به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان بسیج دانشجویی از یزد،سید رسول هدایتی عضو شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی و مسئول پایگاه بسیج شهید زین الدین دانشگاه یزد در یادداشتی نوشت:
قریب به چهل سال از پیروزی انقلاب اسلامی می گذرد ؛ همان انقلابی که با شعار نه شرقی نه غربی و بدون اتکا و اتکال به قدرت ها و ابرقدرتها در صدد تأمین آسایش دنیوی و آرامش اخروی بوده و هست.
در قضاوت این چهار دهه عده ای با بی انصافی ،شعار وامصیبتا سر می دهند که "آی بشتابید که انقلاب جز وعده برای مردم کاری نکرده و در تحقق اهداف متوسط و غایی خود شکست خورده و از صراط مستقیم خود خارج شده است" عبارةٌ اُخرای این حرف آن است که باید از این انقلاب قطع امید کرد و به فکر انقلاب دیگری بود!
از آن طرف دسته دیگری از بی انصافان هستند که می گویند "انقلاب به جمیع اهداف خرد و کلان خود دست یافته و نباید از انقلاب بیش از این انتظار داشت" ترجمان دیگر این حرف آن است که انقلاب اسلامی و به تبع آن جمهوری اسلامی به غایت خود دست یافته و با گذشت زمان قرار نیست پیشرفت محسوس دیگری رخ دهد پس باید انقلاب را حفظ کرد البته انقلابی که دیگر تغییر خاصی در آن حاصل نمی شود.
به نظر نگارنده اما اگر با سنجه انصاف به داوری نهال انقلاب که حالا برای خودش تبدیل به درخت تناوری شده است بنگریم درمیابیم که انقلاب توانسته با حفظ همان جهت و خط روز اول که توسط معمار انقلاب بنیان نهاده شد،در عین تحمل تهدیدها و فشارهای داخلی و خارجی بی شمار ،تا حدی به اهداف عالیه خود دست یابد.هرچند که در کنار مشاهده نقاط قوت انقلاب و دستاوردهای آن نباید از نقاط ضعف و آسیب های طبیعی یا مصنوعی پیش آمده آن غافل شد.
به نظر می رسد امروز یکی از ملزومات اصلی عمل انقلابی که از ترکیب روحیه و اندیشه انقلابی به دست می آید ،روحیه نقادی و پرسش گری است که در قالب های گوناگونی نظیرمناظره ها ،کرسی آزاداندیشی ها، مطالبه گری ها ،بیانیه ها ،تجمع ها ،تحصن ها و...نمودار می گردد.
یکی از مهم ترین مراحل نقد ،نقد ساختارهای حکومتی است.شاید دلیل این که حدود 20 سال از توقف یا حرکت مورچه وار قطار انقلاب در ماقبل ایستگاه «دولت اسلامی» (1)میگذرد همین باشد که همگان اعم از مسؤولین و نخبگان و روشنفکران و اندیشه ورزان و نظریه پردازان و نیروهای ارزشی و... با مصلحت اندیشی های عمدتا نابجا که منجر به محافظه کاری های عمدتا افراطی گشته ،به فکر حفظ وضع موجود هستند.(2)
امروز دیگر دورانی نیست که تنها به نقد دولت به معنای قوه مجریه پرداخت و دیگر قوا و نهادهای حاکمیتی را به حال خود رها کرد.
امروز بر همه دلسوزان انقلاب ، فرض است که در کنار نقد امور اجرایی دولت ،به نقد اقدامات و عملکردها و حتی ساختارهای قوه مقننه و قوه قضاییه و مجمع تشخیص مصلحت نظام و شورای نگهبان و مجلس خبرگان رهبری و حوزه های علمیه و ائمه جمعه و جماعات و...و حتی نقد شخص رهبری که خود ایشان بارها دیگران را دعوت به نقد خود کرده اند _البته نقد کارشناسی شده و همراه با تقوا نه نقد کودکانه و همراه با تعصب _بپردازند. در این صورت است که می توان امید به اسلامیزه کردن دولت و ورود به مرحله مهم «جامعه و کشور اسلامی» داشت که گذرگاه اصلی رسیدن به هدف غایی انقلاب اسلامی یعنی تشکیل تمدن نوین اسلامی است.
شاید بعد از رهبری ،شورای نگهبان مهمترین جایگاه حکومتی را در نظامات سیاسی جمهوری اسلامی دارا باشد که بسیاری از تغییر و تحولات از رهگذر این نهاد امکان پذیر می باشد.رهبر انقلاب هم در چند جا به برخی از نواقص و نقایص این شورا اشاره کرده اند و دستور رفع آنها را داده اند از جمله در بندهای 10 و 11 سیاست های کلی انتخابات مبنی بر شفاف سازی عملکرد شورای نگهبان مورخ 24/7/1395 که با وجود گذشت حدود یک سال از ابلاغ آن هنوز در این رابطه تغییر خاصی مشاهده نشده است.
البته در رابطه نقد شورای نگهبان لازم است که جانب انصاف رعایت شود که به تخریب این شورای محترم نینجامد که قطعا به قول حضرت امام «یک همچو آدمی، تحت تعقیب مفسد فی الارض باید قرار بگیرد.»از آن طرف هم لازم است که هر نقدی به مثابه تخریب شورای نگهبان لحاظ نشود.
________________________________________________
(1)اشاره به مراحل پنج گانه مسیر انقلاب در بیانات مقام معظم رهبری:
انقلاب اسلامی > نظام اسلامی > دولت اسلامی > جامعه اسلامی(حکومت ماکت و الگو) > تمدن اسلامی(حکومت جهانی)
(2) رضا امیرخانی در «نفحات نفت» خود مفصلا به ریشه یابی این پدیده اجتماعی در ایران که انعکاسی از اقتصاد نفتی است میپردازد.
