تقدیر از مترجم اسپانیولی کتاب شهید «ابراهیم هادی» در قم

به گزارش خبرنگار خبرگزاری بسیج از قم، همزمان با سی و ششمین سالروز شهادت علمدار کانال کمیل، شهید ابراهیم هادی و همراه با پویش کشوری این شهید، در مراسم هفتگی هیئت فاطمیون از «مصطفی السالوادوری»، رئیس جامعه اسلامی شیعیان السالوادور که کتاب شهید ابراهیم هادی را به زبان اسپانیولی ترجمه کرده است، تقدیر شد.
حجت‌الاسلام محسن ربانی مدیر مؤسسه فرهنگی هنری اندیشه شرق و سرپرست گروه ترجمه این کتاب در ابتدای این مراسم با اشاره به ظرفیت جهانی‌شدن الگوی رفتاری شهید ابراهیم هادی به‌عنوان یکی از فرزندان امام راحل (ره) گفت: با وجود این الگو‌ها تفکر اهل‌بیت و اسلام در سطح جهان در حال گسترش است، ولی ما اکنون در کشور خودمان گاهی اوقات از این ظرفیت‌ها غافل هستیم.
«مصطفی السالوادوری»، رئیس جامعه اسلامی شیعیان السالوادور و مترجم کتاب نیز گفت: برای من افتخار بزرگی است که توانستم این کتاب را ترجمه کنم، زیرا من از ابتدا برای این به ایران آمدم که اسلام واقعی را بشناسم و انسان‌های الگو را پیدا کنم و اکنون احساس می‌کنم با آشنایی با شهید هادی آن را یافته‌ام.
وی افزود: من واقعاً تعجب می‌کنم انسان‌های وارسته‌ای هستند که در زندگی خودشان دنبال این هستند که باوجود انجام کار‌های بزرگ نمی‌خواهند کسی آن‌ها را بشناسد و می‌خواهند گمنام بمانند، اما امروز شرایطی فراهم شده است تا مردم جهان او را بشناسند.
در ادامه، حجت‌الاسلام حمیدرضا مهدوی ارفع سخنانی با اشاره به ویژگی‌های شهید ابراهیم هادی گفت: دو ویژگی برجسته در این شهدا وجود داشت که امروزه می‌تواند گره‌گشای مسائل کشور و انقلاب باشد. نخست اینکه این شهدا وقتی اصول و چهارچوب‌های کلی مکتب اسلام را درک کردند دیگر معطل جزئیات نماندند و به تکلیفشان عمل کردند. این ویژگی در شهید هادی نیز برجسته بود به‌نحوی‌که علمای بزرگی مانند آیت‌الله حق‌شناس و علامه محمدتقی جعفری نیز او را به‌خوبی شناختند و در خاطرات برخی دوستان شهید آمده است که این بزرگان از شهید ابراهیم هادی به‌عنوان استاد خود نام‌برده‌اند.
وی افزود: ویژگی دوم شهدا این بود که تلاش می‌کردند کار‌ها و موفقیت‌های آن‌ها نزد خدا دیده شود و از دیده شدن و تحسین شدن نزد مردم فراری بودند. حتی گاهی احساس می‌کردند اگر موفقیت‌های آن‌ها به سر زبان‌ها افتاد و معروف شدند لابد دچار مشکل رفتاری یا اخلاقی شده‌اند و آن را ناشی از عدم اخلاص خود تلقی می‌کردند.