اختلالات روانی و رشدی از جمله اوتیسم و افرادی که به آن دچار هستند، تنها هستند. رسانهها و مردم عادت دارند که تنها در مناسبتهای ذکر شده در تقویم آن هم تنها در همان روز به آن بپردازند و پس از آن هم تا سال آینده به فراموشی سپرده میشود.
راهاندازی انجمن حمایت از دانشآموزان استثنایی استان فارس
آموزش و پرورش استان فارس چندی است که با راهاندازی انجمن حمایت از دانشآموزان استثنایی تلاش دارد که این افراد بیشتر دیده شوند و به همین منظور بناست در 13 بهمن ماه همزمان با جشنهای پیروزی انقلاب اسلامی جشن حمایت از دانشآموزان استثنایی فارس را برگزار کند. حمیدرضا آذری مدیرکل آموزش و پرورش استان فارس هدف از راهاندازی این انجمن را کمک به تامین هزینههای تحصیل دانشآموزان استثنائی بیان میکند.
به گفته وی این دانشآموزان نیازهای ویژهای دارند که در بسیاری از خانوادهها به دلیل مشکلات اقتصادی امکان تامین سرویس و تهیه تجهیزات مورد نیاز آنها برای توانبخشی، آموزش درسی و مهارتی مورد نیاز وجود ندارد و این انجمن تلاش میکند تا با جلب مشارکتهای مردمی، زمینه رفع نیازهای آنها را با حمایت مردم فراهم کند.
خبرگزاری تسنیم، بنا دارد در سلسله گزارشهایی تا روز برگزاری جشن حمایت از دانشآموزان استثنایی به معرفی بیشتر برخی از اختلالات و امور مربوط به این دانشآموزان بپردازد که در نخستین گام معرفی اختلال اوتیسم را مد نظر دارد. اوتیسم و دیگر اختلالات بیش از هر چیز نیاز به معرفی واقعی دارد، خانوادهها اطلاعات کافی درباره چگونگی تربیت صحیح فرزندشان و درباره اختلالات کودکان ندارند.
اوتیسم، یک اختلال عصب-رشدی است، اختلالی که برای نخستین بار در دوران رشد کودک پدیدار میشود. این کودکان دچار نقصی در رشد مغز یا سیستم عصبی مرکزی هستند که کارکرد مغز را در زمینه هیجانات، عواطف، توانایی یادگیری، کنترل خود و حافظه در کل دوران رشد تحت تأثیر قرار میدهد.
در اوتیسم بهطور خاص فرد به طور دائم در موقعیتهای مختلف، در ارتباط اجتماعی و تعامل اجتماعی مشکل دارد. فرد اوتیستیک خزانه رفتاری و علائق محدودی دارد و دارای کلیشهها و مشکلات متعددی در حیطه رفتار است. اختلالات ذهنی، فقدان ارتباط اجتماعی، اختلال در تکلم، ارتباطات چشمی و بصری، گوشهنشینی و ایجاد صداهای ناهنجار از جمله نشانههای اوتیسم است.
مریم افضلی کارشناس و درمانگر اوتیسم درباره علت این بیماری میگوید: فرضیههای بسیاری در رابطه با علت اوتیسم مطرح شده است، از جمله عدم پاسخدهی هیجانی مناسب مادر به کودک، تئوریهایی که مبنای زیستشناختی دارد حتی سرب موجود در هوا و تنفس آن توسط مادر باردار و عواملی از این دست اما به راستی نمیتوان گفت یک مورد مشخص علت اوتیسم است.
3 مرکز آموزش ویژه کودکان اتیستیک در استان فارس
به گفته رستم اکبریزاده، رئیس اداره آموزش و پرورش استثنایی استان فارس شناسایی زودهنگام این بیماری سبب کنترل و مهار بیماری و بازگشت کودک مبتلا به اوتیسم به چرخه عادی زندگی میشود.
وی در گفتوگو با تسنیم سن طلایی درمان را حدود 3 سالگی عنوان میکند و میگوید: بر اساس آمارهای ارائه شده از بین هر 100 نوزاد در کشور یک نفر به اوتیسم مبتلا میشود که شناسایی زودهنگام میتواند در درمان و مهار این بیماری کمک کند.
اکبریزاده میافزاید: بیشتر کودکان اوتیسمی در سن یک یا 2 سالگی معمولی هستند اما به صورت ناگهانی زبان گفتاری و مهارتهای اجتماعی را از دست میدهند بنابراین لازم است که والدین این کودکان در طرحهای غربالگری بیماری اوتیسم مشارکت کنند.
وی از وجود 3 مرکز آموزش و 164 دانشآموز مبتلا به اوتیسم در استان فارس خبر میدهد اما بر این باور است که از آنجا که 90 درصد از کودکان مبتلا به اوتیسم در لایههای اجتماعی مخفی شدهاند در استان فارس باید تعداد بیشتری مبتلا به این بیماری وجود داشته باشد.
3 میلیون هزینه ماهیانه یک کودک اوتیسمی
محسن گنجور 2 فرزند مبتلا به اوتیسم دارد و عضو انجمن اوتیسم استان فارس است، به هزینه بالای نگهداری از این کودکان اشاره میکند و میگوید: هزینه نگهداری هر بیمار اوتیسمی روزانه حدود 90 هزار تومان است و هر کودک مبتلا به اوتیسم در ماه قریب به 3 میلیون هزینه دارد.
به گفته وی اگر در سالهای ابتدایی زندگی کودکان به ویژه 2 تا 5 سالگی که سنین طلایی تعریف شده است، کار درمانی روی این گونه کودکان آغاز شود، میتوان امیدوار بود که همانند کودکان هم سن و سال خود در مدارس عادی تحصیل کنند اما با گذشت زمان، امکان بازگشت آنان به زندگی عادی، کمرنگ و کمرنگتر میشود که این امر مشکلاتی را به لحاظ روانی و اقتصادی برای خانوادهها ایجاد میکند.
«هیچ پارک یا مرکز نگهداری خاص کودکان اوتیسمی در استان فارس وجود ندارد» این را گنجور اعلام میکند و میگوید: بیش از کودکان خانوادههای اوتیسمی نیاز به حمایت روانی و گروه درمانی دارند و به همین دلیل انجمن اوتیسم استان فارس شکل گرفته اما نیاز به حمایتهای بیشتر است.
معرفی
بیشتر بیماری اوتیسم از سوی نهادهای مسئول و رسانهها سبب شناسایی زودهنگام
این بیماری میشود، راهاندازی انجمنهایی در حمایت از این کودکان و حضور
خیران برای حمایت روانی و اقتصادی خانوادهها سبب میشود تا این کودکان
بتوانند حضور بیشتری در جامعه داشته باشند و به چرخه زندگی عادی بازگردند.