پیشنهاد روشی جدید برای مقابله با کرونا ویروس در دانشگاه آزاد اسلامی شاهرود

به گزارش خبرگزاری بسیج از شاهرود، عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی شاهرود از پیشنهادی مبتنی بر شواهد، برای پیشگیری ابتلا به بیماری کرونا خبر داد.
دکتر عباس توکلیان در جلسه سخنرانی خود در آمفی تئاتر شهید مصطفایی دانشکده علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی شاهرود که با حضور پزشکان و دانشجویان علوم پزشکی برگزار شد در خصوص ساختار و ساختمان کرونا ویروس مواردی را مطرح کرد و به توضیح نحوه انتقال آن پرداخت.
عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی شاهرود در خصوص نحوه مقابله با آلوده شدن به ویروس کرونا گفت: سطح ویروس از یک لایه چربی پوشیده شده، و کرونا ویروس برای اتصال به سطح سلول به یک محیط مائی نیازمند است، یعنی یک لایه از ملکول‌های آب که اطراف ویروس را گرفته و در واقع وسیله دسترسی به سلول را برای ویروس فراهم می‌کند.
فوق تخصص غدد درون ریز، رشد و متابولیسم بیمارستان خاتم الانبیاء (ص) شاهرود با تأکید بر اینکه محل اصلی ورود ویروس و تکثیر و زاد و ولد اولیه آن، به طور اختصاصی در بینی و قسمت‌های فوقانی حلق است و تا تعداد ویروس در این ناحیه به میزان خاصی افزایش نیابد، سرایت آن به قسمت‌های تحتانی و بافت ریه انجام نمی‌شود، یک هیپوتز را برای درمان و پیشگیری از ویروس کرونا مطرح و عنوان کرد: در این هیپوتز برای خلع سلاح ویروس و پیشگیری یا اختلال در محیط تکثیر آن می‌توان از روش موضعی داخل بینی از ترکیب دارویی دی متیل سولفوکساید (DMSO) سه درصد به همراه اتانل بیست درصد به عنوان بهترین مکمل و نیز بهترین حلال دی متیل سولفوکساید، به صورت اسپری داخل بینی استفاده کرد.
وی در خصوص نحوه مقابله با این ویروس ادامه داد: با استفاده از این دو ترکیب در غلظت‌هایی صد‌ها بار کمتر از دوز توکسیک، یک فرمول قوی از نظر خاصیت هیگروسکوپیک hygroscopic (عاملی که جاذب بسیار قوی آب از محیط پیرامون ویروس و یک خشک کننده شناخته شده است) و نیز یک ترکیب حل کننده چربی (lipid solubilizing)، و بهتر بگوییم یک عامل تغییر دهنده خصوصیات فیزیکوشیمیایی پرده‌های لیپیدی است حاصل می‌شود که با آن می‌توان هم غشاء لیپیدی ویروس را متلاشی کرد و هم با بهره گیری از خصوصیت خشک کنندگی هر دو ماده، دسترسی ویروس را به گیرنده‌های سطح سلولی آن محدود نمود.
وی با ابراز اطمینان از تأثیرگذاری ترکیب دارویی پیشنهادی خاطر نشان کرد: دو ترکیب دارویی مورد نظر با غلظت‌های پیشنهادی، برابر نص یافته‌های دقیق علمی، فاقد هر گونه عوارض قابل توجه بوده و با جلوگیری از تکثیر ویروس و علیل کردن آن در اولین مراحل فعالیت بیماری، می‌تواند به یک روش بسیار ساده و ارزان و کم عارضه برای پیشگیری از کرونا تبدیل شود.
دکتر توکلیان در پایان بر اراده نهایی خداوند برای کنترل این بیماری اقرار نمود و او را مسبب الاسباب دانست و از خداوند که هر کنشی در این عالم را با واسطه اسبابی قرار داده است، خاضعانه شفابخشی این روش را مسئلت نمود.

لازم به ذکر است تشریح کامل این فرمول در ذیل آمده است:
چند روز دیگر می‌شود هفت ماه که جهان درگیر یک جنگ تمام عیار با ویروس کرونای سارس -۲، یا همان بیماری کووید-۱۹ می‌باشد. یک ساختار ماکرومولکولی که به زحمت می‌توان آنرا یک میکروارگانیسم زنده به حساب آورد، با مغزی معادل فقط ۲۹ واحد ژنتیک (ژنوم ویروس)، نه تنها سلامتی بشر را بشدت متاثر و متزلزل ساخته، بلکه ارکان تمدن علمی- اجتماعی انسان را نیز در هاله‌ای از ابهام فرو برده است. دهان آحاد جامعه‌ی بشر از شاه و گدا و صالح و طالح را بسته وهمه را در کنج خانه‌ها نشانده و بر درب منازل ایشان نیز قفلی کلان نهاده، یعنی که ورود ممنوع حتی برای بهترین عزیزانم. اگر کسی هم خیرگی می‌کند و از حصار مقدر موجود بیرون می‌زند، به واقع بر علیه این سنخ از زنده بودنش عصیان کرده است و به نوعی دست از جان شسته و در طلب قوتی قلیل برای زن و فرزندانش، در ملا عام ظاهر شده است؛ و در این ترکتازی مستانه‌ی ویروس کرونا، جامعه‌ی جهانی پزشکی با آن همه دعوی و فخر، فقط توانسته است نحوه‌ی شستن صحیح دست‌ها را آموزش بدهد، و برای بیرون زدن از خانه بی اذن داروغه و یا نزدن ماسک جریمه پیشنهاد کند. به دور از همه‌ی تعارفات و فارغ از همه‌ی تکلفات معمول، باید بگویم که ما هر تیری که در ترکش داشتیم، اعم از کهنه و نو، شکسته و ترک برداشته، با آبرو یا آبرو رفته، همه و همه را به تعجیل تمام به سوی این دشمن نا پیدا پرتاب کردیم. غالب تیر‌ها کمانه کرد و جان بیماران را عوض ویروس خلید، اما دریغ از یک تیر که با اطمینان بر هدف نشسته باشد و دردی از کووید-۱۹ دوا کرده باشد. ازجمع بی حساب و کتاب" ویرها" یا همان به اصطلاح دارو‌های ضد ویروس گرفته، تا دارو‌های گران قیمت و بالقوه خطرناک بیولوژیک یا همان "ایمیب‌ها و اوماب ها"، و قصه‌ی نخ نمای تولید واکسن و استفاده از پلاسمای بهبود یافتگانی که برای مالک خودش نیزکاری شق القمر صورت نداده، همه و همه به درب بسته برخورد کرده اند. بدون احساس شرمساری باید بپذیریم که عالم پزشکی بصورت آشکار، روپوش سفید خود را سر یک پایه‌ی سرم گره زده و به علامت تسلیم محض در مقابل این شوخی لطیف خداوند با انسان سرکش عصر حاضر، از پنجره‌ی بیمارستان‌ها بیرون آورده است. یک اشتباه بزرگ این است که سخن از نجات از این همه گیری حال حاضر به میان می‌آوریم، چرا که با پتانسیل عجیب ویروس کرونای جدید برای دگر دیسی و تغییرات مدام ژنتیک، از این دست اپیدمی‌ها را در آینده به وفور تجربه خواهیم کرد. از عقلای قوم باید پرسید که اگر از شر این کرونا ویروس دو خلاص شدید، برنامه‌ی شما برای ویروس کرونای سه چیست؟ پاسخ این است که برای مبارزه با ویروس نوع کرونا، باید سراغ جزئی ازساختار ویروس بروید که ویروس هرگز قادر به تغییر آن نباشد. به عنوان عضوی کوچک از جامعه‌ی جهانی پزشکی، غرق حیرتم که با شناخت بسیار شفافی که از تغییرات مدام ژنتیک و به تبع آن پروتیین‌های ساختاری ویروس کرونا داریم، هنوز با اشتیاق تمام صحبت از تولید واکسن و آنتی بادی‌های مونوکلونال و دارو‌های ضد ویروس جدید به میان می‌آوریم. در حیرتم که چرا – شاید از فرط استیصال- آزموده‌های هزاربار شکست خورده‌ی خود را دو باره در بوته‌ی آزمون می‌گذاریم. اینگونه بنظر میرسد که آن شبح وهم انگیز ویروس با آن انبوه شاخ‌های گزنده و مهیب، کل بیولوژیست‌ها و جامعه‌ی علمی جهانی را هیپنوتیزم کرده است. چرا که در نگاه به ساختار کلی ویروس کرونا، فقط با همان شاخ‌ها و یکی دو پروتیین سطحی دیگر و آن رشته‌ی کوچک آر ان آ. در گیر شده و از ما بقی ساختار ویروس بکل مغفول مانده است. همین هیپنوز، نظر هر کس را که وارد گود مبارزه با ویروس کرونا شده، فقط به همین نقاط قوت ویروس معطوف کرده است. تا همین لحظه که با شما درد دل می‌کنم، احدی در عالم نخواسته است که برای یک لحظه از شرایط هیپنوز بدر آید و از بالا و در آرامش، نگاهی به تمامیت ساختار ویروس بیندازد و در میان آن همه تلون در ساختار و تفنن در ایجاد انواع اشکال بالینی واعمال قدرت کردن و چنگ و دندان نشان دادن، متوجه شیشه‌ی عمر بسیار شکننده و رقت انگیز ویروس بشود، یعنی پوسته (انولوپ ویروس) یا همان پاکتی که ژنوم در داخل آن و پروتیین‌های سطحی در ضخامت آن استقرار یافته اند.
این پوسته از دو لایه مولکول‌های چربی (فسفولیپید) ساخته شده و پروتیین‌های سطحی ویروس، از جمله، مهمترین آن‌ها برای ورود به سلول، یعنی پروتیین اس، به مثابه یک درخت در ضخامت این لایه‌ی چربی کاشته شده است. پروتیین اس همان شاخ‌های کذایی ویروس می‌باشند که با میکروسکوپ الکترونیک قابل روئیت بوده و آن شبح وهم انگیز ویروس را متظاهر می‌سازد. این پوسته‌ی لیپیدی دقیقا مثل یک فونداسیون برای یک آسمان خراش عمل می‌کند و اسکلت پروتیین اس ویروس روی آن بنا شده است. از بین تمامی سازه‌های اسکلت ویروس کرونا، فقط همین پوسته‌ی چربی است که ویروس هیچ نقشی در تولید آن نداشته و از سلول میزبان به عنف ستانده شده، و تا ابدالدهر نیز تغییری در شاکله‌ی آن ایجاد نخواهد شد، و اگر دارویی برای حمله‌ی موثر بر این دژ پوشالی ساختید، برای همه‌ی نسل‌های بعد ویروس نیز دارو ساخته اید و نیز برای مداوای تمامی ویروس‌های دیگری که همین پوسته‌ی سطحی لیپیدی را دارا هستند. هر عامل دارویی یا هر ماده‌ی شیمیایی که بتواند مختصر تغییر در خصوصیات فیزیکوشیمیایی این پرده‌ی لیپیدی ایجاد کند، کل ساختار بیولوژیک ویروس را متزلزل خواهد ساخت. از سوی دیگر، ویروس برای اینکه بتواند به گیرنده‌ی خود در سطح سلول مخاط بینی و سپس درخت تنفسی و در آخر به سلول‌های جدار حبابچه‌های ریه متصل شود، نیاز مبرم به حضور یک محیط مائی (آبی) در پیرامون ویروس دارد تا زمینه‌ی اتصلش به سلول را تسهیل نماید؛ لذا هر عامل قوی هیگروسکوپیک (جاذب ملکول‌های آب از سطح پرده‌های بیولوژیک و خشک کننده‌ی نسبی محیط) می‌تواند به عنوان سدی در مسیر دستیابی ویروس به سلول هدف عمل نماید؛ و عجبا که از این دست دارو و عوامل شیمیایی تا دلتان بخواهد موجود و هر بشکه از آن فقط به چند غاز!. هر ماده‌ی دارویی که از یک سو خاصییت هیگروسکوپیک قوی داشته و از طرف دیگر، توان انحلال چربی‌ها و یا حتی فقط توان ایجاد مختصر تغییر در ساختار پرده‌های بیولوژیک لیپیدی را دارا باشد، می‌تواند در بر هم زدن پلکی ویروس کرونا را از توان عملیاتی ساقط کند. نمی‌گویم که ویروس را بکشد، چرا که ویروس در اساس یک ساختار حیات‌مند نیست تا فعل کشتن بر او صرف شود. هر عامل دارویی که بتواند با حد اقل عوارض و با غلظت مناسب، اثراتی را بر پرده‌ی لیپیدی ویروس اعمال کند، و با خاصیت هیگروسکوپیک، محیط اولیه‌ی کشت ویروس را در مخاط بینی و حلق تا حدودی آب زدایی کند، یک داروی بسیار موثر در درمان کووید، و نیز ساده‌ترین راهکار برای پیشگیری از انتشار ویروس می‌باشد. دارو سازان دارو ساز، نه داروخانه داران، می‌دانند که تمام آنچه در رابطه با خاصیت منحصر به فرد هیگروسکوپیک و نیز توانایی‌های یگانه در تغییر ساختار پرده‌های لیپیدی عنوان شده، در دارویی قدیمی و فراموش شده، یعنی دی متیل سولفوکساید یک جا جمع است. این عامل شیمیایی، بر اساس آنچه بیان شد، از نقطه نظر تئوریک قادر است حتی در غلظت‌های بسیار کم، به پوسته‌ی ویروس کرونا حمله کرده در ابتدا آن را خشک و شکننده و ترک دار کند و در ادامه با انحلال نسبی چربی‌های موجود در آن، پرده را نازک و آنتن‌های سطحی ویروس را از استحکام عملیاتی بیندازد. نازک شدن پوسته‌ی ویروس یعنی از جا در آمدن پروتیین‌های سطحی، علی الخصوص پروتیین اس که همان شاخ‌ها یا آنتن‌های اتصال ویروس به سطح سلول و ورود به داخل سیتوپلاسم است. با اضافه کردن یک افزودنی کاملا سازگار با دی متیل سولفوکساید، هم به عنوان حلال و هم به عنوان یک عامل سینرژیستیک (کمک کننده در اعمال اثرات هیگروسکوپیک و لیپولیتیک)، یعنی اتانول با غلظت‌های بسیار پایین، می‌توان قدرت دی متیل سولفوکساید را در اثرات ضد ویروسی آن به طور جدی افزایش داد. ساده‌تر از ساختار شیمیایی این دو دارو، سهولت استفاده از این محلول ترکیبی بر علیه کرونا است. پر واضح است که ویروس کرونای جدید مثل همه‌ی ویروس‌های سرماخوردگی دیگر، یک ساکن بالاجبار دستگاه تنفسی فوقانی و تحتانی انسان است و هیچ علاقه و شاید توانی برای تهاجم شدید به خون ندارد؛ لذا کل جمعیت در حال زاد و ولد کرونا ویروس جلوی چشم ما و به سادگی در تیر رس داروی ما است، یعنی حفرات بینی و ناحیه‌ی نازوفارنکس. برابر آخرین مقالات چاپ شده، ویروس کرونا باید ابتدا به ساکن، در مخاط بینی و ناحیه‌ی عقب حلق استقرار یافته، رپلیکاسیون و تمایز و تکثیر یابد، و آنگاه که وایرال لود (تعداد جمعیت ورروس) در این ناحیه از یک آستانه‌ی خاص، برای آن بیمار به خصوص، فرا‌تر رفت، به نواحی ساب گلوتیک و سپس به داخل آلوئول‌های ریه سرازیر شود و آشوب سایتوکاینی را در بدن براه انداخته و سندرم حاد دیسترس تنفسی را در فرد بروز دهد.
۱۵-Kiuoshita K. , Li S.G. , Yamazaki M. The mechanism of the stabilization of the hexagonal phase in phosphatidylethanolamie membrane in the presence of low concentrations of dimethyl sulfoxide. Eur. Biophys. J. ۲۰۰۱؛۳۰: ۲۰۷-۲۲۰،
۱۶-JS.Aguillar, D. Roy, P. Ghazal etal. Dimethyl sulfoxide blocks herpes simplex virus-۱ productive infection in vitro acting at different stages with positive cooperativity. Application of micro-array analysis. BMC Infect Dis. ۲۰۰۲؛ ۲: ۹،
۱۷-Lucas de abren Costa, Marcelo Henrique, Fernandes Ottoni etal. Dimethyl sulfoxide (DMSO) decreases cell proliferation and TNF-a, IFN-gamma, and IL-۲ cytokines production in cultures of peripheral blood lymphocytes. Molecules ۲۰۱۷؛ ۲۲.۱۷۸۹; doi:۱۰.۳۳۹۰،
۱۸-Gunter Kampf. Efficacy of ethanol against viruses in hand disinfection. Journal of Hospital infection. Sep. ۲۰۱۷؛ ۹۸: (۴)
۱۹--Yuefei Jin, Haiyan Yang, Wangquan J. etal. Virology, Epidemiology, Pathogenesis, and control of COVI-۱۹. Visuses ۲۰۲۰؛ ۱۲: (۴) , ۳۷۲،
۲۰-Chang L. , Yan Y. and Wang L. Coronavirus Disease ۲۰۱۹: Coronaviruses and blood safety. Transfusion Medicine Reviews.۲۰۲۰; Feb ۲۱،
۲۱-Luisada AA. , Goldman MA. , Weyl R. Alcohol vapor by inhalation in the treatment of acute pulmonary edema. Circulation. Mar.۱۹۵۲؛ ۵ (۳): ۳۶۳-۳۶۹،
۲۲-Weyl R. Alcohol Inhalation in the treatment of acute pulmonary edema in the immediate postoperative period. III Med J. Nov ۱۹۹۵؛ ۱۰۸ (۵): ۲۶۵-۲۶۹
سهولت دسترسی به محل تجمع و تراکم اولیه‌ی این ویروس تند خو، متلون و دمدمی مزاج در دستگاه تنفسی فوقانی، این فرصت را به ما میدهد که با کمترین دوز‌های ممکن از دوعامل درمانی فوق، رشد و تکثیر اولیه‌ی ویروس را مختل کرده، جلوی پیشرفت بیماری به مراحل خطرناک را گرفته و از انتقال ویروس از فردی به فرد دیگر پیشگیری کنیم. لازم نیست در صدد کشتن ویروس و یا قلع و قمع کردن آن باشیم. همانگونه که ویروس محیط زندگی ما را نا امن ساخته و ما را به قرنطینه برده، ما نیز با ساده‌ترین و ایمن‌ترین روش ممکن می‌توانیم محیط کشت و محیط زندگی ویروس را در دستگاه تنفسی فوقانی نا امن کرده و عملا ویروس را به قرنطینه ببریم، و برای این اقدام هیچ نیازی به دوز‌های قوی از دارو‌ها نداریم. همان طور که گفته شد، ویروس کرونا برای چسبیدن به گیرنده‌ی معروف سطح سلولی خود، به یک محیط مائی یا به عبارتی یک سطح اینتر فیس از ملکول‌های آب دارد. هر عاملی که بتواند با خاصیت هیگروسکوپیک قوی یا به عبارت ساده‌تر با خاصیت جذب آب و ایجاد خشکی بارز در سطوح و محیط‌های بیولوژیک، ویروس را دسیکه کند (محروم کردن ویروس از صفحه‌ی اینتر فیس آبی اطراف آن)، عملا ویروس را خلع سلاح کرده است. از طرف دیگر با ترکیبی کاملا سازگار با بدن، می‌توان به ساختارپوسته‌ی ویروس که از جنس فسفولیپید بوده و تمامی فعل و انفعالات بیماری زایی ویروس به واسطه‌ی آن صورت می‌پذیرد را مورد تهاجم قرار داد، یعنی یک ماده‌ی کمیکال با قدرت انحلال چربی و یا حد اقل با قدرت ایجاد تغییرات فیزیکو شیمیایی در مامبران‌های لیپیدی، یعنی محلولی حاوی حد اقل ۳ در صد دی متیل سولفوکساید و ۲۰ درصد اتانول، که در ۶-۴ نوبت در روز، در قالب یک اسپری داخل بینی، در حفرات دو طرف افشانده می‌شود. در رفرنس‌های ارائه شده در زیر که مشتی نمونه از خروار را می‌ماند، از دی متیل سولفوکساید به عنوان یک عامل مستقیم آنتی وایرال، آنتی باکتریال، آنتی اینفلاماتوری و از همه مهمتر اثرات مهاری بر تولید غیر متعارف سایتوکاین‌ها از لنفوسیت‌ها نیزسخن به میان آمده است. اینگونه به نظر میرسد که دی متیل سولفوکساید یک تنه می‌تواند به جنگ کلیه‌ی جنجال‌های یرانگیخته شده توسط کرونا ویروس سارس-۲، قیام کند. از آنجا که دی متیل سولفوکساید برای عموم همکاران کلینیشن (طبیب بالینی) و متاسفانه بعضی از همکاران دارو ساز ناشناخته است، در همان برخورد اول با اسم این ماده دارویی که بیش از هفتاد سال قدمت داشته، و شناخت روی جزییات فاماکولوژیک و توکسیکولوژیک آن در پاب مد و پاب کم (پایگاه‌های مقالات علمی بالینی و فارماکولوژی-توکسیکولوژی) مندرج است، و مصرف خوراکی، موضعی و داخل مثانه‌ای آن چهل سال است که توسط سازمان غذا و داروی آمریکا اپروود (تایید شده) می‌باشد، یک حالت قهر و انکار ایجاد می‌شود، و همین هراس موهوم که ناشی از عدم شناخت و پیش ذهنی غلط نسبت به این دارو است، نگاه غیر کارشناسانه‌ای را ایجاد می‌کند. عاقلان قوم را همیشه اشارتی کوچک لیک فنی، کفایت است، و آن اینکه در هر پاف از محلول فوق - با احتساب سهم اندک جذب مخاطی ماده درهر اسپری- چیزی کمتر از یک هزارم مینیموم لتال دوز (مقداری از هر دارو که می‌تواند مسمومیت جدی ایجاد کند) از ماده‌ی موثره‌ی دارو موجود می‌باشد. عین همین استدلال قابل تعمیم به اتیل آلکل موجود در دستورالعمل داده شده نیز می‌باشد. همکاران جوان بیاد نمی‌آورند و سری هم به لیتراتور پزشکی پنجاه سال قبل نمی‌زنند، تا ببینند که استفاده از استنشاق ممتد طولانی اتیل الکل و با غلظت‌های بالای چهل تا پنجاه درصد، یک روش مقبول عام، برای درمان ادم حاد ریه بوده است. این را گفتم تا بسیار از بالا نشین‌های علمی! در برخورد با ترم اتیل الکل در ساختار داروی مورد بحث، بدون هیچ اطلاع از پیشینه‌ی درمان استنشاقی اتیل الکل، فی الفور، و بسان واکنشی که از نخاع صادر شده، و هیچ با مراکز بالا‌تر در سی پی یوی مغز (جایگاه پردازش داده ها) درگیر نمی‌شود، فقط با تکانه‌ای در سر، قصه را منتفی اعلام نکنند که الکل تحریک مخاط تنفسی می‌دهد. اصلا موضوع استنشاق الکل نیست، بلکه مسئله اسپری داخل بینی است و آن هم با دوزی معادل صد میکروگرم در هر پاف، و آن هم برای پیشگیری از یک پاندمی آخرالزمانی که کل بشر را در قوطی کرده و سر آن را بسته است. ما در حال حاضر و از شدت استیصال از خطرناک‌ترین دارو‌های ضد ویروس، ضد التهاب کورتونی، عوامل بیولوژیک متوقف کننده‌ی کل سیستم ایمنی و بسیار عوامل دیگر که عمدتا بی خاصیتی آن‌ها محرز شده است، استفاده می‌کنیم و کمر شکسته‌ی بیمار و خانواده اش را زیر بار هزینه‌های درمان دو تو‌تر می‌کنیم، اما از عوارض فاجعه بار آن داروها، و قیمت‌های نجومی آن‌ها یک کلمه نمی‌گوییم.
اما به سادگی از کنار یک هیپوتز، که در ساختار تئوریک آن، کمتر می‌توان تشکیک نمود، بی گفت و کلام و فقط با جنبش سر، به نشان مخالفت از آن در میگذریم. کل کلینیکال ترایال (کارآزمایی بالینی) این پیشنهاد فقط یک ماه زمان می‌برد و کل هزینه‌ی انجام آن به یک پنجم هزینه‌ی درمان یک بیمار مبتلا به کووید-۱۹ نیز نمی‌رسد. دویست بیمار که برابر روش‌های تشخیصی غیر قابل تشکیک، مبتلا به کووید قلمداد شذه اند را به صورت راندوم، به دو گروه صد نفره تقسیم می‌کنیم و بستگان درجه یک آن‌ها را که سابقه‌ی تماس مداوم با بیمار را تجربه کرده اند، فرا خوانده و پس از توضیح دقیق طرح، آن‌ها را به دو گروه که از دارو یا دارو نما استفاد می‌کنند تقسیم کرده، و پس از یک ماه تا شش هفته از مصرف روزانه چهار تا پنج بار از اسپری داخل بینی، به لحاظ میزان بروز موارد جدید کووید در خانواده‌های دو گروه، و نیز شدت بیماری ومیزان مرگ و میر را مقایسه می‌کنیم تا اثرات دارو در پیشگیری از ابتلا به بیماری، و نیز اثرات آن در تخفیف دوره‌ی بیماری مطالعه قرار گیرد. پاره‌ای از رفرنس ها‌ی موجود، که برگی از هزار است، جهت مطالعه‌ی کسانی که حوصله‌مند باشند وبخواهند پایه‌های دقیق علمی پیشنهاد ارائه شده را در اختیار داشته باشند، در ذیل بحث آمده است؛ و نیز برای آنان که مشتاق درک عمیق‌تر حقایق علمی هستند، می‌توانند مفصل این مقال را که به صورت پاورپوینت در پایگاه زیر ارائه شده از نظر بگذرانند. صد البته که این راهکار، هرگز محلیت نخواهد یافت مگر آنکه، در پیشگاه حضرت معبود پیشانی خضوع و استیصال بر خاک نهاده، و از حضرتش، از شری که خود هیمه بر اسباب ظهورش ریخته ایم، طلب خلاصی کنیم. باشد که از ظلم و اسراف وافراط ما درگذرد، و اشک‌ها و ناله‌های مبتلایان مظلوم و درد مند، دریای رحمت و غفرانش را در جوش آورد و مسئلت صادقانه‌ی ما را به لطفش، و نه با عدلش، قبول فرماید. انشاالله
آدرس مکاتباتی:Dr.Tavakolian@gmail.com
References
۱-Cornelis A.M. , de Haad, Lili Kuo, PS.Masters etal. Coronavirus particle assembly: Primary structure requirements of the membrane proteins. ۱۹۹۸; Journal of Virology p.۶۸۳۸-۶۸۵۰،
۲-Luis G.M. Basso, Eduardo F. Vincente, Antonio J.Costa-Filho etal. SARS-COV fusion peptides induce membrane surface ordering and curvature
۳-Kara Capriotti and Joseph A. Capriotti. Dimethyl sulfoxide; History,Chemistry, and Clinical utility in Dermatology. J.Clin Aesthet. Sept.۲۰۱۲؛۵ (۹):۱۴-۲۶،
۴-C-Y. Cheng, Jinsuk Song, Jolien Pas etal. DMSO induces dehydration near lipid membrane surfaces. Biophys J. ۲۰۱۵ Jul ۲۱؛ ۱۰۹{۲}:۳۳۰-۳۳۹،
۵-Rebecca Notman, W.K. den Otler, MG. Noro etal. The permeability enhancing mechanism of DMSO in ceramide bilayer simulated by molecular dynamics. Biophysical Journal, ۲۰۰۷; issue ۶،۲۰۵۵-۲۰۶۸،
۶-Marie-Amelie de Menorval, Luis M. Mir et al. Effects of dimethyl sulfoxide in cholesterol-cotaining lipid membranes: A. comprehensive study in silico and eith cells, PLOS ONE, July ۲۰۱۲; doi ۱۰.۱۳۷۱،
۷-Mahipal Singh, Kya McKenzie, Xiaolig Ma. Effects of DMSO on in vitro proliferation of skin fibroblast cells. Journal of Biotech Research. ۲۰۱۷؛۸:۷۸-۸۲،
۸-A.A. Gurtovenko and J. Anwar. Modulating the structure and properties of all cell membranes: The molecular mechanism of action of dimethyl sulfoxie. J. Phs.Chem.B ۲۰۰۷؛۱۱۱،۱۰۴۵۳-۱۰۴۶۰،
۹-Chang H.H. , Dea P.K. Insights into the dynamics of DMSO in phosphatidylcholine bilayers. Biophys. Chem. ۲۰۰۱؛۹۴:۳۳-۴۰،
۱۰-Hughes Z.E. , Marck A.E. , Mancera R.L etal. Molecular dynamics simulations of the interactions of DMSO with DPPC and DOPC phospholipid membranes. J. Phys. Chem. B. ۲۰۱۲؛۱۱۶:۱۱۹۱۱-۱۱۹۲۳،
۱۱-Notman R. , Noro M. , Anwar J. Molecular basis for dimethyl sulfoxide (DMSO) action on lipid membranes.J. Am. Chem. Soc.۲۰۰۶؛۱۲۸:۱۳۹۸۲-۱۳۹۸۳،
۱۲-Sum A.K. , de Pablo J.J. Molecular simulation study on the influence of DMSO on the structure of phospholipid bilayers. Biophys.J.۲۰۰۳؛۸۵:۳۶۳۶-۳۶۴۵،
۱۳-Kiselev M.A. , lesieur P. , Ollivion M. DMSO-induces dehydration of DPPC membranes studied by x-ray diffraction small-angle neutron scattering, and colorimetry. J.Alloy.Compd.۱۹۹۹؛ ۲۸۶: ۱۹۵-۲۰۲،
۱۴-Gordeliy V.I. , kiselev M.A. , Teixeira J. Lipid membrane structure and interactions in dimethyl sulfoxide/water mixture. Biophs. J. ۱۹۹۸؛ ۷۵؛ ۲۳۴۳-۲۳۵۱