خبرهای داغ:
یادداشت؛

راه او باقی است

چهارده خرداد از آن جمله روزهای تلخ و ناخوش است که تا قصد نوشتن و گفتن از آن کنیم هیچ جمله ای نمی تواند دوام بیابد و به پایان برسد چنان که دلتنگی هایمان سراغ از گریه هایمان می گیرند.
کد خبر: ۹۲۴۶۲۴۵
|
۱۴ خرداد ۱۳۹۹ - ۰۰:۲۷

به گزارش خبرگزاری بسیج از آذربایجان شرقی، تاریخ هرگز آن روز را از یاد نخواهد برد، روزی که .....

ذهن کودکانه ام آن روز یارای درک آن غم بزرگ را نداشت، آن روز غربتی بزرگ و حادثه ای جان گداز به وقوع پیوست.

***

همیشه تاریخ، تقویم روزهای بسیاری را بر سینه دارد، روزهای خوش و ناخوش، روزهایی که گاهی حلاوت دلچسبی را بر دهانمان ماندگار کرده است و گاهی تلخی سخت ایامی را نشان داده که آرزو می کنیم دیگر آن روزها تکرار نشود و چهارده خرداد از آن جمله روزهای تلخ و ناخوش است که تا قصد نوشتن و گفتن از آن کنیم هیچ جمله ای نمی تواند دوام بیابد و به پایان برسد چنان که دلتنگی هایمان سراغ از گریه هایمان می گیرند.

تا آن روز چند روزی می شد که همه دست به دعا، استغاثه هایشان را از چشمانشان ........ .

اما اتفاقی که نباید می افتاد، افتاد، آن هم اتفاقی سخت عظیم که اندوه سنگینی را بر شانه ها آوار کرد. اندوهی که همه با آن سرگردان و سر درگریبان سمت و سو نمی شناختند، سخت بود از دست دادن کسی که نجاتشان داده بود از بند، سخت بود فراق مهربانی که برایشان همیشه دست تکان می داد و تا لب به سخن می گشود، مردم دست به سینه با عشقی سراسر از جانفشانی، مبهوت امام و مقتدایشان را به تماشا می نشستند.

ایران آن روز مرد بزرگی را از دست داد که هنوز با گذشت سال ها از آن روز، مرور آن ذهن ها را سخت به هم می ریزد و یادآوری آن کام همه را تلخ می کند.

امام خمینی(ره) آن ابرمرد تاریخ پس از پشت سرگذاشتن روزهای سخت مبارزه از سال 1342 تا 1357 که در طول آن بارها زیر شکنجه قرار گرفت و زندانی شد توانست با عنایت خدا، مجاهدت خود و همراهی مردم، مردم ایران را از دست رژیم سفاک پهلوی نجات دهد تا مردم آزادی از دست رفته خود را باز یابند چنان که در این مسیر خطیر و سرنوشت ساز فرزند خویش، آیت الله مصطفی خمینی(ره) را نیز از دست داد.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، حضرت امام خمینی(ره) در دوران هشت سال دفاع مقدس نیز با فرمایشات پیامبرگونه خود توانست انقلاب را رهبری کند اما دست سرنوشت پس از پایان جنگ به گونه ای دیگر رقم خورد که شیرینی پیروزی چندان بر کاممان دوام نیافت و تلخی رفتن امام هنوز هم با گذشت چندین سال، خاطره سختی را بر ذهن ها تداعی می کند.

امام رفت اما راه او همچنان باقی است با وصیت نامه گرانبهای او، راه او باقی است با همه نشانه ها و نمودهایی که بر تقویم روزگارمان برجای گذاشت، راه او باقی است با وجود رهبری که پس از او چشم امید به نگاه او داریم و چشم انتظار به ندبه های دلتنگی تا شاید همین جمعه پایان چشم انتظاریمان باشد.

رقیه غلامی

ارسال نظرات
پر بیننده ها