به گزارش خبرگزاری بسیج از قم، «محدثه صادقی» از نویسندگان فعال خبرگزاری بسیج قم به مناسبت هفته بسیج مستضعفین یادداشتی را به رشته تحریر درآورده است.
متن یادداشت بدین شرح می‌باشد:
بسم رب الشهدا
بسم رب صدیقین
بسم رب بهشتی، چمران، رجایی، باهنر، همت، هادی، زین الدین، فهمیده، خرازی، باکری، برونسی، باقری، حدادیان، کاظمی، طهرانی مقدم، همدانی، حججی، سیاهکالی، ذوالفقاری، قربان‌خانی، بیضایی، صدرزاده؛ و بسم رب سید الشهدای مدافعان حرم حاج قاسم سلیمانی
بسم رب تمام کسانی که رفتند و داغ رفتنشان بر دلمان ماند..
و بسم رب الحسین که آغاز کننده این راه بود.
راهی که در آن قدم برمینهیم مملو از آرامش است؛ اما فراز و نشیب بسیار دارد؛ سختی و خوشی زیاد دارد، اما اول و آخر این راه چیزی جز آرامش نیست آرامشی از جنس «ما رأیتُ اِلّا جَمیلا»
سوالیست که در ذهن دشمنانمان مدت‌ها نقش بسته و جوابی برای آن پیدا نمی‌کنند:
خدمت‌رسانی به چه قیمتی؟ چه چیزی با وجود یک بسیجی توأمان شده که در هر شرایطی حاضر است بی هیچ مزد و منتی و بی هیچ چشم داشتی به همنوع خودش خدمت کند؟!
اما جوابش شاید برای ما خیلی سخت هم نباشد.
یک بسیجی با تمام وجودش لذت کمک به همنوعش را تجربه کرده حتی اگر به سختی فرورفتن در گل باشد، حتی به سختی رفتن زیر بمب و موشک، حتی به سختی غسل دادن میت ناقل بیماری، حتی اگر به سختی مردن باشد!
لذت دارد... لذتش را با تمام وجودش چشیده است؛ حاضر نمی‌شود با هر چیزی آنرا مبادله کند.
لذتش از جنس همان لذتی است که در یک جمله خلاصه شد ما رایت الا جمیلا...
داستان این لذت بردن‌ها از همان جایی شروع شد که امام راحل در دل یارانش ابتدا عشق حسین بن علی (ع) را افکند و سپس شیرینی شهادت را به لب آن‌ها چشاند...
و تربیت یک نسل حسینی را با جمله «بأبی اَنتَ وَ أُمّی وَ نَفسی وَ أَهلِی وَ مالی و أُسرَتی» آغاز کرد.
فدا کنید هرچه در دست خود دارید
اگر پدر و مادر است؛ ناقابل است
اگر فرزند است؛ ناقابل است
اگر مال است؛ ناقابل است
اگر جان است؛ ناقابل است
در راه حسین علیه السلام هیچ چیزی قابلی ندارد...
باید تمام زندگیم فدای او شود..
و این چنین بود که راه عاشقی آغاز شد..
راه تربیت چمران ها.. زین الدین ها... فهمیده ها..
راه تربیت سلیمانی ها...
مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم
هواداران کویش را چو جان خویشتن دانم
انتهای پیام /
