مادر شهید حدادیان خطاب به پدر روحالله زم: نباید از خجالت سر بلند کنید!
به گزارش سرویس بسیج جامعه زنان کشور خبرگزاری بسیج، 22مهر پارسال که روحالله زم، مدیر کانال "آمدنیوز" دستگیر شد، تن خیلیها لرزید، آنها که "گرا" میدادند و اطلاعات کشور را میفروختند، کسانی که برای ارضای نیّات شهوانی خود دل در گروی دشمنان این مردم و نظام سپرده بودند و در مقابل، زنده شدن خاطرات تلخ برای مادران و پدرانی که جگرگوشههای خود را بهدلیل تحریکپذیری و عملکرد آمدنیوز، از دست داده بودند.
یکی از عملیاتهای منحوس آمدنیوز، دمیدن به آتش غائله دراویش در گلستان هفتم بود؛ غائلهای که اوج اقدامات جنایتکارانه و تروریستی مدعیان آزادی و صلح بود. در این غائله 3 مأمور نیروی انتظامی با نامهای "امامی"، "بایرامی" و "علمدار" بهشهادت رسیدند همچنین یک جوان بسیجی که جانش را برای امنیت مردم نثار کرد؛ "شهید محمدحسین حدادیان".
بالاخره در 22 آذر ماه، حکم دادگاه در قبال روحالله زم اجرا شد و این چهره وابسته به دستگاههای جاسوسی آمریکا و رژیم صهیونیستی و خاندان آلسعود، به دار مجازات آویخته شد.
پروژه شهیدسازی از اعدامی منفور
از ساعتی پس از انتشار خبر اعدام، طبق پیشبینیهای محافل رسانهای، شهیدسازی و مظلومنمایی از روحالله زم که دستانش بهصورت غیرمستقیم به خون بسیاری از هموطنان خود آغشته بود، آغاز شد؛ اقداماتی که دل مادران شهدا که عزیزان آنها در غائلههایی مانند غائله دراویش به شهادت رسیده بودند، بهدرد آمد؛ مادر شهید حدادیان یکی از این مادران شهداست که گلهها و دلی دردمند از پروژه مظلومنمایی از چهره خبیثی مانند روحالله زم دارد.
پای درددل خانم تاجیک، مادر شهید حدادیان مینشینیم؛ خانم تاجیک با توجه به نقشی که روحالله زم در به شهادت رسیدن جگرگوشهاش داشته است بهواسطه آتش تهیهای که آمدنیوز در غائله دراویش ریخت، حالا باید از اعدام زم خوشحال باشد اما میگوید: "بعد از اعدام زم، پیامهایی به دست من میرسید که در آن گفته میشد، «ما از اعدام کسی که بهنوعی در شهادت محمدحسین دست داشت خوشحال شدیم»، اما ما جوابهای این بچهها را هم ندادیم؛ بهدلیل حس انسانی خودمان، میدانستیم خانواده زم داغدار هستند، درست است که او فردی خائن بود اما نخواستیم به گردن خانواده او چیزی را تحمیل کنیم و آنها اذیت شوند و عکسالعملی نشان ندادیم، حتی از ما میپرسیدند که «چرا شما ابراز شادی نکردید چون او در شهادت محمدحسین مؤثر بود؟»، جواب ما این بود که «ما بهخاطر جهات انسانی در خودمان این احساس را خفه کردیم؛ به هر حال انسان از مرگ کسی خوشحال نمیشود ولو اینکه او جنایت کرده باشد»".
تا اینجا مبهوت کار خانوادهای هستیم که شادی خود را در درد و رنج دیگران نمیبینند اما گلهها از زمانی آغاز میشود که شرمندگی خانوادهای که فرزندشان در حق یک ملت مرتکب جنایت شده است به طلبکاری تغییر وضعیت دهد!
خانواده زم بهجای شرمندهبودن، طلبکار شدند!
خانم تاجیک ادامه میدهد: "چند روز بعد از اعدام روحالله زم، دیدیم خانواده او بهجای اینکه شرمنده باشند از اینکه یکی از اعضای آنها به نظام مقدسی که اینهمه خون به پای آن ریخته شده است خیانت کرده، طلبکار است! پدر روحالله زم مظلومنمایی میکند و این برای من دردآور است؛ او نامهای منتشر و در آن ابراز احساسات کرده و بهنوعی دیگر پسرش را معرفی کرده است، در حالی که روحالله زم مظلوم نبود، مظلوم محمدحسین من بود که در خیابان در دفاع از نظام و در دفاع از مردم و امنیت، آنطور فجیع به شهادت رسید".
اشاره خانم تاجیک به انتشار نامهای از سوی پدر روحالله زم است که در روز اعدام پسرش منتشر شد؛ او در این نامه که خاطرهگویی آخرین ملاقات خانواده یک روز قبل از اعدام بود، روحالله زم را دارای چهرهای نورانی و لایق امامت جماعت توصیف کرده بود!