به گزارش سرویس بسیج جامعه زنان کشور خبرگزاری بسیج، - امیرحمزه نژاد: روزگاری بود که شهرهای کشورمان آماج حملات هوایی دشمن بود. تصاویری که از این حملات منتشر شده و خرابی و قربانیانی و بازماندگان آنها که در این حوادث از قاب دوربین عکاسان خبری پنهان نمانده است هم ترس از امنیت و هم دل خونی نسبت به از دست دادن عزیزان را در آن دوران یادآور می شود.
حریم هوایی کشورمان خصوصا در شهرها آماج حملات جنگنده های دشمن بعثی قرار می گرفت تا در دل مردم ایران بذر شوم ترس و ناامنی را بکارد. پناهگاه هایی که برای این امر ساخته شده بود و آژیر خطری که کشیده می شد و وضعیت را قرمز توصیف می کرد و ترس و دلهره را در دل بسیار از ایرانیان می کاشت. در این زمان مردم سراسیمه و با نگرانی چراغ خانه خود را برای اختفا در دل سیاهی شب خاموش می کردند و به پناهگاه ها می رفتند تا بتوانند سر سلامت از این حمله وحشیانه دشمن که به طور مستقیم مردم غیرنظامی و عادی را هدف قرار می داد بیرون بیاورند.
آن روزگار برای بسیاری از ایرانیان امروز یک موضوع غریب و حتی غیر قابل باور است. موضوعی که در تاریخ دفاع مقدس به « جنگ شهرها» معروف است. جنگ شهرها به پنج دوره از بمباران شدید مناطق شهری در جنگ ایران و عراق (۱۳۶۷–۱۳۵۹) گفته میشود. این حملات به وسیله هواپیماهای جنگنده-بمبافکن و موشکهای بالستیک (و توپخانه در مورد شهرهای مرزی) انجام میشد و هدف از آن در هم شکستن روحیه مردمی در کشور مقابل بود. سازمان ملل بارها از بعثی ها درخواست کرد تا از حمله به شهروندان غیرنظامی اجتناب کند.
در این دوره حملات هوایی اکثر شهرهای بزرگ مرکزی و نیمه غربی ایران از جمله تهران، تبریز، شیراز، اصفهان، ایلام ،همدان، زنجان، کرمانشاه و ارومیه مورد حمله قرار گرفتند.
در زمستان سال ۱۳۶۶ (فوریه ۱۹۸۸) هنگامی که زمزمههایی از پیروزی عراق در جنگ به گوش میرسید، «صدام حسین» دستور انجام پنجمین سری جنگ شهرها را صادر نمود. این سری جنگ شهرها شدیدترین و آخرین مرحله جنگ شهرها بود که تا اردیبهشت ۶۷ به طول انجامید. در زمان این حملات ترس شدیدی حادث شد، بطوریکه علاوه بر شهروندان عادی، کارمندان دولتی نیز شروع به ترک تهران به سمت روستاها و شهرهای کم جمعیتتر کردند.
در این مرحله از جنگ شهرها، عراقیها در طول قریب به ۵۰ روز به شلیک ۱۸۹ موشک اقدام کردند. بیشتر موشکهای عراقی از نوع الحسین بود که موشک اسکاد-بی اصلاح و تولید شده در عراق بود. از این تعداد ۱۳۵ فروند در تهران، ۲۳ فروند در قم، ۲۲ فروند در اصفهان و تعدادی در تبریز و شیراز و کرج فرود آمد. این حملات بیش از ۲ هزار ایرانی را کشت و حدود یکچهارم جمعیت تهران، پایتخت ایران، را فراری داد. گرچه در این نبردها گفته می شود که یکی از اهداف تاسیسات زیربنای کشور دشمن است اما در این خصوص بسیاری مطرح می کنند که تضعیف روحیه مردمی نیز در این حوزه بسیار مورد توجه عاملات حمله است. بمباران مدرسههای ایران توسط عراق بخشی از جنگ شهرها در جریان جنگ ایران و عراق میباشد که ۱۳۶۲ مدرسه ایرانی مورد بمباران نیروی هوایی عراق قرار گرفت. برخی از این حملات، حملهٔ موشکی و بمباران هوایی چند مدرسه در شهرهای بهبهان، بروجرد،نهاوند، زنجان و میانه است.
در این خصوص جمهوری اسلامی در جهت تقویت حریم هوایی و امنیت آم اقدامات بسیاری انجام داده است که امنیت امروز هوایی کشورمان مرهون این مجاهدت ها در حوزه تجهیز نیروی نظامی کشورمان است. در همین رابطه ساخت موشک های مختلف دوربرد و میانبرد گرفته تا ضدهوایی و سامانده پدافندی و ... از جمله این موارد است.
موشک هایی که امنیت و اقتدار را به حریم هوایی کشورمان هدیه داده اند امروز جزو پیشرفته ترین موشک های دنیا هستند. نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران جهت رفع نیاز خود در مقابله با پرندهها، راکتها و موشکها باید سلاحی مناسب را تولید میکرد که با فعالیتهای فرارگاه های دفاعی کشورمان سامانه های پدافندی مهم و راهبردی ساخته شد.
دشمن در این حوزه بسیار سعی می کند که با تضعیف توان موشکی کشورمان دوباره ضعف و انحطاط را به حریم هوایی کشورمان برای ضربه زدن به طور مستقیم به روحیه مردم انجام دهد اما با توجه به تجربه تلخ دفاع مقدس و رشادت حوزه تجهیزات و مهندسان نظامی قطعا به در بسته خورده و به هیچ عنوان به اهداف شومشان نمی رسند و نه تنها این موارد حاصل نمی شود بلکه شاهد پیشرفت روز افزون صنعت دفاعی کشورمان در محیط های مختلف زمینی و هوایی و دریایی هستیم.
انتهای پیام/.پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس