به گزارش سرویس بسیج جامعه زنان کشور خبرگزاری بسیج،

استاد شهید مرتضی مطهری حادثه عاشورا را دارای دو صفحه عنوان می کنند. این شهید بزرگوار می فرمایند: « حادثه ی عاشورا و تاریخچه ی کربلا دو صفحه دارد: یک صفحه ی سفید و نورانی، و یک صفحه ی تاریک، سیاه و ظلمانی که هر دو صفحه اش یا بی نظیر است و یا کم نظیر.»

ایشان درباره صفحه سیاه حادثه کربلا می فرمایند: «اما صفحه ی سیاه و تاریکش از آن نظر سیاه و تاریک است که در آن فقط جنایت بی نظیر و یا کم نظیر می بینیم. یک وقت حساب کردم و ظاهراً در حدود بیست و یک نوع پستی و لئامت در این جنایت دیدم، و خیال هم نمی کنم در دنیا چنین جنایتی پیدا بشود که تا این اندازه تنوّع داشته باشد. البته در تاریخچه ی جنگهای صلیبی، جنایتهای اروپاییها خیلی عجیب است. و اینکه جرأت نمی کنم که بگویم حادثه ی کربلا از نظر زیادی جنایت نظیر ندارد، چون توجه من یکی به جنگهای صلیبی و جنایتهایی است.( مجموعه آثار شهید مطهری . ج۱۷، ص: ۲۹)

صفحه سیاه حادثه عاشورا را اشقای دشت کربلا از جمله شمر و خولی و دیگر لیئمان می سازند. لذا وقتی که صفحه ی سیاه این تاریخ را مطالعه می کنیم، فقط جنایت و رثاء بشریت را می بینیم.

از این رو شهید مطهری درباره انحرافات عزاداری عاشورا می فرمایند که « آیا تاریخچه ی عاشورا فقط همین یک صفحه است؟ آیا فقط رثاء است؟ فقط مصیبت است و چیز دیگری نیست؟ اشتباه ما همین است. این تاریخچه یک صفحه ی دیگر هم دارد که قهرمان آن صفحه، دیگر پسر معاویه نیست، پسر زیاد نیست، پسر سعد نیست، شمر نیست. در آنجا قهرمان حسین است. در آن صفحه، دیگر جنایت نیست، تراژدی نیست، بلکه حماسه است، افتخار و نورانیت است، تجلی حقیقت و انسانیت است، تجلی حق پرستی است. آن صفحه را که نگاه کنیم، می گوییم بشریت حق دارد به خودش ببالد. اما وقتی صفحه ی سیاهش را مطالعه می کنیم می بینیم که بشریت سرافکنده است و خودش را مصداق آن آیه می بیند که می فرماید: «قالُوا أَ تَجْعَلُ فِیها مَنْ یُفْسِدُ فِیها وَ یَسْفِکُ اَلدِّماءَ وَ نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِکَ وَ نُقَدِّسُ لَکَ».

با نگاهی کامل به این دو صفحه مرز میان انسانیت و ددمنشی و سبعیت را به خوبی می توان دریافت نمود اما سخن آن شهید بزرگوار این است که تنها به یک صفحه که تماما وحشی گری و درندگی است نگاه نکنیم و خصوصا در عزاداری ها و روضه ها نقل نکنیم. بلکه نگاه خود را به صفحه نورانی که صفحه ای زیباست و انسان متعالی در آن جای گرفته است متوجه سازم. همانجا که حضرت زینب کبری (س) می فرمایند: « ما رایت الا جمیلا» ( جز زیبایی چیزی ندیدم).

آنان که به هر دو صفحه اشراف داشته اند توانسته اند در راهی بزرگ قدم بگذارند و بسیاری از شهدا از آبشخور همین صفحات نوشیدند و به مقامات عالیه رسیدند. نگاهی به این دو صفحه سیاه و نورانی در سطوح دیگر که الگو گرفته از فرهنگ عاشوراست در رخدادهای قرن حاضر نیز اتفاق افتاده است. در جنگ تحمیلی نیز ایران اسلامی در مقابل «صدام حسین» و حزب بعث عراق که صفحه تاریک تاریخ جنگ تحمیلی عراق علیه ایران را رقم زدند ایستاد و با مدد گرفت از امام حسین (ع) و فرهنگ زیبای عاشورا صفحه سفید جنگ هشت ساله که تا به امروز پرتو آن انقلاب اسلامی را نورانی کرده است را بوجود آوردند. رشادت هایی که رزمندگان دفاع مقدس به تاسی و اقتدا از سرور و سالار شهیدان و یاران باوفای ایشان این صفحات نورانی را خلق کردند.

این جهاد مکتبی در رخدادهای اخیر و حمله داعش که اشقای حاضر منطقه در برابر مسلمانان بودند دوباره رقم خورد. در این راه «سهپد شهید حاج قاسم سلیمانی» جمله ای تاثیرگذار دارند که در مراسمات عزاداری محرم امسال طنین انداز شد. « ما ملت امام حسینم». این جمله اثربخش و زیبا از تاثیرگذاری مکتب امام حسین (ع) در برابر اشقای حاضر که قصد دارند اسلام را از چهره یک دین رحمانی و صلح طلب به دین خشن و درواقع اسلام آمریکایی تعبیر کنند دفاع جانانه ای کرد و با حضور رزمندان از کشورهای مختلف از جمله ایران و افغانستان و سوریه و عراق و حزب الله لبنان و ... به پیروزی های غرور آفرین و حماسی دست یافتند و پوزه داعش را به خاک مالیدند.

طنین یاس - امیر حمزه نژاد