از نوحه‌خوانی تا شهادت در عملیات بدر

به گزارش خبرگزاری بسیج از آذربایجان‌شرقی، شهید «محمد باقر مرضه‌ای» در 4 فروردین‌ماه 1342 در شهرستان میانه چشم به جهان گشود. وی پس از آغاز جنگ تحمیلی راهی جبهه‌های حق علیه باطل شد و پس از چندی مبارزه با دشمن بعثی در تاریخ 21 اسفندماه 1363 به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

وصیت‌نامه شهید؛

شهید «محمد باقر روضه‌ای» در 4 فروردین‌ماه سال 1342 در شهرستان میانه به دنیا آمد. پدرش او را «محمد باقر» نام نهاد تا ادامه دهنده‌ی راه امام محمدباقر(ع) باشد. وی کودکی با هوش بود که نماز خواندن را در دوران کودکی در حالی که هنوز 5 سال بیشتر نداشت آموخت و در کنار پدر و مادر خود سر تعظیم به درگاه پروردگارش فرود آورد.

دوران ابتدایی و راهنمایی را در شهر میانه به پایان رساند. در دوران قیام مردم علیه رژیم شاهنشاهی در راهپیمایی‌ها شرکت می‌کرد و در هدایت و همراهی دیگر جوانان تاثیر گذار بود.

محمد باقر با شروع جنگ تحمیلی شروع به جذب نیرو و تشویق آنها در رفتن به جبهه کرد و خود نیز سه بار عازم جبهه شد. او علاوه بر اینکه در جبهه تخریب‌چی بود به خاطر صدای خوبی که داشت دعای توسل و دعای کمیل را می‌خواند. صدای نوحه‌ها و گریه‌هایش دلنشین بود و در بیان مصیبت اهل‌بیت چشم‌های گریانی داشت.

این شهید والامقام صدای تلاوت قرآنش تا عمق جان نفوذ می‌کرد. در سال 1363 لباس مقدس پاسداری را در جبهه جنوب بر تن کرد و با شرکت در عملیات خیبر از ناحیه ی بازو جراحت‌های شدید و عمیقی برداشت و پس از بهبودی عازم عملیات بدر شد و در حالی که از خوشحالی سر از پا نمی شناخت در برابر دشمن بعثی مردانه جنگید و پس از فتح خط دشمن در 21 اسفند‌ماه سال 1363 در اثر اصابت ترکش به ناحیه سر در حالی که وجودش مملو از عشق به ابا عبدالله و زیارت کربلا بود به شهادت رسید.