از فردا دنبال چه باشیم؟

به گزارش خبرگزاری بسیج، روزنامه «جوان» در یادداشتی از «مهران ابراهیمیان» نوشت: انتخابات با تمام نشاط و رقابت‌هایش به اتمام رسید و بار دیگر مردم برای زندگی بهتر و شرایط مساعد‌تر پای به عرصه گذاشتند. نقطه مشترک همه طرفداران نامزدها آینده روشن‌تر و بهتر بود اما در حوزه اقتصادی شرط پیشرفت و توسعه و تحقق شعارها برای زندگی بهتر این است که حتماً با تلاش بیشتر و فعال‌تر شدن مسئولان و رعایت موارد دیگری که به ترتیب اولویت زیر قابل اجراست، محقق ‌شود:
 
1- انتخاب مهره‌ای مناسب برای وزارتخانه‌های اقتصادی که از یک سو تجربه مناسب را داشته باشد و از سوی دیگر منافع مردم را بر هم‌حزبی‌ها و کسب و کار خود ترجیح دهد. بدیهی است استفاده از توان و تجربه افراد مسن می‌تواند همراه این مدیران باشد اما حتماً مدیران انتخابی باید توان کار مفید برای ساعت‌های متمادی در روز را داشته باشند و چرت زدن و خوابیدن در جلسات متعدد نمی‌تواند وضعیت موجود را بهبود ببخشند.
 
2- استفاده حداکثری از توان نیروهای کارشناسی: اینکه برخی از افراد در دوره قبل متقاضی واردات مهره مدیریتی بودند خود یک ضعف بزرگ بود و از سوی دیگر تجربه دولت‌های قبل‌تر نیز با استفاده از تصمیمات مهندسی و تحکمی بدون توجه کارشناسی تبعات زیادی را بر ما تحمیل کرد. در حوزه اقتصاد ما دقیقاً با توجه به منابع محدود با تصمیمات مدیریتی مواجه هستیم برای تخصیص بهتر منابع و هر چه این تصمیمات از حالت متمرکز خارج شود و مبتنی بر خرد جمعی و داده‌های اطلاعاتی دقیق و کارشناسی باشد، هزینه تصمیمات کمتر و نتایج آنها بهتر خواهد شد. بدیهی است در سال‌های ابتدایی می‌توان ملاحظات سیاسی را هم کنار گذاشت و باید تصمیمات منطقی‌تر منابع موجود را بهتر هدایت کرد.
 
3- تجربه دو دولت قبلی نشان داده است که دو سال اول همواره به جای فعالیت و اجرای تصمیمات به نقد دولت قبلی پرداخته می‌شود که بسیار فرصت سوز بوده است، لذا دولت جدید از فردای اعلام نتایج باید به فکر بهبود شرایط و ایجاد اشتغال باشد. منظور از ایجاد اشتغال نیز اشتغال‌های مبتنی بر ارائه کارنامه نیست بلکه باید آثار آن مدت‌دار و اثرگذار بر تولید ناخالص داخلی باشد. احتیاط برای استفاده از منابع و در عین حال شتاب در رونق بخش تولید وهدایت تقاضا به سمت کالاهای داخلی باید در دستور کار قرار بگیرد.
 
4- به موازات این اقدامات شاید مهم‌ترین موردی که باید با همکاری قوه قضائیه و به شکل فراجناحی دنبال شود نیز مبارزه با فساد‌های سازمان یافته به خصوص در محدوده  بخش‌هایی است که به توزیع منابع نزدیکند. این مطالبه به طرز عجیبی هم تخصیص بهینه منابع را دنبال می‌کند و هم قادر خواهد بود سرمایه‌های اجتماعی را به سمت اقتصاد مولد سوق دهد.
 
5- متأسفانه در چند دوره اخیر ریاست جمهوری استفاده تمام نیروهای انقلابی و موجود درسپهر اقتصادی مانند ضعف استفاده از کارشناسی به سمت و سویی پیش رفته که نتوانسته‌ایم از همه ظرفیت‌های موجود استفاده کنیم. به بازی گرفتن تمام فعالان اقتصادی و همراهی همه بازیگران برای اهداف توسعه‌‌ای و ایجاد اشتغال یک اصل غیر قابل انکار برای بهبود شرایط است، لذا تا همه پای کار نیایند و تا زمانی که جناحی و محدود به تیم انتخاباتی خود فکر کنیم، برایند نیروهای مصروف بیشتر معطوف به خنثی کردن همدیگر منجر می‌شود تا به نوعی هم‌افزایی در مسیر توسعه و پیشرفت.
 
6- نکته دیگری که در چهار سال گذشته باید بازنگری کرد توجه به زمان و مدیریت زمان است. ما نمی‌توانیم به بهانه اقتصاد آزاد و با وجود سهم دولت و حاکمیت در اقتصاد، بهبود شرایط و توسعه را به دست نامرئی بازار بسپاریم زیرا در عمل به نوعی رهاشدگی رسیده‌ایم که باید و حتماً نقش نظارتی دولت پررنگ‌تر و نقش تصدی‌گری آن کمتر شود. همچنین حق نداریم اقتصاد را به بهانه آرزو‌سازی از یک سند مانند برجام به حال خود رها کنیم و منتظر شویم یک نفر یا گروهی یا یک دولت از خارج از مرزها بیاید و کشور ما را پیشرفته کند و رفاه مردم را برای ما رقم بزند!  ما باید با اولویت‌بندی‌های ذکر شده و عملیاتی کردن یکی از بندهای شش‌گانه بتوانیم مردم را در اقتصاد دخیل‌تر کرده و آینده ایران را به دست ایرانیان بسازیم؛ ایرانیانی که همه همصدا خواستشان ایرانی بهتر برای آیندگان است.