نوغانداری و گردش چرخه اقتصاد مقاومتی

نوغانداری روایتگر کرم‌های کوچکی است که بر پهنه برگ‌های سبز رنگ درخت توت زندگی می‌گذرانند و ار پیله‌های آن‌ها جوانانی امرار معاش می‌کنند.
نوغانداری یک فعالیت فراموش شده بود و کمتر کسی به انجام آن راغب بود، ولی امروز با توجه به شرایط و فشار‌های اقتصادی نوغانداری یک فعالیت مهم جهت گذران زندگی برخی ار افراد علاقمند به این کار شده است. جوانانی که دیگران را نیز به این فعالیت جذاب ترغیب می‌نمایند.
سمیه رهایی متولد شهریور ۱۳۶۲ در روستای عبدالله آباد با تحصیلات دیپلم شیمی یکی از نوغانداران موفق در سطح شهرستان سرخه می‌باشد، که توانست در اولین سال شروع فعالیت خود سرچشمه‌های موفقیت را پیش رویش ببیند.
سمیه رهایی در خصوص نوغانداری و نحوه انجام آن در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری بسیج در سرخه اظهار کرد: به پرورش کرم ابریشم برای تولید پیله ابریشم نوغانداری گفته می‌شود. با شروع جوانه زدن درختان توت در فصل بهار نوغانداری هم آغاز می‌شود.
وی افزود: باخارج کردن تخم نوغان از سردخانه حدود ۱۳ روز زمان نیاز است تا در دما ورطوبت مناسب و دور از دسترس مورچه‌ها تخم‌ها به لارو تبدیل شوند.
نوغاندار بیان داشت: لارو ابریشم ۵ سن رشد دارد که در بین هر دو سن رشد یک خواب داردکه در این دوره خواب لارو پوست اندازی می‌کند. در دوره خواب باید بدن و مکان پرورش با آهک مرده ضدعفونی شود؛ و بعد از بیداری از خواب مکان پرورش باید تمیز شود.
رهایی با اشاره به اینکه در پرورش کرم ابریشم، هر سن رشدی دما و رطوبت مربوط به خود را دارد گفت: در سن پنجم جدا از دما ورطوبت، باید به تهویه هوای محیط پرورش توجه زیادی کرد. برای تغذیه کرم ابریشم از برگ درخت توت استفاده می‌شود. دوره پرورش کرم ابریشم یک دوره‌ی ۴۵ روزه است.
وی اضافه کرد: برگ‌ها باید عاری از گرد و خاک وکثیفی باشد. از استفاده برگ خیس و باران خورده باید اجتناب کرد. در تهیه برگ باید از کرم‌های شاهد یا پیشمرگ استفاده شود تا برگ‌های سمی باعث مسمومیت و مرگ کرم‌ها نشود.
نوغاندار با بیان اینکه اگر کسی مکان مناسب ودرخت توت کافی داشته باشد، بدون سرمایه‌ای خاص می‌تواند پرورش نوغان را آغاز کند؛ افزود: من در یک دوره آموزشی تئوری که در زمستان ۹۸ در اداره جهاد کشاورزی سرخه برگزار شد، شرکت کردم واز آنجا که مکان پرورش را داشتم، علاقمند به این کار شدم.
رهایی در ادامه بیان داشت: در بهار ۹۹ شش بسته تخم نوغان به شورای روستای ما تحویل داده شد و شورا از ما خواست تا در روستا کار پرورش را آغاز کنیم.
وی تصریح کرد: من امکان پرورش در روستا را نداشتم وبا هماهنگی جهاد کشاورزی وشورا تخم نوغان را در سوئیت طبقه پائین منزل خود که در درجزین واقع است پرورش دادم. برای کسی که مکان و برگ کافی دارد کار خوبی است. اما من محل خاصی برای تهیه برگ نداشتم و این مساله کار من را مشکل کرده بود؛ زیرا مجبور به خرید برگ‌های توت شدم.

نوغاندار با اشاره به اینکه در هربسته نوغان حدود ۲۰ تا ۲۲ هزار تخم نوغان وجود دارد؛ گفت: امسال قیمت هر بسته تخ نوغان حدود ۹ هزار تومان بود. من با یک بسته شروع کردم و حدود ۲۳ کیلو پیله برداشت کردم. از نظر من برای تجربه اول خوب بود؛ باتوجه به اینکه قیمت فروش پیله پایین و نسبت به سال پیش سیر نزولی داشته است.
رهایی با بیان عشق و علاقه خود از این کار و لذت بردن از نتیجه پرورش کرم‌ها اذعان داشت: کاری واقعا سخت، ولی شیرین است و در عین حال یکی از مشکلاتی که با آن روبرو بودم این بود که، استان سمنان مکانی برای فروش پیله ابریشم ندارد واین مشکل بزرگی برای نوغاندار است، چون باید پیله را به شهر‌های دیگر ارسال کند.
درخواست من از مسولین حمایت از نوغانداران جهت ترغیب و ادامه به این کار می‌باشد.