وی با اشاره به کمرنگ شدن توجه به شعر آیینی در افغانستان در سالهای اخیر گفت: با توجه به اینکه در افغانستان تلاشهایی از طرف فرهنگ غرب در سالهای اخیر به ویژه درحوزه فعالیتهای فرهنگی وجود داشته است، ما شاهد کمرنگ شدن توجه به شعر آیینی و ارزشگرا بودهایم.
حسینی تصریح کرد: البته از اولین دوره برگزاری کنگره «واژههای تشنه» در افغانستان بازتاب خوبی را شاهد بودیم و میتوان گفت، دوباره شاهد شکلگیری جریان متعهد و ارزشگرا در افغانستان هستیم. در کابل علاوه بر این کنگره، برنامهها و کنگرههایی در سطح کلان برگزار میشود که نگاهشان به ادبیات نگاه ارزرشگرایانه و باورگرایانه است.
وی از برگزاری نخستین دوره کنگره شعر مهدوی با نام «آیین چشمبراهی» در افغانستان در آینده نزدیک خبر داد و گفت: جامعه تشیع افغانستان با اینکه فرهنگ غرب همیشه تلاش برای ترویج اهداف خود را داشته، سرمایهگذاریهای بسیار وسیعی داشته است. آنچنان که در چند سال آینده میتوان امید داشت که جریان شعر متعهد و آیینی تبدیل به جریان قدرتمند و تأثیرگذاری شود.
حسینی با اشاره به سابقه شکلگیری ادبیات مقاومت در خارج از مرزهای افغانستان گفت: البته ما در کل تاریخ ادبیات مقاومت شکلگیری جریانهای ادبی مقاومت را بیرون از مرزها دیدهایم که بخش عظیم و تأثیرگذارش در ایران شکل گرفته است، اما در سالهای اخیر، در سایه فعالیت کشورهای غربی در عرصه فرهنگ، توجه به این مقوله کمتر است و اکنون نیز با ضعف روبروست. با توجه به ظلمی که در کشور ما وجود دارد، کمتر شاعرانی را سراغ داریم که این اوضاع را در اشعارشان منعکس کرده باشند.
وی گفت: اما به هر حال این امیدواری وجود دارد که شعر مقاومت افغانستان حیات دوبارهای پیدا کند؛ به خصوص نابسامانیهایی که یک سال و نیم اخیر در افغانستان در دل ادبیات ما ایجاد شده است و حرکتهای اعتراضآمیز شاعران متعهد و ارزشگرا، این امیدواری را بیشتر میکند.
این شاعر در پاسخ به این پرسش که سمت و سوی شاعران افغانستان در سالهای گذشته تحت تأثیر غرب به کدام مسائل تمایل پیدا کرده است، گفت: دغدغهها و مشکلات شخصی شاعر و مسائل عاشقانه عمده محتوای اشعار شاعران افغانستان در سالهای گذشته را به خود اختصاص داده است. در کل شاعران ما از ادبیات ترجمه استقبال کردهاند و نابسامانیها، مشکلات، دردهای اجتماعی و محرومیتهای اجتماعی را که اتفاقاً در این سالها در افغانستان بسیار است، فراموش کردهاند.