کرونا و برخی دانشگاهیان جامعه گریز!

به گزارش سرویس اساتید خبرگزاری بسیج، در متن دکتر مجید قربانی، استاد و پژوهشگر دانشگاه و رئیس بسیج اساتید دانشگاه علمی کاربردی مازندران آمده است:

در روزهای اوج گسترش شیوع کرونا در کشور، شاهد وفاق و همگرایی همه ارکان جامعه در توقف شیوع این ویروس مهاجم هستیم.

دانشگاه های علوم پزشکی و کادر درمانی بیمارستان ها و مراکز درمانی با حضور پرستاران و پزشکان و پرسنل ستادی و آزمایشگاهی، بیشترین سهم را به عنوان مدافعان سلامت در مقاومت در برابر این مهاجم و میهمان ناخوانده دارند.

برای کنترل و مهار ویروس کووید۱۹ سنگر دفاعی چند لایه در کشور ساخته شده است و همه مردم درقالب گروه های جهادی و داوطلب و بسیجی در حال کمک به سربازان این نبرد تمام عیار هستند.

با کمال تعجب، هرچقدر که اساتید و دانشمندان دانشگاه های علوم پزشکی پای کار هستند، خبری از برخی اساتید و صاحب نظران سایر رشته ها نیست.البته در تهران و برخی شهرستان ها اساتیدی در حوزه های تخصصی می بینیم که قلم می زنند و یا تحقیق می کنند و در کمک به سلامت روحی و روانی و انسانی در سطح جامعه، نقش آفرینی می کنند.تخصص هایی چون روان شناسی، جامعه شناسی، علوم سیاسی، علوم انسانی، آمار وریاضی، کامپیوتر، فقه وحقوق، سواد رسانه ای، کسب وکار، فنی ومخابراتی و بسیاری تخصص ها که همگی می توانند در پروسه توقف ویروس اثرگذار باشند.

یکی از اساتید ریاضی و آمار می پرسید که ما چه کمکی می توانیم بکنیم؟ تحلیل آماری رشد ویروس و تعیین زمان تقریبی توقف ویروس به کمک الگوریتم ها ومدل ها، نقشی است که این متخصصان می توانند ایفا کنند.پس، آن همه تدریس سیمپلکس برای تعیین ماکزیمم و می نیمم فرآیندها، برای چه بود؟! پس، آن همه تدریس تحلیل های آماری، برای چه بود؟!

اساتید حوزه سواد رسانه ای در تعیین پروتکل مناسب برای کمک به هدایت افکار عمومی بسیار موثر هستند و اساتید علوم سیاسی در تشریح و تبیین اوضاع سیاسی کشور و جهان در شرایط کرونایی، اثرگذار هستند. اساتید گروه روان شناسی و جامعه شناسی در تحلیل وضعیت روانی جامعه و تدوین استراتژی مناسب جهت کاهش بار روانی شیوع کرونا می توانند نقش آفرینی کنند. اساتید گروه کسب وکار در تحلیل اوضاع اقتصادی کشور و تعیین استراتژی مناسب برای بهبود معیشت در شرایط کرونایی کشور، می توانند موثر باشند.

در زمان نگارش این یادداشت پیامی از طریق ایمیل به دستم رسید در خصوص برگزاری یک همایش در اردیبهشت ماه، توسط یکی از دانشگاه های تراز اول کشور! گویا که مسئولین این دانشگاه و گروه های علمی در خواب و استراحت به سر می برند و از اوضاع کشور، اطلاعی ندارند!

به نظر می آید برخی اساتیدی که در طول سال، مقاله می نویسند و ارتقای رتبه و پایه پیدا می کنند و پز آن را به دیگران می دهند، هیچ تصوری از نقش خود در کمک به حل چالش ها در چنین شرایطی ندارند. استادتمامی که ماهیانه از بیت المال حدود ۱۵ میلیون تومان حقوق می گیرد و می گوید من استادتمام و یا پروفسور هستم، الان باید علم و هنرخودش را نشان بدهد! پروفسوری از یک دانشگاه مهم دولتی می شناسیم که همیشه در همایش ها در ردیف اول می نشست اما در این شرایط، هرچه تماس گرفتیم تا در تحلیل عددی وضعیت رشد کرونا به ما کمک کند، به تلفن و پیام ها پاسخ نمی دهد! البته انصافا اساتیدبسیاری داریم که پای کار هستند و در شرایط فعلی در کنار مردم هستند و حتی به عنوان عضو گروه های داوطلب و به ویژه در قالب گروه های بسیجی ،در صف اول خدمت رسانی به جامعه حضور دارند که قابل تقدیر هستند.

امیدواریم آن بخش منفعل ازجامعه دانشگاهی در شرایط فعلی، به مردم اتصال یابد که اگر چنین نشود، جدایی دانشگاه از مردم، قطعا در اذهان عمومی باقی می ماند و پس از عبور از بحران کنونی، جامعه برای برخی اساتید مقاله نویس و جامعه گریز، اعتباری قائل نخواهد بود.

دکتر مجید قربانی

رئیس بسیج اساتید دانشگاه علمی کاربردی مازندران