درد پنهان جامعه.
تراژدی بی‌پایان فقر فرهنگی اجتماعی
داستان تکدی گری در بسیاری از شهر‌های کشورمان به یک تراژدی بی پایان تبدیل شده است امری که هر روز چهره شهر‌ها را خدشه‌دارتر می‌کند و تنها راه مقابله با آن همکاری و هماهنگی همه دستگاه‌های جامعه و مردم است.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری بسیج از کردستان، یکی از آن صحنه‌های آشنایی که همه روزه و به گونه‌ای مکرر شاهد و ناظرش هستیم مربوط به مساله و معضل اجتماعی تکدی گری است که هر بار به شیوه‌ای در برابر دیدگان مان اتفاق می‌افتد و عواطف و احساسات بینندگان را به طور مکرر جریحه دار کرده و درموارد بسیاری نیز نوعی سوءاستفاده از عواطف و عقاید جامعه در آن به چشم می‌خورد.
کودکان آشنای سرچهارراه‌ها که در انتظار توقف اتومبیل‌ها در پشت چراغ قرمزند تا کار خود را شروع کنند، زنانی که با کودکانی شیرخواره درآغوش، در خیابانها، به تکدی گری مشغولند، افراد دارای نقص عضوی که از عابران استمداد می‌کنند، عده‌ای که برای اثبات تنگدستی خود به شواهد و مستندات پزشکی و... که با خود به همراه دارند استناد می‌کنند و از عابران تقاضای توجه و دلسوزی می‌نمایند، دست‌هایی که در مقابل مخاطبانی با عکس العمل‌ها و واکنش‌های متفاوت به گدایی دراز می‌شوند و. نمود‌هایی از این معضل و درد اجتماعی هستند که بار‌ها و بار‌ها آن‌ها را از نظر گذرانده ایم.
مقوله تکدی گری که به نظر می‌رسد درصورت کنترل نشدن و تنظیم ننمودن برنامه‌هایی در راستای ریشه کنی آن، دایره و گستره اش هر روز وسیع‌تر می‌شود مساله‌ای است که از چند بُعد قابل بررسی و تامل است که پرداختن به آن‌ها در اتخاذ تصمیمات مناسب برای به حداقل رساندن آمار متکدیان و درمان این درد اجتماعی ضروری است.
امروزه با وجود فعالیت و برنامه ریزی‌های مسئولان، تکدی گری در قامت پدیده‌ای سازمان یافته و به عنوان یک معضل اجتماعی محسوب می‌شود که در کنار سوء استفاده از عاطفه و خیرخواهی مردم، ضعف فرهنگی و مدیریتی نیز در بروز آن مشهود است.
تکدی گری آسیبی جدی در جامعه
احمد معظمی جامعه شناس در گفتگو با خبرنگار بسیج در این باره اظهار داشت: برداشت و تلقی مردم از کمک به متکدیان اقدام خیرخواهانه است که در این راستا نیت خیر بوده، اما روش اشتباه است، چون این فرهنگ خیرخواهانه به افزایش، فرصت طلبی، سوء استفاده و در واقع بدعادت شدن متکدیان می‌انجامد، ضمن آنکه قشر نیازمند جامعه مقید بوده و تکدی‌گری نمی‌کنند.
این جامعه‌شناس، مشکلات اقتصادی، بیکاری، آسیب‌های اجتماعی، عامل روانی و سازمان یافتگی را مهمترین دلایل تکدی‌گری خواند و گفت: فقر و ناتوانی در اداره امور زندگی، اعتیاد، معلولیت اجتماعی، طلاق، اختلافات خانوادگی و فرار از خانواده دلایلی است که منجر به این پدیده می‌شود و به عبارت دیگر تکدی‌گری، آیینه تمام نمای وضعیت فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و مدیریتی جامعه است.
وی با بیان اینکه کمک به فقرا و مستضعفان از مصادیق تعالی روح انسانی است، خاطرنشان کرد: خیران و افرادی که از نظر اقتصادی وضعیت مناسبی دارند می‌توانند با کمک مسئولان شهری نیازمندان را شناسایی و با آموزش کسب و کار و آسان کردن فعالیت‌های اقتصادی، زمینه حذف این معضل را فراهم کنند.
معظمی افزود: در هر صورت یکی از مهمترین نیاز‌های فعلی جامعه در حال حاضر مساله برنامه ریزی برای حذف تکدی گری و ساماندهی متکدیان است ساماندهی‌ای که در آن، دیگر برگشتی در کار نباشد.
طرح جمع آوری و ساماندهی متکدیان به صورت مستمر
صلاح الدین وکیلی با بیان اینکه طرح جمع آوری و ساماندهی متکدیان به صورت مستمر در حال انجام است اظهار کرد: در راستای کاهش آسیب‌های اجتماعی شهرداری سنندج، طرح جمع آوری و ساماندهی متکدیان را به صورت مستمر در سطح شهر اجرا می‌کند.
مدیر مرکز جمع آوری و ساماندهی متکدیان شهرداری سنندج عنوان کرد: در ۹ ماهه امسال ۱۸۸ متکدی از سطح شهر جمع آوری و ساماندهی شدند که از این تعداد ۱۱۹ نفر مرد و ۶۹ نفر زن بودند.
وی افزود: ۱۱۸ نفر از متکدیان جمع آوری شده با اخذ تعهد کتبی مبنی بر ترک تکدی گری از مرکز ترخیص شده و پنج نفر از متکدیان که ساکن شهر سنندج نبوده به شهر‌های محل سکونت خود انتقال داده شدند.
وکیلی خاطرنشان کرد: ۴۸ نفر از متکدیان در مرکز جمع آوری به دلیل اینکه بی سرپناه بودند اسکان داده شده و ۳ متکدی نیز در مراکز درمانی بستری شدند.
مدیر مرکز جمع آوری و ساماندهی متکدیان تصریح کرد: از میان متکدیان جمع آوری شده در ۹ ماهه سال جاری ۱۴ نفر کودک بودند که تحویل خانواده‌های خود شدند.
رفع معضل تکدی‌گری نیازمند عزم و همکاری جدی تمام سازمان‌های ذی‌ربط است
آنچه که می‌توان در بررسی رواج پدیده تکدی گری بدست آورد این است که حل مشکل تکدی گری در سطح جامعه به همکاری جدی تمام سازمان‌ها و نهاد‌های حمایتی ذی‌ربط و دستگاه قضایی نیاز دارد چراکه افزایش آمار جرم، جنایات و بزهکاری با کاهش میانگین سن متکدیان و استفاده از کودکان و زنان جوان، زنگ خطر و بحران جدی برای جامعه محسوب می‌شود و عواقب بسیار خطرناک و جبران ناپذیری در پی خواهد داشت.
کودکان آشنای سرچهارراه‌ها که در انتظار توقف اتومبیل‌ها در پشت چراغ قرمزند تا کار خود را شروع کنند، زنانی که با کودکانی شیرخواره درآغوش، در خیابانها، به تکدی گری مشغولند، افراد دارای نقص عضوی که از عابران استمداد می‌کنند، عده‌ای که برای اثبات تنگدستی خود به شواهد و مستندات پزشکی و... که با خود به همراه دارند استناد می‌کنند و از عابران تقاضای توجه و دلسوزی می‌نمایند، دست‌هایی که در مقابل مخاطبانی با عکس العمل‌ها و واکنش‌های متفاوت به گدایی دراز می‌شوند و. نمود‌هایی از این معضل و درد اجتماعی هستند که بار‌ها و بار‌ها آن‌ها را از نظر گذرانده ایم.
مقوله تکدی گری که به نظر می‌رسد درصورت کنترل نشدن و تنظیم ننمودن برنامه‌هایی در راستای ریشه کنی آن، دایره و گستره اش هر روز وسیع‌تر می‌شود مساله‌ای است که از چند بُعد قابل بررسی و تامل است که پرداختن به آن‌ها در اتخاذ تصمیمات مناسب برای به حداقل رساندن آمار متکدیان و درمان این درد اجتماعی ضروری است.
امروزه با وجود فعالیت و برنامه ریزی‌های مسئولان، تکدی گری در قامت پدیده‌ای سازمان یافته و به عنوان یک معضل اجتماعی محسوب می‌شود که در کنار سوء استفاده از عاطفه و خیرخواهی مردم، ضعف فرهنگی و مدیریتی نیز در بروز آن مشهود است.
تکدی گری آسیبی جدی در جامعه
احمد معظمی جامعه شناس در گفتگو با خبرنگار بسیج در این باره اظهار داشت: برداشت و تلقی مردم از کمک به متکدیان اقدام خیرخواهانه است که در این راستا نیت خیر بوده، اما روش اشتباه است، چون این فرهنگ خیرخواهانه به افزایش، فرصت طلبی، سوء استفاده و در واقع بدعادت شدن متکدیان می‌انجامد، ضمن آنکه قشر نیازمند جامعه مقید بوده و تکدی‌گری نمی‌کنند.
این جامعه‌شناس، مشکلات اقتصادی، بیکاری، آسیب‌های اجتماعی، عامل روانی و سازمان یافتگی را مهمترین دلایل تکدی‌گری خواند و گفت: فقر و ناتوانی در اداره امور زندگی، اعتیاد، معلولیت اجتماعی، طلاق، اختلافات خانوادگی و فرار از خانواده دلایلی است که منجر به این پدیده می‌شود و به عبارت دیگر تکدی‌گری، آیینه تمام نمای وضعیت فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و مدیریتی جامعه است.
وی با بیان اینکه کمک به فقرا و مستضعفان از مصادیق تعالی روح انسانی است، خاطرنشان کرد: خیران و افرادی که از نظر اقتصادی وضعیت مناسبی دارند می‌توانند با کمک مسئولان شهری نیازمندان را شناسایی و با آموزش کسب و کار و آسان کردن فعالیت‌های اقتصادی، زمینه حذف این معضل را فراهم کنند.
معظمی افزود: در هر صورت یکی از مهمترین نیاز‌های فعلی جامعه در حال حاضر مساله برنامه ریزی برای حذف تکدی گری و ساماندهی متکدیان است ساماندهی‌ای که در آن، دیگر برگشتی در کار نباشد.
طرح جمع آوری و ساماندهی متکدیان به صورت مستمر
صلاح الدین وکیلی با بیان اینکه طرح جمع آوری و ساماندهی متکدیان به صورت مستمر در حال انجام است اظهار کرد: در راستای کاهش آسیب‌های اجتماعی شهرداری سنندج، طرح جمع آوری و ساماندهی متکدیان را به صورت مستمر در سطح شهر اجرا می‌کند.
مدیر مرکز جمع آوری و ساماندهی متکدیان شهرداری سنندج عنوان کرد: در ۹ ماهه امسال ۱۸۸ متکدی از سطح شهر جمع آوری و ساماندهی شدند که از این تعداد ۱۱۹ نفر مرد و ۶۹ نفر زن بودند.
وی افزود: ۱۱۸ نفر از متکدیان جمع آوری شده با اخذ تعهد کتبی مبنی بر ترک تکدی گری از مرکز ترخیص شده و پنج نفر از متکدیان که ساکن شهر سنندج نبوده به شهر‌های محل سکونت خود انتقال داده شدند.
وکیلی خاطرنشان کرد: ۴۸ نفر از متکدیان در مرکز جمع آوری به دلیل اینکه بی سرپناه بودند اسکان داده شده و ۳ متکدی نیز در مراکز درمانی بستری شدند.
مدیر مرکز جمع آوری و ساماندهی متکدیان تصریح کرد: از میان متکدیان جمع آوری شده در ۹ ماهه سال جاری ۱۴ نفر کودک بودند که تحویل خانواده‌های خود شدند.
رفع معضل تکدی‌گری نیازمند عزم و همکاری جدی تمام سازمان‌های ذی‌ربط است
آنچه که می‌توان در بررسی رواج پدیده تکدی گری بدست آورد این است که حل مشکل تکدی گری در سطح جامعه به همکاری جدی تمام سازمان‌ها و نهاد‌های حمایتی ذی‌ربط و دستگاه قضایی نیاز دارد چراکه افزایش آمار جرم، جنایات و بزهکاری با کاهش میانگین سن متکدیان و استفاده از کودکان و زنان جوان، زنگ خطر و بحران جدی برای جامعه محسوب می‌شود و عواقب بسیار خطرناک و جبران ناپذیری در پی خواهد داشت.
انتهای پیام/
ارسال نظرات شما
یادداشت
