به گزارش خبرگزاری بسیج به نقل از ایسنا، هادی مقدم دوست؛ نویسنده و کارگردان سینما و منتور ششمین المپیاد فیلمسازی نوجوانان ایران در آستانه برگزاری این رویداد در یادداشتی خاطرات نوجوانی خود و اولین علاقهمندهایش به سینما را مرور کرد.
در متن یادداشت این سینماگر آمده است:
«حیاط دبیرستان ما مثل یک باغ بود. پر بود از درخت و نیمکت و دانشآموز. یک رفیق داشتم که با او توی حیاط و لابهلای جمعیت درباره سینما حرف میزدم. در ساعت پیش از شروع کلاسها و ساعت ناهار و ساعاتی بعد از تعطیلی مدرسه، با او توی حیاط میچرخیدم و هرچه از سینما را بلد شده بودم، به او میگفتم. او با صبوری حرفهای مرا گوش میکرد و گاهی سعی میکرد مثل من از رشته مورد علاقه خودش یعنی ریاضیات بگوید. اما کم کم از لابهلای حرفهای من فهمیدن سینما در ذهنش کلید خورد و فیلم دید و با من همزبان شد و شروع به کشف سینما کرد و حرفهای او درباره سینما خیلی زود برایم آموزنده شد. حالا دیگر نه فقط در مدرسه که در پارک و خیابان و کوه و جاده با او حرف سینما میزدم. دنیای آن مدرسه و خیابان و پارکها و جادهها – در آن چهارده تا هفده سالگی – برایم مثل یک اردوی طولانی بود، به طوریکه وقتی به دلیل پایین بودن نمرات و تجدیدی و مردودی عذرم را از آن دبیرستان خواستند و دیگر کنار دوستم نبودم، انگار اردو به پایان رسید. اما ما ول نکردیم. باز هم بقیه...