خبرهای داغ:
آغاز بهار یادآور رشادت‌ها و از خودگذشتگی‌های جوانان بسیجی و رزمندگان برومند شهرستان اندیمشک است، فرزندانی که حماسه‌ای کربلایی به پا کردند.
کد خبر: ۹۲۲۷۵۲۲
|
۰۶ فروردين ۱۳۹۹ - ۱۲:۰۸

به گزارش خبرنگار بسیج  در اندیمشک، عملیات فتح‌المبین با رمز یا زهرا(س) در اوایل فروردین سال 61 در چند مرحله و به‌منظور آزادسازی بخش وسیعی از خاک ایران و عقب راندن نیروهای بعثی و خروج مناطق دزفول، اندیمشک، شوش، پایگاه چهارم هوایی، جاده اندیمشک – اهواز و صدها روستا از برد توپخانه و سایت موشکی دشمن بود.

از موفقیت‌های این عملیات بزرگ در کنار دستیابی به چاه‌های نفت ابوغریب در ارتفاعات تینه و تصرف و تأمین 5 پاسگاه مرزی بود که این عملیات با همکاری نیروهای سپاه، بسیج و ارتش در منطقه غرب رودخانه کرخه در استان خوزستان انجام شد.

تقویم‌ها روزهای پایانی سال 60 را نشان می‌داد و مردم در حال آماده شدن برای سال جدید بودند که عده‌ای با بستن کوله بار خود، برای حضور در جبهه‌ها آماده می‌شدند، چون خبرهایی از عملیاتی بزرگ دهان به دهان می‌چرخید و همچنان مشتاقان به سمت جبهه عازم بودند.

اما در عملیات فتح المبین شور دیگری در دل جوانان اندیمشکی به پا کرده بود، شوری که فقط رزمندگان و جوانان اندیمشکی در آن روزا، آن شور و حرارات را تجربه کرده‌اند.

نقش مردم اندیمشک در دفاع مقدس و خصوصا در عملیات فتح‌المبین بر کسی پوشیده نیست، شهروندان اندیمشکی در این عملیات بصورت مستقیم و غیرمستقیم نقش مهم و برجسته‌ای داشته‌اند.
مردم اندیمشک در طول جنگ تحمیلی از رزمندگان اسلام پذیرایی کرده و میزبان رزمندگان جبهه‌های حق علیه باطل بودند و علاوه بر آن نیز جوانان اندیمشکی با حضور در جهبه‌های حق علیه باطل جان افشانی کرده‌اند.

در فتح الفتوح عملیات فتح المبین، شهرستان اندیمشک و پادگان دوکوهه عقبه یگان‌های عمل‌کننده در این عملیات محسوب می‌شدند و علاوه بر این در پادگان دوکوهه اندیمشک سازماندهی و آموزش نیروها صورت می‌گرفت و همین موضوع باعث شده بود که پادگان دوکوهه اندیمشک، در دوران دفاع مقدس به یکی از مهم‌ترین پادگان عملیاتی در جنوب کشور تبدیل شود، که نقش و اثر این پادگان در جنگ تحمیلی بر هیچ‌کسی پوشیده نیست.

 

خاطرات شهروندان اندیمشکی، از آن روزگار اگر چه تلخی‌هایی همچون از دست دادن عزیزان‌شان را بهمراه دارد اما صحنه‌هایی از دلداگی، عشق و ولایتمداری مردم اندیمشک را نشان می‌دهد که همچنان دلخوششان کرده که این خاطرات را نگه دارند، خاطراتی که به بهانه سالروز عملیات فتح المبین دوباره بازگو شدند.

علی طاهری از رزمندگان اندیمشکی در دفاع‌ مقدس در گفت‌وگو با خبرنگار بسیج در اندیمشک می‌گوید: در عملیات فتح‌المبین با توجه به نزدیکی اندیمشک با منطقه عملیاتی و خط مقدم سخن گفتن درباره رشادت‌های مردم اندیمشک در این وقت اندک نمی‌گنجد و میسر نیست.

وی افرود: تمام مردم اندیمشک به نحوی رزمنده این عملیات محسوب می‌شوند، مردم اندیمشک در این عملیات پشتیبانی‌هایی به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم به جبهه‌ها انجام می‌دادند و پادگان دوکوهه اندیمشک با توجه به موقعیت مهم و استراتژیکی که داشت محل آموزش و سازماندهی نیروها برای اعزام به جبهه‌ها بود.

وی افزود: از طرف دیگر اعزام نیرو به جبهه‌ها و حضور رزمندگان‌ اندیمشکی در گردان‌های خط شکن از جمله نقش و اثر مردم شجاع و باغیرت اندیمشک در این عملیات است.

این رزمنده دوران دفاع مقدس گفت: حتی برای انتقال اسرا، مردم اندیمشک با مینی‌بوس‌های شخصی خود به ابتدای پل کرخه می‌آمدند و اسیرها را جابه‌جا می‌کردند و به همین نحوه مجروعین را به عقبه انتقال می‌دادند.

وی افزود: راه‌آهن شهرستان اندیمشک هم نقش بسیار مهمی در پشتیبانی از جمله انتقال نیرو و مهمات به خط مقدم را داشت و همین باعث شده بود که ایستگاه راه‌آهن اندیمشک و همچنین پادگان دوکوهه به‌دلیل مرکزیت نیرویی و بحث مهمات جزء اهداف رژیم بعث عراق برای مورد هدف قرار دادن بودند.

 

علی طاهری، از رزمندگان دوران دفاع مقدس تصریح کرد: شهرستان اندیمشک، در آن روزگار بیمارستان راه‌آهن را داشت که بعدها تبدیل به بیمارستان شهید بهشتی شد و همچنین از آنجایی که تعداد مجروعین زیاد بود مدرسه شریعتی واقع در لوانتور را به یک نقاهتگاه تبدیل شده و با تخت تجهیز شد و مجروحین را درمان می‌کردند.

وی در رابطه با درمان مجروحین در شهرستان اندیمشک، بیان کرد: در زمین چمن راه‌آهن، هلیکوپتر می‌نشست و تخلیه مجروعین صورت می‌گرفت و یا با قطار به اندیمشک منتقل و درمان می‌کردند و اگر شدت جراحات بیش از حد بود و توانایی درمان بیماران را نداشتند با استفاده از قطار و یا از طریق پایگاه چهارم شکاری آنان را انتقال میدادند.

این رزمنده اندیمشکی دوران دفاع مقدس، با اشاره به زیر آتش بودن شهرهای شمالی استان خوزستان، گفت: همین محلی که امروزه بنام یادمان شهدای فتح‌المبین معروف است، منطقه مشرف به شهر شوش است که با یک خمپاره 60 میلی متر با برد 2000 یا 1500 به راحتی شوش را مورد اصابت قرار می‌دادند و سایت 4 و 5 محلی بود که رژیم بعث عراق شهرهای شمال استان از جمله اندیمشک و دزفول را به راحتی با استفاده از توپخانه مورد هدف قرار می‌دادند.

علی طاهری در رابطه با نحوه اعزام خود به این عملیات، افزود: خیلی از بچه‌های اندیمشک در گروهان‌ها و گردان‌های مختلفی سازماندهی شدند، چون در آن زمان اندیمشک گردان مستقلی نداشت.

وی در ادامه افزود بیش از صدنفر از بچه‌های اندیمشکی در گردان یاسر از تیپ 7 ولیعصر(عج) که بعدها به لشکر 7 ولیعصر(عج) تبدیل شد، در دوکوهه سازماندهی شدند، و هر یگان را به منطقه‌هایی که برای آن‌ها درنظر گرفته شده، اعزام کردند.

 

علی طاهری، اظهار داشت: تیپ 7 ولیعصر(عج) را به منطقه تپه سبز اعزام کردند، رزمندگان اندیمشکی از مدت‌ها قبل خود را برای این عملیات آماده کرده بودند، عملیات در آخرین دقایق شب دوم فروردین با رمز یا زهرا (سلام الله علیها) آغاز شد و بنده هم در حین این عملیات مجروح شدم.

 

پاسدار حبیب اله رضوانی نسب از رزمندگان اندیمشکی در دفاع مقدس و مسئول بهداری سپاه اندیمشک ( زمان عملیات) در گفتگو با خبرنگار بسیج  در اندیمشک، اظهار داشت: با یورش ارتش بعثی عراق در 31شهریور سال 59 با سه لشکر مکانیزه و مجهز به شمال خوزستان و پیشروی تا نزدیکی‌های رودخانه کرخه و با تثبیت موقعیت خود در منطقه و در سایت‌های چهار و پنج استقرار پیدا کردند و با توپ و موشک شهرستان اندیمشک را مورد هدف قرار می‌دادند.

وی در ادامه افزود: آن روزها نیاز مبرم برای تشکیل قسمت بهداری برای ماموریت‌های متعدد و به امکانات درمانی، کمک‌های اولیه احساس می‌شد.

پاسدار جیب اله رضوانی نسب، گفت: فرمانده سپاه اندیمشک در آن زمان، ما را برای گذراندن دوره تئوری و عملی به بیمارستان شهید بهشتی مامور کرد تا با امورات اداری، بهداری و اصول اولیه درمان آشنا شویم، دوره‌های تئوری و عملی حدود یک الی دو ماهی طول کشید و با چند نفر از همکاران و چند نفر از خواهر بسیجی و گرفتن امکانات اولیه بهداری سپاه اندیمشک را راه اندازی کردیم.

وی در ادامه افزود: با رایزنی که با فرماندهی پایگاه چهارم شکاری صورت گرفت چند پزشک پایگاه که دوران خدمت سربازی را در پایگاه طی می‌کردند بعداز ظهرها دواطلبانه به خدمت گرفتیم و اولین درمانگاه را در محله کوی شهدا (محله ساختمان، خیابان پاسداران جنوبی) در یک ساختمان دوطبقه دایر کردیم.

حضور پزشکان و راهنمایی و هدایت آن‌ها رونق خوبی در پیشرفت کارمان شد، یک دستگاه یونیت دندانپزشکی، داروخانه با نظارت دکتر متخصص داروخانه ، پزشک عمومی و دیگر پزشکان فعالیت خوبی در خدمت رسانی به مردم جنگ زده صورت گرفت.

این رزمنده اندیمشکی در دفاع مقدس، گفت: با آغاز عملیات غرور آفرین فتح المبین در دوم فروردین ماه سال 61 با رمز یازهرا(سلام الله علیها) شروع شد و بهداری سپاه اندیمشک بصورت خودجوش وارد عمل شد.

با رایزنی با مسئول بیمارستان دکتر گنجعلی دزفول، کادر درمانی بیمارستان شهیدبهشتی شهرستان اندیمشک را آماده پذیرش مجروحین کردیم و علاوه بر آن ارتباط مستمری با بیمارستان نظام مافی شوش در انتقال کادر پزشکی اعم دکترها، پرستاران و تکنسین ها انجام می‌دادیم.

وی در ادامه افزود: درب اورژانس و درب بیمارستان را باز کردیم، بطوریکه وقتی آمبولانسی وارد بیمارستان و تخلیه مجروح صورت می‌گرفت از درب دیگر به راحتی خارج می‌شد و با امکانات اولیه‌ای که سپاه اندیمشک داشت مجروجین را از منطقه عملیاتی به بیمارستان منتقل و این کمکی بود که سپاه اندیمشک در کنار دیگر گردان‌ها و لشکرها برای آزادسازی منطقه در عملیات فتح المبین انجام داده است.

وی افزود: در آن زمان دکتر پیغمبری، فوق تخصص قلب و عروق و دکتر محمدی، داروساز و مرحوم دکتر یگانه متخصص گوش و حلق و بینی، خواهران بسیجی عتیقی، موسوی، کیخا، قشنگ، داغری، نصیری بسیجیانی بودند که با ما در

بهداری سپاه اندیمشک همکاری می‌کردند، که بنده از تمام این عزیزان کمال قدردانی و تشکر را دارم.

مرتضی برومند نسب از رزمندگان اندیمشکی در دفاع مقدس در این رابطه، می‌گوید: قبل از عملیات فتح المبین، منطقه ای بنام صالح مشتت که بعدها به اسم روستای سرخه معروف شد، حضور داشتیم.

اول جاده اهواز اندیمشک بعد از سه‌راهی دهلران به سمت اهواز که می‌رفتیم، به سمت راست جاده پیچیدیم که رودخانه کرخه بود و سپس یک منطقه جنگلی وجود داشت که بیشه‌زاری بود یک مسافتی را می‌رفتیم تا به روستای صالح مشتت می‌رسیدیم.

وی در ادامه افزود: بچه‌های اندیمشک و دزفول این منطقه رو پوشش می‌دادیم و توانسته بودیم نیروهای بعث عراق را آنجا متوقف کنیم، و هر از چندگاهی آنها به ما تک می‌زدند و گاهی اوقات ما به آنها شبیه خون می‌زدیم.

مرتضی برومند نسب از رزمندگان دوران دفاع مقدس، گفت: با شروع عملیات فتح‌المبین، از همان محور شهدا که همان روستای صالح‌مشتت بود پیشروی خود را با یک توپ 106 آغاز کردیم و توانستیم تا منطقه‌ی سایت 4 و 5 پیشروی کنیم.

اسامی شهدای اندیمشکی در عملیات فتح المبین به شرح زیر است: شهید رحیم شیخ آزادی، شهید محمد حسین شیرزاد، شهید علی اصغر عظیم نوه سی، شهید یزدان فرهبد، شهید خدا پرست قلاوند، شهید محمدباقر مرادی عبدی، شهید محمدرضا ناهیدی، شهید فرامرز نصیری، شهید محمدرضا نصیری، شهید حمیدرضا نوروزی، شهید محمدرضا اختیار قناد، شهید هوشنگ افشین، شهید مراد پاپی جعفری، شهید علی بخش پایرون، شهید محمود پیرهادی توانبخشی، شهید عبده حسین زاده، شهید ناصر رحیمی، شهید حسن رشنو زاده، شهید علیرضا سرخه، شهید عبدالرضا سگوند هرموشی، شهید غلامشاه سلطانی روحشان شاد و یادشان گرامی باد.

به گزارش بسیج ، امروزه نیاز است که زندگی شهدا ثبت شود زیرا که الگویی از مردانگی، ایثار، انسانیت و فداکاری برای جوانان کشورمان خواهند بود.
فرهنگ ایثار و شهادت طلبی در جان جوانان اندیمشکی جوشیده شده است و جوانان اندیمشک با تأسی از شهدای چهارم آذر درس تبعیت از ولایت فقیه را برای همیشه در تاریخ دریافته‌ کرده‌اند و به‌ درستی نمایان خواهند ساخت.

 

ارسال نظرات
پر بیننده ها