امام خمینی (ره) راهبری به سوی ملکوت

به گزارش خبرگزاری بسیچ، بی گمان یکی از راه‌های پی بردن به شخصیت حقیقی حضرت امام خمینی (ره) حشر با مکتوبات ایشان است. نقش بی بدیل این بزرگمرد به عنوان رهبر انقلاب اسلامی و حضور مستمر در عرصه تحولات سیاسی کشور همواره بر بسیاری از زوایای وجودی این ابرمرد از جمله بعد عرفانی و علمی ایشان سایه انداخته است. از نگاه بسیاری از مردم کشور و جهان امام خمینی (ره) به عنوان یک رهبر مقتدر دینی سیاسی محسوب می‌گردد. اما آنچه که حائز اهمیت است خاستگاه این تفکر عظیم و قواعد اعتقادی اوست که وی را در آن زمان رهبر مسلمانان جهان ساخت.

آنچه که مسلم است تداوم حرکت انقلاب اسلامی با سال‌ها مبارزه است که در این میان نه تنها از شور انقلابی حامیان کاسته نشد بلکه با حرکتی فزاینده آن را به سرانجام رسانید.

یکی از رموز این موفقیت تطابق روح انقلاب یعنی دین مبین اسلام با شخصیت رهبر آن بوده است. به عبارتی انقلابی در این مقیاس که می‌خواهد دین الهی را پیاده سازی نماید، قطعا به رهبری خودساخته و دارای کمالات معنوی محتاج است.
کتاب شریف آداب الصلوه یکی از آثار ارزشمند امام خمینی (ره) است که می‌تواند ما را تا حدودی با شخصیت ایشان آشنا سازد. خواننده کتاب با مطالعه مطالب عرشی آن متوجه می‌شود که این تسلط صاحب قلم بر احوالات نفسانی و الهی نشان از فضایلی است که قطعا نویسنده کتاب، آن‌ها را داراست.

در فصل سوم از باب سوم مقاله ثالثه این کتاب سطوری را می‌خوانیم که در بیان مراتب اخلاص است. ایشان با ذکر هشت مرتبه از مراتب اخلاص خواننده را چنان مدهوش و مسحور بلندای معارف می‌کند که گویی انسان لحظاتی از هر آنچه که قبل و حال و آینده است رها شده و به لقاء الله رسیده است؛ و شاید بتوان گفت، تیر خلاص را موقعی بر جان صیدش می‌زند که بیان مراتب بالاتر اخلاص را در این قسمت نامناسب می‌بیند.

نباید در این موضوع تردید کرد که حرکت عظیم انقلاب اسلامی در طول تاریخ اسلام بی نظیر بوده و هرگز بدون حضور انسان متعالی و کمال یافته‌ای همچون امام خمینی (ره) قابل تحقق نبوده است.
امام در علم و عمل راه دلسوزان انقلاب اسلامی را این گونه روشن ساخت که بدون تزکیه نفس و تخلق به اخلاق ربوبی هرگز نمی‌توان در مسیر رسیدن به امت بزرگ اسلامی گام برداشت و اشتغال به امور ظاهری حتی رهبری یک جامعه نباید انسان را از سلوک الی الله باز بدارد.
آنچه که از تاکیدات ایشان به ذهن می‌رسد این است که کلیه مجاهدت‌هایی که برای استقرار دین اسلام در جهان صورت می‌پذیرد، مقصودی به جز پرورش تک تک انسان‌ها و هدایت ایشان به سوی کمالات معنوی و مقاماتی انسانی مدنظر نیست.

میثم ابراهیم خانی