیان های کشاورز در طول پروسه تولید ( مانند تغییرات ناگهانی قیمت نهاده های کشاورزی اعم از کود و سم وشیوع آفات و بیماری هایی که خسارت های کمرشکنی را به کشاورز تحمیل می کنند، تخریب محصول بر اثر بارش ناگهانی تگرگ -مشکلی که اخیرا" باغداران مراغه را داغدار کرد ) را به این لیست بلند و بالای زیان هایی که ناشی از بی تدبیری، غفلت و بی توجهی مسئولین امردربرنامه ریزی و مدیریت تولید و بازار رسانی است اضافه کنیم . متوجه این مسئله خواهیم شد، که چرا باغداران ما نمی توانند از تکنیک های نوین در بحث باغداری و تولید محصول استفاده کنند و ارقام جدید و با کیفیت تولید نمایند همچنین، دلیل وجود غبار اندوه و خستگی بر سیمای باغداران زحمتکش ما که پس از یک فصل شاهد نابودی محصولاتشان هستند را با تمام وجود درک خواهیم کرد.
به راستی تا کی قرار است فشار تولید محصول و تامین امنیت غذایی، راست قامتان عرصه کشاورزی را خمیده کند؟
در پایان این گزارش دانستن این مطلب خالی از لطف نیست، که در استان آذربایجان غربی اشتغال و تامین مایحتاج بیش از 80 هزار خانوار به صورت مستقیم از طریق تولید محصولات باغی تامین می شود.
امروزه آذربایجان غربی با 50 نوع سیب و سهم 45 درصدی تولید این محصول در کشور چشم انتظار توجه ویژه مسئولان است.
انتهای پیام/