به‌گزارش خبرگزاری بسیج استان مرکزی؛ زهرا بختیاری: کمیته جست وجوی مفقودین که وظیفه تفحص پیکر شهدا را در ایران دارد چند روز پیش اعلام کرد پیکر شهیدی به نام «نسیم افغانی» از لشکر 5 نصر مشهد بعد از سه دهه کشف شده اما نشانی از خانواده اش ندارند. آنها خواستند تا با نشر این خبر در رسانه ها کمک کنیم شاید نشانی از خانواده نسیم پیدا شود.
شهیدی که حالا انگار خانواده اش گمنام هستند. رسانه ها و مسئولان مربوط چراغی گرفته اند دور شهر تا شاید نشانی از خانواده این شهید پیدا کنند. اما باید در این گشتن ها دنبال مسئولان بنیاد شهید هم بگردیم و بپرسیم آیا شما از خانواده شهید خبر دارید احیانا؟!
اما نسیم جان فکر نکنی چون تو ایرانی نبودی مورد چنین ظلمی قرار گرفته ای! نه. همین پاییز سال پیش بود؛ آذر. خبر رسید شهیدی از رشت 30 سال در گلزار شهدای بهشت زهرای تهران خفته است که خانواده اش، همه این سالها در به در به دنبال نشانی از او می گشتند اما هر چه بیشتر می گشتند بیشتر نشانه ای پیدا نمی کردند. ماجرایی بود که نمی دانستیم با شنیدنش بخندیم یا گریه کنیم. شهیدی که گمنام نبود و خانواده ای که پیدا بودند، اما سالها در بی خبری و فراق گذرانده بودند.
یادم هست وقتی همسر این شهید با تلاش یک خانواده شهید دیگر و همرزم عزیزشان توانستند بر سر مزار او بیایند، گریه می کرد و می گفت چرا بنیاد شهید همه این سالها به ما کمک نکرد تا شهیدمان را پیدا کنیم؟ چرا هر وقت رفتیم و سراغی گرفتیم دست به سرمان کردند؟
می گذرم از این ماجرا و بر می گردم به خبر تفحص نسیم. می گویم نسیم جان ببخشید که تو به خاطر آرمان های این کشور و به خاطر صفای دل خودت به این سرزمین آمدی و در راه حفظ خاک و ناموس ما جان دادی اما ما با خانواده ات درست تا نکردیم.
ببخشید که بنیاد شهید همه این سالها سرش به کارهای مهم! دیگری گرم بوده و وقت نکرده سراغی از خانواده تو بگیرد و حق و حقوقی که وظیفه اش بوده، تقدیم خانواده ات کند. می دانم شاید الان داری با خودت می گویی از کدام حق صحبت می کنی؟ همه این سالها اینقدر با خانواده شهدای افغانستانی نشست و برخاست داشته ام که مناعت طبعشان دستم آمده باشد و گاهی تعجب کنم از این همه چشم و دل سیری.
مسئولان بنیاد شهید!
چه جوابی برای این همه کوتاهی و قصور دارید؟
این بار که نمی توانید مثل مشکلات بیمه ای و معوقات جامعه ایثارگری تقصیر را به گردن بودجه و نهادهای دیگر بیندازید، چه جوابی می دهید؟ این بار که نمی توانید کوتاهی خود را مثل خودسوزی های جانبازان، به گردن مشکلات اعصاب بیندازید چه جوابی می دهید؟
چند نفر دیگر از شهدای ایرانی و افغانستانی و ... همچنان بعد از سه دهه چشمشان به در است تا شاید بند انگشتی حتی ...؟ چند خانواده دیگر مظلومِ ظلم های شما هستند؟
منبع: گروه حماسه و مقاومت خبرگزاری فارس
انتهای پیام/
