کاویان، علت بیمه نشدن درمانهای ناباروری را اینطور عنوان کرد که وزارت بهداشت در حق بیماران نابارور اجحاف کرده است و گفت: در سالهای گذشته وزیر بهداشت طی نامهای به مقام معظم رهبری، اعلام کرده بود که "ناباروری را رایگان خواهد کرد". در گفتگوی ویژه خبری، یکی از مسئولان وزارت بهداشت در شبکه دو سیما، اعلام کرد "درمان ناباروری، رایگان شد". اما وقتی به مراکز درمانی حتی مراکز دولتی مراجعه میشود، درمان ناباروری چیزی حدود ۲۵ میلیون تومان برای یک زوج هزینه برمیدارد. همچنین هزینههای جانبی دیگری برای ناباروری وجود دارد، بخصوص اینکه مراکز اصلی درمان ناباروری، در تهران متمرکز هستند و ۶۰ درصد جمعیت کشور در شهرستانهای محل سکونت خود، به مراکز درمان ناباروری دسترسی ندارند. تنها نیمی از ۶۵ دانشگاه علوم پزشکی کل کشور، مراکز ناباروری را در ذیل خود دارند و این نابسامانیها، به مدیریتهای غلط در وزارت بهداشت بازمیگردد.
این سیاستپژوه جمعیت افزود: بارها پیشنهاد بیمه شدن درمانهای ناباروری مطرح شده و امیدوارم حق این بیماران در اختیارشان قرار داده شود. چراکه بسیار زشت است برای کشوری که داعیه حمایت از فرزندآوری دارد و در سیاستهای کلی ابلاغی، به طور قانونی نیز روی آن تاکید شده است، اما مجلس و دولت این کشور، برای کسی که بچه میخواهد و بچهدار نمیشود، تمهیداتی نیاندیشیده باشد. اکنون خیل این بیماران، پشت صف طولانی درمان در مراکز درمانی ماندهاند، یا از مراکز خیریه در جستجوی کمک هستند و یا مجبورند فرش زیر پای خود را بفروشند تا بچهای به زندگی آنها قدم بگذارد. از طرفی بیماران نابارور بسیار مظلوم هستند؛ آنها معمولا از نظر کیفیت زندگی، در سطح پایینی قرار دارند؛ امید به آینده در آنها کم است؛ دچار افسردگی هستند؛ برچسبهای منفی اجتماعی میخورند و دچار خودکمبینی و احساس نقص میشوند.
آیا غربالگری به افزایش جمعیت کمک میکند یا درصد سقط جنین را افزایش میدهد؟ سقط جنینهای سالم در اثر غربالگری معیوب وی درخصوص موضوع غربالگری که امروزه مساله مهمی در فرزندآوری برشمرده میشود، گفت: غربالگری هفته سیزدهم بارداری که ویژه تشخیص بیماری سندروم داون یا تریزومی ۲۱ است، در مسیر اجرای خود دستخوش یکسری انحرافات شد. غربالگری هم هزینه زیادی دارد و هم برخی از جنینهای سالم به خاطر تشخیص غلط، سقط میشوند. پزشکان معمولا برای اینکه هیچ جنین مبتلا به سندروم داون را از دست ندهند، همه مادران باردار را ارجاع به غربالگری میدهند، درحالیکه احتمال وجود سندروم داون در مادرانی خواهد بود که در سنین بالا بچهدار میشوند و البته این تعداد نیز معدود است. اما جمعیت بسیار زیادی مجبورند به غربالگری مراجعه کنند که گاهی منافعی وجود دارد ازجمله اینکه پزشک معالج، سهامدار آزمایشگاه طرف قرارداد است. همچنین در مراحل بعد نیز هزینههایی وجود دارد مانند تستهای آمینیوسنتز که بالای چهارونیم میلیون تومان است. از طرفی، بخاطر نمونهگیری از کیسه آب مادر، برخی جنینها دچار سقط میشوند. درحالیکه از ابتدا این مادر، نوزاد سالمی داشته و نباید مسیر غربالگری را طی میکرد. گاهی احتمالات اولیهای که پزشک مبنی بر وجود سندروم داون میدهد و لازم میبیند مراحل تکمیلی غربالگری انجام شود، سبب میشود مادران خودسرانه جنین سالم خود را سقط کنند. براین اساس، رقم کل این فرآیند معیوب موجب حدود ۳۰ هزار سقط جنینهای سالم در سال میشود.
غربالگری به مادران بالای ۳۵ سال توصیه میشود در ادامه کاویان تاکید کرد که البته از جنبههای مثبت غربالگری نباید غافل ماند و افزود: غربالگری پدیدهای است که طی مدت هشت سال اخیر، زوجین روی آن بسیار حساب میکنند زیرا الان بارداریهای بالای ۳۵ سال در کشور ما درحال افزایش است. روند اجتماعی اینگونه شده است که خانمها به سمت تحصیلات تکمیلی میروند و دیر ازدواج میکنند و خواه ناخواه، یک یا دو فرزندشان را بالای ۳۵ سالگی بدنیا میآورند. درکل، بحث سلامت جنین، برای زوجین امروزی اهمیت فراوانی پیدا کرده است و غربالگری، آرامش خاطری را در شرایط پراسترس حین بارداری، برای زوجین بوجود میآورد. از اینرو، درست نیست که بخاطر سقطهای اشتباه، جلوی غربالگری گرفته شود و کارکرد مثبت آن، از دست برود. در کل، غربالگری از نظر پزشکی برای مادران بالای ۳۵ سال، مادرانی که خودشان یا نزدیکان درجه یک آنها سابقه تولد فرزند دچار سندروم داون دارند، توصیه میشود و برای سایر افرادی که در معرض چنین خطراتی نیستند باید اختیاری شود. از طرفی بیم آن وجود دارد که اگر غربالگری کاملا ممنوع شود، برخیها بخاطر ترس از فرزند مبتلا به سندروم داون، اصلا تصمیمی برای بچهدار شدن نگیرند و این پدیده نامطلوبی برای سیاستهای جمعیتی خواهد شد.
طنین یاس
انتهای پیام/*