یادداشت/ رسول هادیپور
فرصت سوزی سهساله دولت در اشتغالزایی/ رئیس جمهور بجای انتقاد از «معضل بیکاری»، آن را حل کند
بعد از گذشت حدود سه سال از عمر دولت یازدهم، امروز زمان پاسخگویی و ارائه گزارش دولت از عملکرد خود در حوزه رفع معضل بیکاری است، نه ایستادن در مقام انتقاد از بیکاری و مشکلات اقتصادی کشور.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان بسیج دانشجوییرسول هادیپور مسئول روابط عمومی سازمان بسیج دانشجویی در یادداشتی ضمن انتقاد از عملکرد دولت در حوزه اقتصاد و عدم برنامه مشخص برای رفع معضل بیکاری، گرانی و رکود حاکم بر اقتصاد کشور، اعلام کرده است که بعد از گذشت حدود سه سال از عمر دولت یازدهم، زمان پاسخگویی و ارائه گزارش از عملکرد دولت در حوزه رفع معضل بیکاری است نه ارائه برنامه برای زمان کوتاه باقیمانده از عمر دولت. متن کامل این یادداشت در ادامه آمده است:
«ما در زمینه مشاغلی که سرمایه زیادی نمیخواهد باید فعال شویم. به اعتقاد من یکی از مهمترین وظایف دولت آینده بحث اشتغال است. من در برنامه دولت مهر و امید برنامه جامعی را برای این کار تدوین کردهام و این برنامه در اختیار مردم قرار گرفته است. سه راهبرد در بخش اشتغال ذکر شده است و برای هر کدام راهحلهای ریز تدوینشده است تا ما بتوانیم مشکل بیکاری را در همان سال اول تا حد زیادی تقلیل دهیم.»
این جملات وعده آقای روحانی در گرماگرم رقابت های انتخاباتی ریاست جمهوری سال 92 است که مردم در نتیجه آن به او اعتماد کرده و سکان مدیریت دستگاه اجرایی کشور را به او سپردند.
البته وعده ایجاد اشغال و رفع مشکل بیکاری تنها محدود به این جملات نبود فارغ از اینکه نمایندگان روحانی در ستادهای انتخاباتی او به چه اندازه وعده حل این مشکل را مطرح کرده بودند، خود روحانی حداقل 10 مرتبه در رقابتهای ریاست جمهوری به این موضوع اشاره کرده است.
وی در این خصوص اعلام کرد: «کشور را میتوان از بیکاری و گرانی نجات داد. ما 3 میلیون و 200 هزار بیکار داریم و اگر تنها 10 میلیون گردشگری وارد کشور شود بیش از 13 میلیارد دلار درآمد ارزی و 4 میلیون اشتغال درست میشود، یعنی با یک حرکت صحیح در یک مسئله اقتصادی و اجتماعی میتوانیم بیکاری را حل کنیم».
مرکز آمار ایران در گزارش خود در مورد نرخ بیکاری در فصول مختلف این گونه مینویسد:
«ما در زمینه مشاغلی که سرمایه زیادی نمیخواهد باید فعال شویم. به اعتقاد من یکی از مهمترین وظایف دولت آینده بحث اشتغال است. من در برنامه دولت مهر و امید برنامه جامعی را برای این کار تدوین کردهام و این برنامه در اختیار مردم قرار گرفته است. سه راهبرد در بخش اشتغال ذکر شده است و برای هر کدام راهحلهای ریز تدوینشده است تا ما بتوانیم مشکل بیکاری را در همان سال اول تا حد زیادی تقلیل دهیم.»
این جملات وعده آقای روحانی در گرماگرم رقابت های انتخاباتی ریاست جمهوری سال 92 است که مردم در نتیجه آن به او اعتماد کرده و سکان مدیریت دستگاه اجرایی کشور را به او سپردند.
البته وعده ایجاد اشغال و رفع مشکل بیکاری تنها محدود به این جملات نبود فارغ از اینکه نمایندگان روحانی در ستادهای انتخاباتی او به چه اندازه وعده حل این مشکل را مطرح کرده بودند، خود روحانی حداقل 10 مرتبه در رقابتهای ریاست جمهوری به این موضوع اشاره کرده است.
وی در این خصوص اعلام کرد: «کشور را میتوان از بیکاری و گرانی نجات داد. ما 3 میلیون و 200 هزار بیکار داریم و اگر تنها 10 میلیون گردشگری وارد کشور شود بیش از 13 میلیارد دلار درآمد ارزی و 4 میلیون اشتغال درست میشود، یعنی با یک حرکت صحیح در یک مسئله اقتصادی و اجتماعی میتوانیم بیکاری را حل کنیم».
مرکز آمار ایران در گزارش خود در مورد نرخ بیکاری در فصول مختلف این گونه مینویسد:
این مرکز در جدول دیگری برخی از شاخصهای عمده نیروی کار را در سال 93 و بهار 94 به تفکیک استان نشان داده و نرخ بیکاری را به نمایش می گذارد:
جالب آنکه رئیس جمهور روز گذشته در حالی که باید خود را پایان سومین سال سوم دولت یازدهم و آغاز سال پایانی دولت آماده کند به تلویزیون آمده و بعد از انتقاد به شورای نگهبان از برنامههای خود برای آینده سخن گفت؛ در حالی که انتظار می رفت رئیس جمهور گزارشی از عملکرد سه ساله دولت ارائه کند.
وی به جای دفاع از عملکرد دولت خود شروع به انتقاد از بیکاری کرد و در سخنانی که مشخص نیست مخاطب وی از این گفتهها کیست اظهار داشت: «امروز بحثها باید برای سازندگی کشور باشد و نقدها نیز باید دلسوزانه باشد و کوشش عمده برای سازندگی کشور و ساختن ایران باشد که در این راستا باید محیط کسب و کار و شرایط بیمه گمرکی اصلاح شود و با فساد مقابله کنیم که در این راه باید همه دست به دست هم دهیم. کشوری مانند چین با یک میلیارد و 300 میلیون و هند با جمعیت یک میلیارد و 200 میلیون نفری چگونه اشتغال درست کرده، چرا ما نتوانیم آن کار را انجام دهیم که در این راستا باید از تجربیات کشورهایی که موفق شدند، استفاده کنیم.»
به نظر میرسد آقای روحانی فراموش کرده است که خود رئیس جمهور است و کسی که باید از چین و هند برای حل مشکل بیکاری الگو بگیرد خود اوست. آیا جای تاسف نیست که رئیس دولت در حالی که در ماه های پایانی سومین سال مسئولیت خود به سر می برد خطاب به مردم بگوید برای حل مشکل بیکاری از چین باید الگو گرفت؟!
روز گذشته رئیسجمهور با اشاره به اینکه حفظ نرخ بیکاری فعلی هم مناسب است، تصریح کرد که سالانه 800 تا 900 هزار نفر از دانشگاهها فارغالتحصیل میشوند و حفظ وضع موجود هم کار کمی نیست. وی با طرح این موضوع که اگر در سال حدود یک میلیون شغل ایجاد کنیم با وجود 10 میلیون بیکار فعلی رقم مناسبی نیست، افزود: در طول یک سال آینده اگر همین نرخ بیکاری را حفظ کنیم کار بزرگی انجام شده، اما در عین حال عدد 8 برای ما مقدس است».
آیا بهتر نیست رئیس قوه اجرایی کشور به جای انتقاد از عملکرد شورای نگهبان از مردم معذرت خواهی بکند و توضیح بدهد چرا بعد از سه سال که وعده داده بود در کوتاه مدت مشکل بیکاری را حل میکند اکنون میگوید اگر بتوانیم نرخ بیکاری را حفظ کنیم که بیشتر نشود کار بزرگی انجام داده است.
آیا رئیس دولت یازدهم فکر نمیکند کمی برای برنامه ارائه دادن دیر شده و حال زمان ارائه گزارش عملکرد سه ساله است.
انتهای پیام/
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
آخرین اخبار