به گزارش خبرگزاری بسیج از همدان، امام حسن مجتبی(ع)، کریم اهل بیت؛ سرور جوانان اهل بهشت است. نیمه ماه شد و ماه کامل رسید با ولادت اولین نوه پیامبر مکرم اسلام(ص) و اولین چشم و چراغ خانه اهل بیت(ع)؛ نامش چه باشد؟ همه منتظر پیامبر(ص) هستند.
کسی بر او در نامگذاری پیشی نگرفت و او هم منتظر. جبرئیل از آسمان در قالب وحی فرود آمد، از سوی خداوند به پیامبر اکرم(ص) تبریک و تهنیت گفت و چنین بیان کرد که خدای تبارک و تعالی تو را مأمور کرده که او را به نام پسر هارون نام بگذاری. سپس عرض کرد: نامش را «حسن» بگذار و اینگونه رسول خدا (ص) نام دومین امام را حسن نامیدند.
تاب تحمل دیدن اشک یتیم و مستمند را ندارد و زندگی خود را برای کاهش آلام آنان انفاق می‌کند چون او درس کمک به دیگران را از پدر و مادر خود به ارث برده است: «وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنْكُمْ جَزَاءً وَلَا شُكُورًا».
و این چنین است که او را کریم می‌نامند و عجب کرامتی دارد. شخصی به او ناسزا می‌گوید ولی در جواب جز تحیت و سلام و محبت چیزی نمی‌بیند و چه کریمانه خطای دیگران را می‌‌بخشد تا اخلاق پیامبری را زنده کند که فرمود: انی بعثت لاتمم المکارم الاخلاق مصداق آیه «فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ» هست.
مصداق آیه « إِنَّما يُريدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَکُمْ تَطْهيراً» هست.
محبت به او جواب رسالت است: قُل لَّا أَسْأَلُکُمْ عَلَیهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَی
به ارث برنده سیادت و هیبت نبی مکرم اسلام است.
نور چشم و میوه دل حضرت زهرا (س) هست.
و چه زیبا فرمود آن امام عزیز و کریم و سخی:
به راستی خداوند ماه رمضان را میدان مسابقه خلق خود ساخته تا به وسیله طاعتش به رضای او سبقت بگیرند.
گروهی مسابقه داده و پیروز شدند و گروهی کوتاهی کرده روزه نگرفتند عقب ماندند و نا امید گشتند. و بسیار شگفت‌انگیز است کار انسان خندان و بازیگر امروز، نیکو کاران در آن، ثواب و اجر دریافت می‌کنند و تبهکاران در آن، زیان می‌برند. به خدا سوگند! اگر پرده برداشته شود، و حقیقت آشکار گردد، می‌بینید که نیکوکاران روزه‌داران مشغول بهره‌برداری از کار نیک، و بدکاران روزه‌خواران نیز گرفتار کیفر کار زشت خود هستند. روزه دارن از نعمت‌های بهشتی، و روزه‌خواران از عذاب الهی برخوردارند.
انتهای پیام/
