حجت الاسلام و المسلمین حسین ابوالقاسمی همزمان با سالروز ازدواج حضرت رسول(ص) و حضرت خدیجه(س) در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری بسیج در سرخه اظهار داشت: دهم ربیع الاول مصادف با سالروز ازدواج رسول خدا حضرت محمدبن عبدالله(ص) و حضرت خدیجه(س) است. درست 25 بهار از عمر گرانبها و پربرکت پیامبر می‌گذشت که با بانوی چهل ساله‌ای به نام «خدیجه» که برترین بانوی روزگار خویش بود، پیمان زندگی مشترک را امضاء کرد و فصل جدیدی در زندگی‌اش آغاز شد.
وی تصریح کرد: ازدواج پیامبر با «خدیجه» شباهتی به ازدواج‌های شناخته شده نداشت، بلکه در نوع خود بی نظیر و دارای ویژگی‌هایی بود، چراکه این پیوند مبارک و مقدس نه ثمره زودگذر و دوستی بی پایه و اساس بود و نه برخاسته از انگیزه‌های مادی یا دیگر امور و اغراض و اهداف رایج که در ازدواج چهره‌های مشهور و سرشناس دنیا وجود دارد. ازدواج حضرت محمد(ص) با حضرت خدیجه(س) به دلیل ایمان و فداکاری آن بانوی بزرگوار و آینده دین اسلام بود که بهترین ثمره این پیوند وجود اطهر صدیقه کبری فاطمه زهرا(س) و بقای نسل آن حضرت از این طریق بود.
مسئول دفتر ولی فقیه در سپاه ناحیه شهرستان سرخه افزود: آن که به‌دنبال خدا گشت، پیدا کرد و آن که تمام درون را صیقل زد، یک آینهٔ تمام‌نما شد برای اینکه جمال ازل و ابد را ببیند. «و فی انفسکم» من در خودتان هستم. آن که گشت تا با این شناخت از مولا، صفات مولا، شناخت دنیا، شناخت راه، شناخت معلم و شناخت حلال و حرام به یک خلیفة‌الله کامل تبدیل شد، در حدّ گنجایش خودش لیاقتی پیدا کرد که پروردگار عالم سیدة نساء‌العالمین(س) را در رحم او پرورش بدهد.
ابوالقاسمی در ادامه اضافه کرد: خدیجهٔ کبری(س) یافت، شناخت، فهمید و همهٔ استعدادها به فعلیت رسید. کمتر در جملات زیارت وارث دقت شده است. به جملهٔ «السلام علیک یا وارث ابراهیم خلیل الله» می رسی؛ یعنی سه پیغمبر دیگر مانده است. وراثت یعنی چه؟ تجلی هویت و ارزش خدیجهٔ کبری(س) در امام حسین(ع).
وی خاطرنشان کرد: ما ابی‌عبدالله(ع) را در زیارت وارث می‌بینیم که به دو زن، به جد و پدر معرفی می‌کنند، یعنی اگر می‌خواهی بدانی حسین(ع) کیست، ریشه‌ها را ببین! پسر انسانِ برگزیدهٔ خدا، «یَابن علیٍّ المرتضی، یَابن خدیجةَ الکبری»، تمام هویت و ارزش خدیجه(س) در تو تجلی کرده است. تو را ببینند، خدیجه(س) را دیده‌اند. تو که تنه و شاخه هستی، ریشه‌اش عجب ریشه‌ای است.
مسئول دفتر ولی فقیه در سپاه ناحیه شهرستان سرخه با اشاره به اینکه وقتی خدیجه(س) از دنیا رفت که مادرزن امیرالمؤمنین(ع) نبود و امیرالمؤمنین(ع) در آن‌وقت سالی نداشت؛ گفت: آن‌وقتی که با دختر خدیجهٔ کبری(س) ازدواج کرد، 22-23ساله بوده و مدینه ازدواج کرده است، اما خدیجه(س) در سال هشتم بعثت از دنیا رفته است و سه‌سال بعد هم پیغمبر(ص) به مدینه آمده، یک‌سال بعد نیز امیرالمؤمنین(ع) در مدینه ازدواج کرده است. آن‌وقت که مادرزنش نبود، ولی وقتی حرف خدیجه را می‌زند، می‌گوید: «اول من دخل من النساء» اولین زنی که در بین تمام زنان آفریده‌شدهٔ عالم، «دخل الجنه الخدیجه» در بهشت را به روی او باز می‌کنند و می‌گویند اینجا ملک توست، خدیجه(س) است. ببینید مسابقه را چطوری برده است، مسابقهٔ اخلاق و ایمان و ارزش و رسیدن به سعادت را از زنان اولین و آخرین برده است.
