افزایش کودکان کار نتیجه بی برنامگی مسئولان است
الهه راستگو عضو هیئت رئیسه شورای شهر تهران در گفتگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری بسیج درخصوص وضعیت کودکان کار در سطح شهر گفت: اگرچه مسأله کارکودکان با افزایش معضلات اجتماعی اعتیاد، طلاق، مهاجرت به شهرها و بیکاری والدین که محصول توزیع نابرابر ثروت و شکاف روز افزون طبقاتی است نسبت مستقیم دارد اما این موضوع با فقر اقتصادی خانواده ها گره خورده و کودکان خانواده های کم درآمد و بی بضاعت را ناگزیر به جستجوی کار در خارج از منزل و تجربه اشتغال از سنین پایین سوق داده است.
وی افزود: دراین راستا حمایت از حقوق کودکانی که بخشی از بار سنگین تأمین درآمد خانواده ها روی شانه های نحیفشان سنگینی می کند و دوری از تحصیل به دلیل تحمیل فشار اقتصادی خانواده، آینده ای نه چندان خوشایند را برایشان متصور ساخته حداقل تکلیف و مسئولیت مسئولان برای پرکردن جای خالی قانونی خواهد بود که ناخواسته ورود زود هنگام به بازار كار را برای آنان رقم زده است.
رییس ستاد توان افزایی وحمایت از فعالیت سازمان های مردم نهاد شهر تهران ادامه داد: متاسفانه امروزه پديدۀ کودکان خیابانی یکی از مظاهر دلخراش وضعیت اجتماعی شهر های بزرگ است که به دلیل برنامه های مقطعی، گذرا و غیر مداوم و نبود برنامه های منسجم نه تنها کاهش نیافته بلکه با سیر صعودی نیز همراه بوده و همین مسئله با توجه به آسیب پذیری بیشترکودکان، آسیبهای اجتماعی بیشتری را برای این افراد و در نهایت جامعه به دنبال خواهد داشت.
عضو کمیسیون اجتماعی شورای شهر تهران تصریح کرد: کودکانی که فعل و فاعل هرگونه بزه و آسیب به دلیل قرارگیری در موقعیت نامتعارف برای آنان دور از ذهن نیست جبران حقوق از دست رفته و اتخاذ سياست و نظام جبرانی و یا حداقل فراهم سازی شرایطی امن جهت کار توام باتحصیل را برایشان دوچندان ساخته چراکه درصورت عدم توجه، تعمیق آسیبهای اجتماعی با سرمنشاء کودکان کارکه فقدان شرایط مطلوب، مناسبترین زمینه آموزش و یادگیری جرم و ارتکاب را برایشان فراهم ساخته بعید و غیر عقلانی نخواهد بود.
وی یادآور شد: البته باید درنظر داشت خدمات حمايتي، بهداشتی، آموزشی و مسكن از مهمترین اولویت هایی است که تخصیص آن به طبقات کمتر برخوردار یک سیاست پیشگیرانه در راستای کاهش آسیب ها محسوب شده و شاید در نگاه نخست برخورداری تمام اقشار جامعه از این سیاست، نیازمند صرف اعتبارات کلان است اما نگاهی کارشناسی، اصولی و فارغ از هرگونه سطحی نگری بیانگر آنست که صرف این اعتبار با توجه به هزینه های سرسام آور و کلان دولت در زمینه بهبود وضعیت آسیب دیدگان و توانمندسازی آنان جهت بازگشت به شرایط عادی که قطعا آسیب های زنجیره وار را نیز درجامعه به دنبال داشته نه تنها گزاف نبوده بلکه به نوعی سرمایه گذاری جهت برداشت و بهره گیری از تولیدات و توانمندی افرادی خواهد بود که هر یک قادرند با برخورداری از تخصص و توان اصولی زمینه پیشرفت کشور در عرصه های گوناگون را فراهم آورند .
راستگو بیان داشت: کنترل و کاهش آسیب های اجتماعی کودکانی که امروز شکل جدیدی از کودکی و نوجوانی را تجربه می کنند و افزایش بی رویه آنان تاملی هرچند کوتاه را برای تمام آحاد جامعه و مسئولین گوشزد می کند نیازمند عزمی ملی است که البته نقش سازمان های مردم نهاد درتحقق آن انکار نشدنی است به طوریکه سمن ها با حساس سازی مسئولان از یک سو و فعالیت داوطلبانه تخصصی از سوی دیگر تاکنون تاثیرات فراوانی در این حوزه از خود بروز داده اند و شاید بتوان ادعا کرد که اگر برخی اقدامات سازمان های مردم نهاد در راستای ساماندهی کودکان کار و خیابان و یا رفع موانع کاهش آسیب ها صورت نمی پذیرفت امروز نتایج وخیم تری را در این حوزه شاهد بودیم.
رییس ستاد توان افزایی وحمایت از فعالیت سازمان های مردم نهاد شهر تهران در پایان خاطر نشان کرد: اگرچه آمار 200 میلیونی کودکان کار و خیابان در دنیا بیانگر جهانی بودن این مسئله و عدم انحصار آن در شهر و یا کشور ماست اما باید گفت انکار این پدیده نوظهور و نادیده انگاشتن حقوق این افراد و عدم حمایت های اساسی، تنها گسترش مخفیانه و تصاعدی آن را به دنبال خواهد داشت و به تعبیری دیگر سهل انگاری در این مسئله آتشی است که دود آن به چشم خودمان خواهد رفت.
