لذت کار جهادی در نداشتن انگیزه های مادی است
بانوی جهادگر سلامت بخش ترانفسر بیمارستان بقیه الله تهران می گوید:روز اول که وارد بخش شدم لباس پلاستیکی سرهمی کرونایی به من دادند و روی آن هم یک، گان آبی معمولی پوشیدم که برایم بزرگ بود!
به گزارش سرویس خبری بسیج جامعه زنان-خبرگزاری بسیج- شیوع کرونا پای بچه های جهادی را به بیمارستان ها و مراکز درمانی باز کرد. شاید در روزهای اول کادر درمانی از حضور این جوانان کم تجربه در حوزه درمان چندان راضی نبودند و آنها را دست و پا گیر خود برای انجام فعالیت های شان می دانستند اما کم کم این جوانان بسیجی و مخلص با یاری و کمک های شان که عطر ایثار را می داد، توانستند در قلب کادر درمانی جای خاصی برای خود باز کنند. تا جایی که در دوره ای از شیوع کرونا که توانسته بودیم تا حدی آمار مبتلایان را کاهش داده و مرگ ومیرها را به حداقل برسانیم و همین مناسبت جهادی ها تقریبا کم کار و کم تعداد شده بود، دل کادردرمانی برای بچه های بسیجی تنگ تنگ شده بود.
گزارش فعالیت های گروه های جهادی در بخش های کرونایی مراکز درمانی از بسیجیانی که به عنوان خدمات در بخش ها کمک حال کادر خدماتی بیمارستان بودند تا افرادی که به عنوان همراه بیماران، کنارشان می ماندند و سنگ صبور آنها بودند تا جوانانی که با داشتن علم بهیاری به عنوان کمک بهیار در بخش ها فعالیت می کردند، پُر از خاطرات زیبا و حضوری دل انگیز است.
این جهادی ها از لحظه خروج بیمار از خاانه تا بستری شدن او در بیمارستان و خدای نخواسته رخت برکندنش از این دنیا همراهی اش می کنند در آن لحظاتی که نزدیکترین اعضای خانواده بیمار جرأت نمی کرد در کنار عزیزشان باشند.
یکی از این جهادی ها بانو "صفورا علیشاهی" است او که ۳۵ سال سن دارد خود را بسیجی ناحیه مقداد سپاه تهران بزرگ معرفی می کند . این بانوی جهادی قصه حضورش در بیمارستان بقیه الله را اینگونه تعریف می کند: از طریق گروه جهادی بقیه الله پس از اعلام آمادگی و مصاحبه اولیه، ۵ تیر ۹۹ به بیمارستان بقیه الله اعزام شدم. روی کارت شناسایی ام عنوان «جهادگران سلامت» ثبت شد و در بخش ترانسفر بیمارستان فعالیت خود را شروع کردم. به مدت چهار ماه و نیم فعالیت جهادی داشتم و در حال حاضر هم قرار است دوباره با گروه جهادی بنات الزهرا عازم بیمارستان شویم.
وی درباره بخش ترانسفر جایی که فعالیت جهادی خود را اغاز کرده است، توضیح می دهد : من در بخش ترانسفر بیمارستان فعالیت می کنم؛ به عبارت دیگر انتقال بیماران کرونایی و غیر کرونایی به آنژیو، سی تی اسکن، اکو، اسکن هسته ای و ... را برعهده دارم.ساعت فعالیت ما از ۷ صبح آغاز می شود و بسته به شرایط، تا ساعت ۱۴ یا ۱۹ در بیمارستان حضور دارم.
وی ادامه می دهد: البته تا ساعت ۱۲ -چهارتا پارت بیمارستان را که A,B,C,D می باشد - همه نوع بیمار جابه جا می کنیم اما از ساعت ۱۳ به بعد فقط بیماران کرونایی و بیمارانی که در اتاق عمل هستند به بخش ها مربوطه انتقال می دهم.
به صفورا خانم می گویم بعضی ها معتقدند که کسی جان خود را بی دلیل به خطر نمی اندازد و کسانی که در بخش های کرونایی کار می کنند قطعا مزایایی دارند و به قولی پول خون خود را می گیرند، این دست صحبت ها چقدر واقعیت دارد و پاسخ شما به این افراد چیست؟ در حالیکه می خنند می گوید: فعالیت ما به صورت جهادی است و همانطور از اسمش مشخص هست یعنی در راه خدا فعالیت کردن و هیچ گونه حقوقی دریافت نمی کنیم؛ البته سرویس ایاب و ذهاب داریم و وعده های غذایی در زمان حضورمان در بیمارستان تامین می شود. هر کسی که فکر می کند بچه های جهادی پولی بابت این خدمات دریافت می کنند، بسم الله آنها هم تشریف بیاورند!
این بانوی جهادی در ادامه با اشاره به تأثیری که کارهای خیرخواهانه بر روند زندگی اش گذاشته است، می افزاید: من بخش ترانسفر را خیلی دوست دارم و همکاران و مسئولان بخش این بخش بیمارستان در نهایت حسن خلق با هم فعالیت دارند شاید برای اولین بار باشد که کاری را بدون پاداش مادی انجام می دهم و اینقدر برایم لذت بخش و خوشایند است.
به خانم علیشاهی می گویم قطعا کارهای جهادی خاطرات زیادی به همراه دارد و حضور شما در این عرصه خاص نیز مملو از خاطرات شیرین و تلخی است که شنیدنش خالی از لطف نخواهد بود، می گوید: در ماه اول حضورم در بیمارستان احساس کردم برخی علائم کرونا در بدنم مشهود شده، با پزشک بیمارستان که صحبت کردم، روحیه وافری به من داد و گفت کرونا از تو فرار می کند. آزمایش سی اسکن و PCR و آزمایش خون که دادم به صحت صحبت های پزشک پی بردم و خیالم راحت شد که اگر پروتکل های بهداشتی را رعایت کنیم و همچنین سیستم بدنی خود را تقویت کنیم، خداوند هم حافظ ماست.
یک چیز جالب برایتان بگویم اینکه روز اول که وارد بخش ترانسفر شدم لباس پلاستیکی سرهمی کروونایی به من دادند و روی آن هم یک گان آبی معمولی پوشیدم که برایم بزرگ بود! سپس فراخوان شدیم به سمت اتاق عمل و۲۰ تا بیمار از اتاق عمل به بخش های مربوطه انتقال دادیم. واقعا برای کسی که روز اول حضورش باشد و از هم گرما فراری باشد خیلی سخت است! واقعا داخل لباس خیس بود و حالم از گرما بد شد. بعد از آن به من لباس خنک تر مانتو شلواری و شیلد و عینک دادند.
این بانوی جهادر در پاسخ به این سوالم که افرادی که تمایل دارند مانند شما به صورت جهادی در بیمارستان ها فعالیت کنند،چه اقدامی باید انجام دهند؟ می گوید: گروه های جهادی برای جذب داوطلب فراخوان دارند و افراد بالای ۱۸ سال می توانند از طریق این گروه ها برای حضور در بیمارستانها اقدام نمایند؛ تا پس از مصاحبه و سیر مراحل قانونی به عنوان جهادگران سلامت به کارگیری شوند.
البته توصیه ام به علاقمندان حضور در این فعالیت مقدس، این است که باید صرفا نیت جهادی داشته باشند و بیماری زمینه ای نداشته باشند.
اعزام ها فقط برای بیمارستان نمی باشد و برای غسالخانه هم هست. کار ما، کار دلی است و اگر کسی با انگیزه مادی یا برای جمع آوری رزومه شخصی اقدام نماید، قادر به ادامه فعالیت نخواهد بود و هیچ لذتی هم برایش ندارد.
همدنشینی و همصحبتی با افرادی که جلوه ای رحمانیت خداوند در آنها تجلی کرده است، هیچ گاه خسته کننده نیست ، گویی زمان در همان ابتدای گفت وگو ایستاده است، اما خانم علیشاهی باید به بخش ترانسفر برود، کارهای زیادی برای انجام دادن دارد ، از او می خواهم توصیه اش به هموطنان حسن ختام مصاحبه ما باشد، می گوید: مهم ترین خواهش من از مردم عزیز، رعایت بهداشت و استفاده از ماسک می باشد، و اینکه جز در مواقع ضروری به بیمارستان مراجعه نکنند. به شخصه در این مدت شاهد هستم که گاهی مردم سالم بدون ضرورت به بیمارستان مراجعه می کنند و خودشان را ناقل می کنند.
همچنین دوست دارم در پایان مصاحبه از خانمها پنجی، موسوی، و پرسنل ترانسفر بیمارستان بقیه الله تشکر ویژه داشته باشم.
انتهای پیام/*
گزارش فعالیت های گروه های جهادی در بخش های کرونایی مراکز درمانی از بسیجیانی که به عنوان خدمات در بخش ها کمک حال کادر خدماتی بیمارستان بودند تا افرادی که به عنوان همراه بیماران، کنارشان می ماندند و سنگ صبور آنها بودند تا جوانانی که با داشتن علم بهیاری به عنوان کمک بهیار در بخش ها فعالیت می کردند، پُر از خاطرات زیبا و حضوری دل انگیز است.
این جهادی ها از لحظه خروج بیمار از خاانه تا بستری شدن او در بیمارستان و خدای نخواسته رخت برکندنش از این دنیا همراهی اش می کنند در آن لحظاتی که نزدیکترین اعضای خانواده بیمار جرأت نمی کرد در کنار عزیزشان باشند.
یکی از این جهادی ها بانو "صفورا علیشاهی" است او که ۳۵ سال سن دارد خود را بسیجی ناحیه مقداد سپاه تهران بزرگ معرفی می کند . این بانوی جهادی قصه حضورش در بیمارستان بقیه الله را اینگونه تعریف می کند: از طریق گروه جهادی بقیه الله پس از اعلام آمادگی و مصاحبه اولیه، ۵ تیر ۹۹ به بیمارستان بقیه الله اعزام شدم. روی کارت شناسایی ام عنوان «جهادگران سلامت» ثبت شد و در بخش ترانسفر بیمارستان فعالیت خود را شروع کردم. به مدت چهار ماه و نیم فعالیت جهادی داشتم و در حال حاضر هم قرار است دوباره با گروه جهادی بنات الزهرا عازم بیمارستان شویم.
وی درباره بخش ترانسفر جایی که فعالیت جهادی خود را اغاز کرده است، توضیح می دهد : من در بخش ترانسفر بیمارستان فعالیت می کنم؛ به عبارت دیگر انتقال بیماران کرونایی و غیر کرونایی به آنژیو، سی تی اسکن، اکو، اسکن هسته ای و ... را برعهده دارم.ساعت فعالیت ما از ۷ صبح آغاز می شود و بسته به شرایط، تا ساعت ۱۴ یا ۱۹ در بیمارستان حضور دارم.
وی ادامه می دهد: البته تا ساعت ۱۲ -چهارتا پارت بیمارستان را که A,B,C,D می باشد - همه نوع بیمار جابه جا می کنیم اما از ساعت ۱۳ به بعد فقط بیماران کرونایی و بیمارانی که در اتاق عمل هستند به بخش ها مربوطه انتقال می دهم.
به صفورا خانم می گویم بعضی ها معتقدند که کسی جان خود را بی دلیل به خطر نمی اندازد و کسانی که در بخش های کرونایی کار می کنند قطعا مزایایی دارند و به قولی پول خون خود را می گیرند، این دست صحبت ها چقدر واقعیت دارد و پاسخ شما به این افراد چیست؟ در حالیکه می خنند می گوید: فعالیت ما به صورت جهادی است و همانطور از اسمش مشخص هست یعنی در راه خدا فعالیت کردن و هیچ گونه حقوقی دریافت نمی کنیم؛ البته سرویس ایاب و ذهاب داریم و وعده های غذایی در زمان حضورمان در بیمارستان تامین می شود. هر کسی که فکر می کند بچه های جهادی پولی بابت این خدمات دریافت می کنند، بسم الله آنها هم تشریف بیاورند!
این بانوی جهادی در ادامه با اشاره به تأثیری که کارهای خیرخواهانه بر روند زندگی اش گذاشته است، می افزاید: من بخش ترانسفر را خیلی دوست دارم و همکاران و مسئولان بخش این بخش بیمارستان در نهایت حسن خلق با هم فعالیت دارند شاید برای اولین بار باشد که کاری را بدون پاداش مادی انجام می دهم و اینقدر برایم لذت بخش و خوشایند است.
به خانم علیشاهی می گویم قطعا کارهای جهادی خاطرات زیادی به همراه دارد و حضور شما در این عرصه خاص نیز مملو از خاطرات شیرین و تلخی است که شنیدنش خالی از لطف نخواهد بود، می گوید: در ماه اول حضورم در بیمارستان احساس کردم برخی علائم کرونا در بدنم مشهود شده، با پزشک بیمارستان که صحبت کردم، روحیه وافری به من داد و گفت کرونا از تو فرار می کند. آزمایش سی اسکن و PCR و آزمایش خون که دادم به صحت صحبت های پزشک پی بردم و خیالم راحت شد که اگر پروتکل های بهداشتی را رعایت کنیم و همچنین سیستم بدنی خود را تقویت کنیم، خداوند هم حافظ ماست.
یک چیز جالب برایتان بگویم اینکه روز اول که وارد بخش ترانسفر شدم لباس پلاستیکی سرهمی کروونایی به من دادند و روی آن هم یک گان آبی معمولی پوشیدم که برایم بزرگ بود! سپس فراخوان شدیم به سمت اتاق عمل و۲۰ تا بیمار از اتاق عمل به بخش های مربوطه انتقال دادیم. واقعا برای کسی که روز اول حضورش باشد و از هم گرما فراری باشد خیلی سخت است! واقعا داخل لباس خیس بود و حالم از گرما بد شد. بعد از آن به من لباس خنک تر مانتو شلواری و شیلد و عینک دادند.
این بانوی جهادر در پاسخ به این سوالم که افرادی که تمایل دارند مانند شما به صورت جهادی در بیمارستان ها فعالیت کنند،چه اقدامی باید انجام دهند؟ می گوید: گروه های جهادی برای جذب داوطلب فراخوان دارند و افراد بالای ۱۸ سال می توانند از طریق این گروه ها برای حضور در بیمارستانها اقدام نمایند؛ تا پس از مصاحبه و سیر مراحل قانونی به عنوان جهادگران سلامت به کارگیری شوند.
البته توصیه ام به علاقمندان حضور در این فعالیت مقدس، این است که باید صرفا نیت جهادی داشته باشند و بیماری زمینه ای نداشته باشند.
اعزام ها فقط برای بیمارستان نمی باشد و برای غسالخانه هم هست. کار ما، کار دلی است و اگر کسی با انگیزه مادی یا برای جمع آوری رزومه شخصی اقدام نماید، قادر به ادامه فعالیت نخواهد بود و هیچ لذتی هم برایش ندارد.
همدنشینی و همصحبتی با افرادی که جلوه ای رحمانیت خداوند در آنها تجلی کرده است، هیچ گاه خسته کننده نیست ، گویی زمان در همان ابتدای گفت وگو ایستاده است، اما خانم علیشاهی باید به بخش ترانسفر برود، کارهای زیادی برای انجام دادن دارد ، از او می خواهم توصیه اش به هموطنان حسن ختام مصاحبه ما باشد، می گوید: مهم ترین خواهش من از مردم عزیز، رعایت بهداشت و استفاده از ماسک می باشد، و اینکه جز در مواقع ضروری به بیمارستان مراجعه نکنند. به شخصه در این مدت شاهد هستم که گاهی مردم سالم بدون ضرورت به بیمارستان مراجعه می کنند و خودشان را ناقل می کنند.
همچنین دوست دارم در پایان مصاحبه از خانمها پنجی، موسوی، و پرسنل ترانسفر بیمارستان بقیه الله تشکر ویژه داشته باشم.
انتهای پیام/*
منبع: طنین یاس
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
پر بیننده ها
آخرین اخبار
