همیشه پشت پرده پروژه گران شدن مرغ، گوشت، تخم مرغ، شیر، ماست، کره، روغن و بسیاری از مایحتاج اساسی مردم؛ پای یک یا چند سلطان و دلالان درمیان بوده و برای گران فروختن این اجناس به چند برابر قیمت و کسب سودهای نامشروع و بادآورده، بحث احتکار و انبار این کالاها مطرح بوده است.
یکی از معضلات بزرگ تجارت در کشور ما یکی بودن مدیریت سازمان حمایت از تولید کننده و مصرف کننده در یک سازمان است، یعنی یک نهاد به طور موازی هم مدافع تولید کننده و هم حامی مصرف کننده است، سازمان حمایت از تولید کننده و مصرف کننده یعنی اینکه نفت و آب با هم در یک ظرف تجمیع شود که کاری ناشدنی است یعنی هر چه تلاش کنیم، نفت سطح نشین می شود و آب در کف ظرف قرار می گیرد. یا اینکه بخواهیم آتش و هیزم را در کنار هم قرار دهیم. این هم غیر ممکن است و این دو به هیچ وجه نمی توانند در کنارهم قرار بگیرند و به طور حتم یکی از این دو که ضعیف تر و قابل اشتعال است قربانی خواهد شد.
معضل دیگر صنعت ما درج تاریخ و قیمت مصرف به صورت ذره بینی بر روی کالاها است و چاپ کامپیوتری و ریز قیمت ها که غالبا بر روی قسمت های تیره طرح روی محصول و یا لا به لای سایر اطلاعات و نوشته های روی طرح محصول گم می شود.
در کنار این سیاست ها، احتکار و انبارکردن کالاها و توزیع آن در زمان هایی که نبض بازار به هم می ریزد، ظلم فاحشی است که در حق مردم روا می دارند. اگر مسئولان سالی یک بار از پشت حفاظ محافظان خود بیرون بیایند و از خودروهای اسکورت خارج شوند و به طور ناشناس پیاده طی طرق کرده و بازار را گز کنند، دشنام و نفرین های مردم را به گوش خود خواهند شنید که مسئولان نا مرد و بی دین یا عرضه ندارند از مرغداران و دامداران حمایت کنند و به موقع نهاده های دامی در اختیار آنها قرار دهند تا بازار کنترل شود یا دزد هستند و این ها بهانه است تا مرغ های کپک زده ی تاریخ گذشته ی زرد شده ی کیلویی 5000 تومان سال 98 را با منت به قیمت کیلویی 15000 تومان می فروشند.
پیدا کنید هرکیلو گرم 10 هزار تومان سود بادآورده در جیب کدام آقا، آقازاده یا نورچشمی سرازیر می شود!!
علی اشرف خانلری
