صنعت گلیم بافی در قالب اردوی جهادی آموزش داده می‌شود

انسان آموخته است تا آموزش دهند لذا با انفاق زکات دانش و آموخته­های خود، این امر را به نسل­های آتی انتقال داده و سعی در ترویج این امر در میان عامه­ی مردم کرده است.



اردوهای جهادی بسیج سازندگی فرصتی برای این انفاق هستند، هر لحظه­ی این اردوها پله­ای از نردبان صعود به قلّه­ی قرب الهی هستند، که برایمان فراهم می سازند.



بسیج، تابستان و اردوهای جهادی؛ کلیدواژه­هایی هستند که می­توانند با قرار گرفتن در کنار هم تابستانی معنوی، مردمی و جهادی رقم زنند.



اردوی جهادی بسیج تابستان امسال شروع به جهاد در فخرآباد پرداختند؛ جهاد با تمام معطلی­های وقت، جهاد با فرصت‌هایی که به بطالت گذرانده می­شود.



جهادگر این اردو، مربی­ای است که خالصانه قدم در امری مردمی با هدف خدمت به مردم زیر لوای دینش برداشته است. این مربی، راهی شهر فخرآباد از شهرهای شهرستان مشگین­شهر می­شود نه گرمای تابستان او را خسته و آرزده می­کند و نه مسافت راه گام­هایش را از رفتن باز می­دارد.



مربی جهادگر، کلاس گلیم­بافی را برای خانم­های این شهر تدارک دیده است، کلاسی که متناسب با احوال خانم­های منطقه است و لطمه­ای به شغل مقدس خانه­داری آن­ها نمی­زند، بلکه در کنار خانه­داری، شغل خانگی دیگری بدان­ها می­آموزد که لذت خانه­داری برایشان افزون گردد و چون برخی افراد برای گذران اوقات فراغت خود بی هدف راهی بازار و مکان­های دیگر جهت گذران وقت و بیهوده صرف کردن آن نگردند.



مربی جهادگر هنری را به این بانوان آموزش می­دهد که هر قشری با هر میزان تحصیلاتی می­تواند در این کلاس حضور داشته باشد، این هنرِ گلیم­بافی از روی نقشه، هنری است که نیاز به سواد ندارد و تنها نیاز به آموختن فن خاص آن به صورت عملی است که طرحش از روی نقشه بافته می­شود.



هنرِ گلیم­بافی از چنان ارزش والایی برخوردار است که به وفور شاهد ارزش صنعت فرش­های دست بافت کشورمان در دنیا هستیم، این هنر دست بافت نیز با توجه به ارزش والایش، اقتصاد قابل توجهی هم در پشت تار و پودهای خود پنهان کرده است که تنها این هنرآموزان با آغشته کردن دست­های خود به این هنر می­توانند بدان دست یابند و یک اشتغال خانگی برای خود رقم زنند.



مربی جهادگر به این نکته اشاره کرد که هر کدام از هنرآموزانی که در این کلاس آموزشی مهارت کسب می­کنند مدرک مهارت­آموزی از سوی سازمان فنی و حرفه­ای اعطا می­شود که بعد از اتمام دوره علاوه بر اشتغال برای خود در این زمینه و کسب درآمد حاصل از این صنایع دستی می­توانند با اقدامات خود از بیمه قالیبافی و تسهیلات آن در آتیه بهره­مند شوند.



وقتی از مربی جهادگر از هدفش و انگیزه­اش در راستای چنین اقدامی جویا شدیم، با نگاهی پر معنا و با صلابت که تنها دهانش تنها می­توانست الفاظ را بیان کند نه احساسش را، نخست اشاره­ای به شعار سال (اقتصاد مقاومتی؛ تولید و اشتغال) که از سوی مقام معظم رهبری تعیین شده بود، نمود و سپس با نگاهی به یکایک کارآموزان، مهارت آموزی و ارتقاء هنر و فرهنگ فرش در تمامی مناطق را هدف خود عنوان کرد.



انگیزه­اش رغبت و اشتیاق بانوانی بود که سر کلاس حاضر می­شدند، این اشتیاق و عطش آموختن، عطش آموزش مربی را هم افزون­تر می­کرد.



مربی جهادگر معتقد بود که هنرآموزان بعد از اتمام دوره آموزشی به راحتی می­توانند وارد بازار کار شوند، اما با توجه به وضعیت اقتصادی ضعیف منطقه لازم است مسئولین دست همت تکان دهند و یاری­گر این هنرآموزان شوند.



با حمایت اتحادیه فرش و جهاد روستایی می­توان کارگاه یا غرفه­ای بر پا کرد و صنایع دستی تولیدی این بانوان را در این غرفه­ها، با توجه به اینکه این منطقه یک منطقه زیارتی است و مورد بازدید گردشگران و مسافرین قرار می­گیرد، در معرض فروش قرار داد، که این امر هم سبب اشتغال مستمر هنرآموزان می­شود و هم سبب اشتغالزایی جوانان و ایجاد رغبت و اشتیاق برای آموختن هنری که می­تواند هم منبع درآمدی برای آنان گردد و در نهایت تبدیل به شغلی شود.



گاهی با یک حرکت، هر چند کوچک هم باشد، می­توان دنیا را به کسانی گلستان کرد که شاید خودِ حرکت کننده نتواند هیچ وقت آن گلستان را درک کند.