گاهی راه رسیدن به خدا از آشپزخانه اردوگاه شهید جعفرزاده می‌گذرد / آدم عاشق که خسته نمی‌شود

به گزارش خبرگزاری بسیج از مازندران،کار برای شهدا سن و سال نمی شناسد،چه آنها که جنگ ندیده باشند، چه آن دسته از کسانی که در دوران دفاع مقدس رزمنده بودند،همه در کنار هم برای خدمت به شهدا در یک صف قرار میگیرند. مثل خانم نجف زاده و آقای نشانگران ، زن و شوهری که سرد و گرم روزگار را چشیده اند، حالا در اردوگاه شهید جعفرزاده اندیشمک ، لباس سرآشپزی پوشیده و در اولین قرار عاشقی زائران شهدا، به آنها خدمات میدهند.

پای حرفشان که می نشینی،میبینی که این زوج سرآشپز از ابتدای پیروزی انقلاب ،دوران هشت سال دفاع مقدس و پس از آن در میدان های مختلف پای ثابت کمک وخدمات رسانی به مردم بودند تا به امروز. حالا هم که سال هاست با حضور در راهیان نور خادم الشهدا هستند.

احمد علی نشانگران رزمنده دوران دفاع مقدس ۴۸ ماه سابقه جبهه دارد ،خودش نمی گوید جانباز است و فقط میگوید آمده ام که اگر برای جبهه کم گذاشتم اینجا جبران کنم.

 لباس رزمندگی آقای نشانگران از خاکی و سبز، به سپید تغییر رنگ داد تا این بار با پخت غذا به زائران شهدا خدمت کند. سرآشپز اردوگاه شهید جعفرزاده ادامه میدهد: سال‌های گذشته در اردوگاه‌های کشوری در خرمشهر و آبادان، برای دیگر استان‌ها آشپزی و روزانه تا ۲ هزار پرس غذا برای زائرین آماده می‌کردم.

هوای آشپزخانه ازهوای جنوب داغ‌تر است، نشانگران که خستگی انگار برایش معنا ندارد به والله قسم میخورد که کار برای شهدا خستگی ندارد. 

نمیدانم از این همه اخلاصی که در چشمانش موج می زند دیگر چه بگویم جز آنکه به ادامه حرفهایش گوش بدهم تا رمز و راز عاشقی را شاید بگیرم.

خادم الشهدای ساروی با اشاره به اینکه اربعین سال گذشته در کربلا توفیق خدمتگزاری به زائران حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) را داشته و در آشپزخانه یکی از موکب‌ها به نام حضرت صاحب الامر (اروحناه فداه) برای زئران آشپزی می‌کرد، خاطرنشان می‌کند: وقتی گفتند که برای اردوگاه شهید جعفرزاده نیاز به آشپزداریم، معطلی نکردم و قبول کردم.

نشانگران با بیان این مطلب که رهبر معظم انقلاب گفتند خدمت به شهدا کمتر از شهادت نیست، می‌گوید:خادم الشهدا شدن لبیک گفتن به فرمان رهبری است و وظیفه و تکلیف هر دلسوخته انقلاب و نظام است که به شهدا خدمت کند.

سرآشپز اردوگاه شهید جعفرزاده در ادامه گریزی هم به حال و هوای مناطق عملیاتی و زیارت مقتل شهدا می‌زند و میگوید: فرصت کوتاهی دست داد تا با دوستان بازدیدی از یادمان شهدای فتح المبین داشته باشم، همان حال وهوای دوران دفاع مقدس در من تداعی شد.

نشانگران تاکید می‌کند:  راهیان نور تداعی کننده حال و هوای ایثار و شهادت است و این حرکت انسان ساز بوده و تداوم آن ضروری است.

با سرآشپزاردوگاه شهید جعفرزاده از غذا و کیفیت آن هم سوال می‌کنم و او میگوید:در اینجا از آشپز‌های حرفه‌ای و محلی استفاده می‌کنیم تا کیفیت غذا‌ها خوب باشد. غذا‌های محلی با چاشنی‌های محلی باعث کیفیت در غذا می‌شود و زائران هم خوشش می‌آید  و اسراف نمی‌شود. حتی در دو مرحله‌ای که کاروان راهیان نور از اصفهان در این اردوگاه اسکان داشتند، بسیار از غذا‌های مازندرانی خوششان آمده بود و استقبال کردند.

جانباز و  رزمنده دیروز و خادم الشهدای امروز در لباس سرآشپزی، با تواضع خاصی می‌گوید: خیلی‌ها به من زنگ میزنند و میگویند کاش این سعادت نصیب ما میشد تا بیاییم و به زائران شهدا خدمت کنیم.

 سرآشپزاردوگاه شهید جعفرزاده توصیه می کند حداقل برای سفر سیاحتی هم شده، مردم به این مناطق بیایند، چرا که حال و هوای این مناطق تغییر دهنده احوال است و ایثارگری، رشادت، پاکی و صداقت رزمندگان را تداعی می‌کند.

فرصتی دست میدهد تا با خانم طاهره نجف زاده، همسر آقای نشانگران همصحبت شویم، خانم نجف زاده اولین بار است که در آشپزخانه با همسرش مشغول پخت غذا است، قبل از آن ۱۶ بار به راهیان نور آمده است.

خواهر دو شهید و همسرجانبازی که در دوران دفاع مقدس با پنج خواهر و دو برادرش به عنوان امدادگر در جبهه‌های جنوب وبیمارستان‌های صحرایی مرهم به زخم رزمندگان می‌گذاشت حالا آمده به زئران شهدا خدمت رسانی کند.

خانم نجف زاده میگوید: قبلا با همسرم که به عنوان سرآشپز در ارودگاه‌های دیگر بود، همراهی می‌کردم و امسال همراهی من، کمک به ایشان در پخت غذا است.  

پس از نمازصبح وارد آشپزخانه می‌شوند و با بسم الله شروع به کار می‌کنند تا نصف‌های شب، دو سه ساعت مانده به نماز صبح وارد خوابگاه می‌شوند تا استراحت کوتاهی داشته باشند. فکر اینکه ۲۰ ساعت سرپا توی آشپزخانه در هوای گرم کار کردن، حداقل با حساب و کتاب مادی جور در نمیآید، اما خانم سرآشپز میگوید: آدم که عاشق باشد، دیگر خستگی برایش معنا ندارد.

خانم نجف زاده تنها عشق را رمز ماندن در راه شهدا و خدمت به شهدا می داند و خاطرنشان می کند: آدم اگر عاشق نباشد نمیتواند در این راه قدم بردارد.

 به خانم سرآشپز میگویم، کمتر از یک هفته مانده به تحویل سال،دلتان نمیخواهد در خانه و در کنار نوه ها و فرزندانتان باشید؟ درجوابم می گوید:افتخار می کنم که قدم کوچکی برای شهدا برداشتم و آن را با هیچ چیزی عوض نمی کنم.راستش به چیزی جز خدمت به زائران شهدا فکر نمی کنم.

گزارش از: علی ابراهیمی گتابی

انتهای پیام/