وجود حضرت علی(ع) یکی از اسرار لیله مبارکه قدر است

حجت الاسلام علیرضا اصغری حسامیه، در گفتگو با خبرنگار بسیج در زاهدان با اشاره به این مطلب که وجودحضرت علی(ع) یکی از اسرار لیله مبارکه قدراست، گفت: مقدرات پروردگار بود که این امام را در شب قدر حاضر و سِر این شب و روح لیله قدر را که وجود امام معصوم(ع) و حجت خدا بعد از پیامبر(ص) است، برای ما روشن‌تر کند.

وی ادامه داد: حضرت علی(ع) شخصیتی است که پروردگار، این خورشید را از دل کعبه به جهان مادی و ظلمانی و این دنیای تاریک معرفی و به همگان هدیه کرد، لحظه بردنش را از این دنیا هم در آن لیله مبارکه قدری قرار داد که برترین ایام و ساعات عالم خلقت است.

 امام جماعت مسجد المهدی(عج) زاهدان با تاکید بر این مطلب که در شب قدر امیرالمومنین(ع) از دار دنیا می‌روند تا نشان دهند که اگر امام، حجت خدا و، ولی الله نباشد، دنیا یک شب تاریکی است، در قرآن آمده است که کسانی که به کفر رفتند، به این معنی که از امام معصوم(ع) دور شدند، در یک دنیای تاریک مواج و گردابی گرفتار شدند.

وی با بیان این که ویژگی‌های امیرالمومنین(ع) در ابعاد مختلف قابل بررسی است، گفت: اهل بیت(ع) و حجت‌های الهی مصداق "لا یَشْغَلُهُ شَأْنٌ عَنْ شَأْنٍ" هستند، یعنی اینطور نیست که در یک بعد رشد کنند، یا اگر به یک بخش پرداختند، به بعد دیگر نتوانند، بپردازند.

 اصغری حسامیه با بیان این مطلب که  ما انسانها این گونه هستیم، وقتی کاری انجام دهیم، نمی‌توانیم به کار دیگری بپردازیم، وقتی مشغول یک موضوع می‌شویم، به موضوع دیگر نمی‌توانیم توجه کنیم،ادامه داد: اهل بیت عصمت و طهارت(ع) اینطور نیستند، آن‌ها "لا یَشْغَلُهُ شَأْنٌ عَنْ شَأْنٍ" هستند، یعنی اگر مشغول به وجهی باشند، از مسئله‌ای دیگر غافل نیستند.

وی افزود: اهل بیت (ع) در دنیا و در ماورای دنیا هم هستند، کما اینکه الآن هم اگر شفاعتی صورت می‌گیرد، گاهی مریض دارها، گرفتار‌ها و حاجتمندان به ائمه (ع) متوسل می‌شوند، به این دلیل است که آن‌ها در آن دنیا قرار دارند، اما در این دنیا هم اثرگذار هستند، این خاصیت حجت خداست، ویژگی هایشان هم همین است.

وی اضافه کرد: می‌بینید که برخی افراد در یک ورزش، عده‌ای در هنری، یکی در چشم پزشکی و دیگری در رشته حلق و بینی دکترا گرفته، کسی که پزشک شده دیگر نمی‌توانسته مهندس ساختمان شود یا کسی را که در صد حوزه، مهارت کامل گرفته باشد، پیدا نمی‌کنید، حتی مورد هم نداریم که در دو بخش مهارت کامل گرفته باشند.

وی تصریح کرد: اهل بیت (ع) در همه امور مهارت کامل دارند و الگوی کاملی هستند، هم در رفتار فردی، زندگی شخصی و اجتماعی، هم در ابعاد اقتصادی، مسائل سیاسی و عبادی، در همه امور آن‌ها الگویی تمام عیار هستند.

اصغری حسامیه ادامه داد: نکته عجیبی که درباره اهل بیت عصمت و طهارت (ع) به صورت بسیار قوی، کامل و تمام وجود دارد و کمتر در غیر اهل بیت است و حتی در مواردی هم اگر باشد، بسیار ضعیف بوده، جمع اضداد بودنشان است، چراکه آدم فکر می‌کند، اگر کسی به وادی حکومت رفت، دیگر از وادی ورع و تقوا دور است، اما اهل بیت عصمت و طهارت (ع) این ویژگی‌ها را با هم جمع می‌کنند.

وی افزود: امیرالمومنین علی علیه السلام حدود پنج سال حکومت و ثابت کردند که آدم می‌تواند هم یک حاکم مقتدر و هم اهل ورع و پرهیزکاری باشد، به طور معمول زمانی می‌گویند کسی ورع دارد که از امور بسیار شبهه‌ناک دور باشد، برخی اظهار می‌کنند که مگر می‌شود آدم در حکومت‌داری تا این حد ظرافت در رفتار داشته باشد، بالاخره حکومت و مدیریت کردن جا‌هایی اقتضا می‌کند که به بعضی‌های ظلمی شود و با تبعیض‌هایی هم همراه است و چاره و گریزی از این امور نیست.

این کارشناس مذهبی ادامه داد: در مقابل این همه جزئیات و ظرافت حکومتداری حواسمان باشد که کوچکترین ظلمی به کسی نشود، به ظاهر حکومت با ورع نمی‌سازد، اما امیرالمومنین (ع) ثابت کرد که در اوج اقتدار و دقت در اجرای قانون و حکومت داری، نهایت ورع را دارد.

وی با بیان این که نمونه‌هایی از این موضوع را در زندگی امیرالمومنین (ع) می‌بینیم، عنوان کرد: در جریان نجاشی شاعر که داستانش بسیار معروف است، فردی مدح امام علی (ع) را می‌کرد، علیه دشمنان آن حضرت شعر می‌سرود، اما ماه رمضانی در فضایی قرار گرفت که علی‌رغم این که تمایلی نداشت، ولی به جهات مختلف از فضای حاکم بر آن جمع، شرب خمری کرد، وقتی خبر به امیرالمومنین (ع) رسید، آقا وی را خواستند و ۸۰ ضربه تازیانه زدند و ۱۰ ضربه هم اضافه کردند، چرا که حرمت ماه رمضان را شکسته بود، نجاشی گفت: شما که با دوستانت این گونه رفتار می‌کنید، چه توقعی از اینکه با شما باشند و همچون دشمنانتان دشمنی نکنند، آقا فرمودند: من حد خدا را تعدیل نمی‌کنم.

اصغری حسامیه تصریح کرد: نکته اینجاست که امیر المومنین (ع) حکومت می‌کند، در حالی که در حکومتداری عملیات روانی بسیار مهم است، هنر شعر و شاعری آن زمان محدود بود، رادیو تلویزیون، روزنامه و نشریات هم نبود و شاعر و خطیب همه چیز و مهمترین ابزار رسانه‌ای حکومت بود، اما آقا به این راحتی یکی از تریبون‌های مهم چند جانبه را از دست می‌دهند و می‌فرمایند که من مأمور به اجرای حکم خدا هستم.

وی تاکید کرد: می‌بینیم که برای امام علی (ع)، اهمیت ندارد که طرف می‌خواهد علیه اش، یا به نفع وی باشد، ولی اهمیت دارد که حکم خدا انجام شده یا خیر، کم نیست در حکومت امیرالمومنین (ع) از این قبیل مسائلی که آقا حکم خدا را بر نفع شخصی و تبلیغات به نفع خودشان ترجیح می‌دادند.

این کارشناس اظهار کرد: ایام انتخابات ریاست جمهوری نزدیک است، آن‌هایی که کاندیدا می‌شوند، باید برایشان اسلام، حکومت و جامعه اسلامی، امیدوار نکردن دشمن، قوت دادن به اسلام مهم باشد و حکم خدا را بر منافع شخصی ترجیح دهند.

وی گفت: یکی از مسائلی که به طور معمول در حکومت‌داری، آن را چیزی شبیه به محال می‌دانند، جمع بین سازندگی و زهد است، یعنی مسئولی که برای آباد و ثروتمند کردن جامعه بسیار تلاش کند، اما بسیار آدم بی رغبت به دنیا باشد، در تصور حاکمان و مدیران جامعه نیست، نمی‌توان هم دنبال سازندگی بود و هم آدمی زاهد، اما امیرالمومنین (ع) ثابت کرد که در نهایت زهد، می‌توان بیشترین خدمات را برای آباد کردن جامعه انجام داد، امیرالمومنین (ع) بسیار پر درآمد بودند، اما پرمصرف نبودند، فقیرانه زندگی می‌کردند و هنرشان این بود که می‌توانستند ثروتمندانه زندگی کنند، چراکه برخوردار بودند، اما ترجیح دادند فقیرانه زندگی کردند.

اصغری حسامیه ادامه داد: روایتی منسوب به پیامبر (ص) است که فرمودند: "الفقر فخری"، افتخار من این است که فقیرم، اگر کسی قدرت درآمد و سرمایه کلان نداشته باشد، فقیرانه زندگی کردنش، افتخار نیست، خیلی در این جمله حکمت است، اما ما دقت نکردیم.

وی تاکید کرد: پیامبر (ص) می‌فرمایند افتخارم این است که فقیرانه زندگی می‌کنم، جایی همچون فقیران زندگی کردن افتخار دارد که فرد درآمد بالایی دارد، اگر امیرالمومنین (ع) هم به زندگی فقیرانه افتخار می‌کنند، به خاطر این است که پر درآمد هستند.

این خطیب اضافه کرد: مولای متقیان چاه‌های مختلفی حفر می‌کردند، چاه‌هایی که در آن زمان همچون منابع عظیم آبی امروزی قیمت داشت، منبع آب بود و هر چیزی از آب زنده می‌ماند، اما با حفاری چاه ها، آن را سند می‌زد و وقف می‌کرد.

وی عنوان کرد: در یکی از این روایت هاست که می‌گویند، وقتی امیرالمومنین (ع) انتهای زمینی را حفر می‌کردند، آب مثل گلوی شتری که نهر می‌کند و خون از آن بیرون می‌زند، خارج شد، اما امام علی (ع) با همان گل و لایی که به لباس و سر و صورتشان بود، از چاه بالا آمدند، قلم و کاغذ برداشتند و نوشتند که این چاه را به فقرا وقف می‌کنند.

اصغری حسامیه تاکید کرد: درآمد اهل بیت (ع) بالا بود، اما دل نمی‌بستند و جمع نمی‌کردند، ثروت اندوز و اسیر مال نبودند، این‌ها ارزش دارد و این جمع زهد و سازندگی است.

 

منبع عصر هامون