مغناطیس غرب، عامل بازخوانی فرزندان ناخلف

به گزارش خبرگزاری بسیج، حوادث اخیر در پاریس موج گسترده ای را در فضای رسانه ای و محافل سیاسی در پی داشته است. در حالی که تا آمریکا و ناتو همچنان از به اصطلاح معارضان دولت سوریه! حمایت می کنند داعش اسلحه خود را به روی پدرخوانده ها بازگردانده است و قلب اروپا را نشانه رفته است. در این زمینه تحلیل گران حوادث پاریس را از جنبه های مختلفی مورد بحث و بررسی قرار دادند. در ذیل خبرنگار بسیج با دکتر حمیدرضا حسینی دانا استاد دانشگاه و فعال رسانه ای مصاحبه ای را ترتیب داده اس که ما حصل آن در ذیل از مد نظر شما می گذرد.

بی شک ترور و کشتار انسانهای بی‌گناه در هر فرهنگ و قومیتی مطرود و منفور است و این قاعده ای است که حد و مرز جغرافیایی و عقیدتی نمی شناسد بلکه با شاکلۀ انسانی جهان بشری سر و کار دارد. پاریس به عنوان یکی از کانونهای ایدئولوژی سازیِ فعال در جذب و هدایت فریب خوردگان سیاسی-عقیدتی، هم‏اکنون به عنوان یکی از آسیب دیدگان فرایند خشنی تبدیل شده که خود از حامیان و مروجان آن -البته در فراسوی مرزهای ملی- بوده است. در شبی که فرانسوی ها خود را آماده می‏کردند تا با شکست قهرمان جام جهانی فوتبال و یکی از رقبای سیاسی دیرین خود وجهۀ جدیدی را برای ملت‏شان دست و پا کنند، یک رشته انفجار، تیراندازی، گروگان‏گیری و عملیات انتحاری متوالی در قلب امن اروپا، تماشاگران شادمان فرانسوی را در بهت و اندوه بی پایان فرو برد.اولین گزارش این حملات تروریستی، اندکی پس از ساعت 9 شب، آرامش را از پاریس گرفت اما به سرعت بر تعداد و وسعت ابعاد آن افزوده شد. پراکندگی مکانی این حملات علاوه بر ایجاد سردرگمی در پلیس، به گونه ای طراحی شده بود که بتواند با استفاده از ایجاد رعب و وحشت عمیق در مردم و دولت مردان؛ با گرفتن زهرچشم برق‎آسا، امنیت و اقتصاد گردشگری فرانسه را به کلی از کار بیاندازد.جغرافیای این حملات، از ساختمان مقابل درب خروجی ورزشگاه محل بازی فوتبال، تراس یک رستوران مرکزی و چند مکان عمومیِ خاص گردشگران و عاشقان شبهای پاریس گرفته تا سالن همایش‎های باتاکلان؛ پهنۀ گسترده ای از پایتخت را در برگرفت و پلیس و نیروهای امنیتی را به فاصلۀ چند دقیقه از یک گوشۀ شهر به گوشۀ دیگر کشاند و رعب و وحشت را عمیقاً به مردم و گردشگران القا نمود.

در این اوضاع شاید مردم بومی پایتخت که در کنار دوستان و بستگان خود به سر می برند بتوانند بار این مصیبت را با یکدیگر را تقسیم کنند اما گردشگرانی که به امید تفریح و با صرف هزینه به پاریس آمده بودند تا یک شب سرد پاییزی را در اماکن تفریحی و سیاحتی این شهر، خوش بگذرانند، گویی پا به عرصۀ یک جنگ تمام عیار گذارده و سردرگم، وحشت زده و مبهوت در پی فرار از این شهر جهنمی هستند.گزارشها حاکی است، هم اکنون بزرگترین مراکز تفریحی و سیاحتی مانند برج ایفل، موزۀ لوور و بسیاری از امکان عمومی پایتخت مانند دانشگاهها، مدارس، رستورانها و مراکز خرید معروف؛ طبق دستور پلیس تعطیل شده و تحت تدابیر شدید امنیتی قرار گرفته است.

به روشنی پیدا است تروریست‏های ماجراجو پس از سرخوردگی و بیچارگی ناشی از شکست های پی در پی در خاورمیانه، اکنون سرخورده و نا امید از حمایت های بی اثر پدرخواندگان غربی‏شان، رو به سوی حامیان خود کرده و اسلحۀ‏شان را به سوی آنها نشانه گرفته‏اند. کاری که با مصر انجام دادند و امنیت و اقتصاد گردشگری آن را متزلزل کردند. ابعاد اسفبار این کشتار انسانی، سبب شد تا موضع‎گیری‎های عمدتاً مشابهی از سوی دولتها روانۀ کاخ الیزه گردد. جالب‎ ترین این اظهارات، سخنان رئیس جمهور امریکا بود که عنوان کرد: "عملیات تروریستی در فرانسه امنیت انسانی جهانی را نشانه گرفته است". در عین حال کسی از ایشان نمی‏پرسد که چرا نسبت به فجایع مشابهی که هر روز در خاورمیانه اتفاق می‎افتد و کودک کشی‎های پی در پی آن بی نظر هستند؟

تمامی شهروندان دهکدۀ جهانی باید بدانند که همگی سوار بر یک کشتی هستند و بدخواهی برای دیگران یا چشم بستن بر روی ظلمی که بر ستم‏دیدگان می‏رود، روزی گریبان آنها را خواهد گرفت. دم فروبستن به جنایات انسانی در غزه، یمن، بحرین، عراق، سوریه و افغانستان؛ تنها سودی که برای بشریت داشت تبدیل طالبان به القاعده و سپس دگردیسی آن به گروه جنایتکار القاعده بود. وقتی تروریسم دولتی برای تجاوز طولانی مدت به کشورها به الگوی جدیدی از اتحاد کشورهای مهاجم به بیش از دهها کشور بالغ می گردد، جای تعجب نیست که دامنۀ یاران القاعده از اعراب سلفی تا رادیکالها و جنایتکاران اروپایی و آسیایی را در خود جای دهد. ضمن آنکه این مزدوران سفاک اکنون که در نبرد مقابل نیروهای داخلی کشورهای تحت ستم مجبور به عقب نشینی شده اند با بازگشت به کشورهای مبداء یا عادات خونریزی خود را ادامه می دهند یا قصد دارند حامیان آشکار و پنهان خود را به حمایت بیشتر از جبهۀ جنایت وادار سازند.

دولت فرانسه که از استعمارگران معروف تاریخ به شمار می آید، چاره ای ندارد جز آنکه در رویه های گذشتۀ خود بازنگری کرده و در راستای صلح جهانی، ضمن کنار گذاشتن نخوت و زورگویی، راه صلح و آزادگی را در پیش گیرد. نگاهی به مواضع اخیر دولت فرانسه نشان می دهد ایفای نقش پلیس بد در خلال مذاکرات نفس گیر 1+5 در ژنو که چشمان منتظر جهانیان به گفتگو و صلح پایدار در منطقه به آن دوخته شده بود، باعث شد تا این مذاکرات بارها توسط فرانسه تهدید و تعلیق گردد. حتی پس از این مذاکرات که با اقبال سراسری جهانی روبرو شد، حمایت این دولت از سازمانهای تروریستی بین المللی مانند سازمان مجاهدین خلق، فضا را برای تهدید مجدد صلح و امنیت جهانی را به تدریج مهیا می سازد. از این رو دولت‎های حامی تروریسم باید آگاه باشند که آنچه برای آنها زیانبار است برای تمامی بشریت نیز همانگونه عمل می کند. لذا بایستی از یاستهای دوگانه بپرهیزند و با یک تعریف مشترک جهانی از تروریسم، از حمایت گروه های جنایتکار دست بردارند. این راهی است که می تواند آسیب دیدگی از این مسلخ را منتفی سازد.

چون نیک نظر کرد پَر خویش درآن دید    گفتا زکه نالیم که از ماست که بر ماست

بنده هم از شما سپاسگذارم