خبرهای داغ:
یادداشت/

نوجوانان الشتری در دام قلیان سفره خانه‌های سنتی

امروزه شاهد وجود اماکنی در سطح شهر هستیم که بجز ناهنجاری‌های اجتماعی و فرهنگی هیچگونه بهره‌ای از آن نمیتوان یافت.
کد خبر: ۸۹۶۵۱۳۰
|
۰۱ دی ۱۳۹۶ - ۱۷:۰۴
به گزارش خبرگزاری بسیج از لرستان ، هر کشور پیشرفته‌ای برای ثبات حرکتی خود و متعالی ساختن جامعه اش در تمام امور و مسائل کشوری سعی در آینده نگری دارد؛ که همان شکوفا ساختن استعداد‌های جامعه و بهره وری از پتانسیل‌های نهفته در آنست.
یکی از مهمترین و اصولی‌ترین این پتانسیل‌ها بکار گیری نیرو‌های جوان و مستعد جامعه است که میتواند متضمن پیشرفت جامعه و کشور در کلیه امور و مسائل چه در سطوح داخلی و چه بین المللی باشد.

استفاده از جوانان و بها دادن به این خیل عظیم پتانسیل مستعد موجود در جامعه از تاکیدات مقام معظم رهبری در همه زمینه هاست که باید بدان عمل شود.

اما امروزه متاسفانه در سطح شهر شاهد وجود مسائلی و مواردی هستیم که دیدن آن‌ها برای عموم جامعه بخصوص پدران و مادران عزیز بسیار غم انگیز و ناراحت کننده است.

امروزه شاهد وجود اماکنی در سطح شهر هستیم که بجز ناهنجاری‌های اجتماعی و فرهنگی هیچگونه بهره‌ای از آن نمیتوان یافت.

امروزه بواسطه وجود این اماکن شاهد پر پر شدن برخی از جوانان شهر هستیم که اگر زودتر جلوی رشد و گسترش آن گرفته نشود مانند توموری سرطانی وخیم پراکنده و همه جامعه را تحت شعاع خود قرار میدهد.

بله امروزه شاهد وجود و گسترش قهوه خانه‌های بظاهر سنتی که کار اصلیشان عرضه قلیان و دیگر دخانیات و بعضا بواسطه آن مواد مخدر است که نه در کمین بلکه بصورت عیان و آشکارا مردم و جوانان این شهرستان تهدید و بدام انداخته است.

امروزه قلیان کشیدن برای عموم مردم بخصوص نوجوانان و جوانان اعم از دختر و پسر یک امر عادیست که روز به روز هم در حال گسترش است.

امروزه اوقات بیکاری جوانان و نوجوانان در قهوه خانه‌ها میگذرد و تمام استعداد و پتانسیل شان یا بر سر قلیان‌ها و یا نوک انگشتانشان دود میشود.

به واقع علت وجود و ازدیاد این اماکن چیست؟

چرا مغازه‌های فروشنده دخانیات روز به روز بیشتر میشود با تبلیغات گسترده و تنوع مختلف؟

چرا مسئولین در جلوگیری و بستن این اماکن خانمان سوز حرکتی از خود نشان نمیدهند؟
آیا درمان بهتر از پیشگیریست یا هزینه اش کمتر است؟

چرا مادران و پدران زحمت کش که با هزار و یک امید و تحمل شرایط سخت زندگی فرزندان خودرا بزرگ میکنند به امید شکوفا شدن انها، ولی متاسفانه آن‌ها را در دامان قهوه خانه پیدا میکنند؟

به واقع چرا؟
آیا امید جوانان ما از جامعه و مسیولین کم رنگ شده است که آنرا در دل قهوه خانه‌ها و دخانیات جستجو میکند؟
چرا باید هر روز شاهد پر پر شدن جوانان و این خیل عظیم استعداد و پتانسل جامعه باشیم؟
چه بسیار جوانان نخبه‌ای که روزی آینده ساز کشور نامیده می‌شدند. اما با ورود به این اماکن امروز دیگر آنهارا نمی‌بینبم یا سربار جامعه می‌بینیم.
این‌ها و بسیار سوالاتی دیگر که باید مسئولین جواب آنهارا بدهند.

حال که مسئولین در ایجاد اشتغال و ازدواج جوانان ناکام مانده اند حداقل حافظ سلامت آن‌ها باشند.

حال که آموزش و پروش و تربیت بدنی را خلاف قانون اساسی مشمول پرداخت هزینه‌های سرسام آور کرده اند.
لااقل بستر و بساط نابودی آن‌ها جمع آوری کنند.
پس حق و حقوق شهروندی که از آن دم میزنند چیست؟
آیا ایجاد امنیت جانی و روانی جز حقوق و مطالبات شهروندی نیست؟
همه دستگا‌های مسئول و زیر مجموعه آن‌ها باید بدانند که مردم نسبت به آن‌ها دارای حقوقی هستند که باید از سوی دولت برآورده شود.
جوانان ما شایسته و سزاوار این نیستند که در ته قهوه خانه‌ها در حال دود هوا کردن باشند.
پس بیاییم جوانان را دریابیم، چون لطمه دیدن آن‌ها یعنی لطمه دیدن خانواده‌ها و بطبع آن جامعه است.

این کوچکترین حق و حقوق اجتماعی است که یک شهروند ایرانی از دولت دارد.

نویسنده:س-ح
ارسال نظرات
پر بیننده ها
آخرین اخبار