کمیجان دیار فخر الدین عراقی با جاذبه هایی کم نظیر/معرفی تاتی زبان ها و سمقاور روستای منبت کشور

به گزارش خبرگزاری بسیج استان مرکزی؛ شهرستان کمیجان مردمانش با گویش های ترکی و تاتی ویژگی منحصر به فردی به خود اختصاص داده اند واز نظر آب و هوایی منطقه‌ای بکر و کوهپایه ای به حساب می‌آید و در زمره مناطق خوش آب و هوای استان مرکزی به حساب می آید.

 اقلیم شهر کمیجان در جنوب و غرب از منطقه سرد همدان تأثیر گرفته و در جنوب به جهت وجود دشت‌های هموار صفه از هوای خنک‌تری بهره‌مند است. آب و هوای کمیجان به‌طور کلی معتدل و خشک است.

تپه چرگزی

این تپه جز آثار تاریخی کمیجان می‌باشد؛ که گفته می‌شود در ادوار بسیار قدیم قلعه گبرها روی این تپه قرار داشته که پس از مدت‌ها خراب شده‌است و همچنین بیان داشته‌اند که این محل زادگاه شاعر شهیر فخرالدین عراقی می‌باشد که هم‌اکنون به شکل تپه درآمده‌است و مانند تپه تاریخی آوه (در شهرستان ساوه) درآمده‌است. این تپه در محله انار می‌باشد.

امامزاده شاهزاده حسین

بقعه امامزاده شاهزاده حسین، بالای کوه حاجی رضوان مشرف بر روستای وفس در نزدیکی شهرستان کمیجان در استان مرکزی قرار دارد.
حاجی رضوان عنوان محلی شاهزاده حسین از نوادگان امام موسی کاظم (ع) است که دارای کرامات بسیاری است و افراد زیادی را از شهرهای دور و نزدیک مخصوصا اراک، تهران، قم، کمیجان، همدان و روستاهای اطراف به سمت خود می‌کشاند.حاجی رضوان نام کوهی در شمال کمیجان است که برای مردم کمیجان از نظر اعتقادی و معنوی از جایگاه خاص و مهمی برخوردار است. بقعه این امامزاده که در بالای کوه حاجی رضوان واقع شده از سمت شمال به روستای زیبای وفس منتهی می‌شود و در سمت غرب و پایین دست کوه، گردنه گدوک واقع شده که جاده اصلی ورودی وفس است.

روستای وفس

روستای وفس یکی از روستاهای بکر و سرسبز شهرستان کمیجان است که در قسمت شمال شهرستان واقع شده است.این روستا در بهار و تابستان به قدری زیبا وسرسبز می شود که گویا به مناطق شمال کشور سفر کرده ایم. زبان تاتی، باغات سرسبز ، بافت قدیمی و کوچه های این روستا از شاخص ترین جاذبه های گردشگری وفس محسوب می شود.

روستای وفس از شمال به ساوه، از جنوب به کمیجان، از غرب به همدان و از طرف شرق به تفرش محدود است. مساحت تقریبی آن ۲۰ کیلومتر مربع و ارتفاع آن از سطح دریا ۲۱۰۰ متر است.

وفس در حصاری از کوه‌های نسبتاً بلند واقع شده است و از سمت جنوب، مشرق و مغرب در محاصرهٔ کوهستان قرار دارد و تنها از سمت شمال به درختستانها و باغهای میوه منتهی می‌شود.

فاصله وفس تا شهر کمیجان ۱۸ کیلومتر و تا اراک مرکز استان ۱۲۰ کیلومتر می‌باشد و این روستا در فاصله مساوی از همدان، ساوه و اراک واقع شده است.

روستای وفس از لحاظ ارتباطی در یک موقعیت بن بست واقع شده است؛ تنها راه ارتباطی مهم آن، جاده‌ای آسفالته به طول ۱۸ کیلومتر است که وفس را به کمیجان و از آنجا به سایر نقاط متصل می‌کند

کوه‌های وفس بین کوه‌های همدان و تفرش قرار دارد و از سمت شمال شرقی به کوه‌های ساوه متصل می‌گردد. این کوه‌ها در جنوب به صورت دیواری قرار گرفته‌اند و رشته‌ای از شرق به غرب کشیده شده به طوری که عبور از آن فقط از طریق «گردنه حاجی رضوان» امکان‌پذیر است، بلندترین قلهٔ این رشته کوه، «قله قلنجه» با ۲۷۴۵ متر ارتفاع می‌باشد.

از دامنه شمالی چند رشته دیگر منشعب می‌شود و از جهت جنوب به شمال کشیده می‌شود. از ارتفاعات دیگر آن می‌توان به کوههای «هَرسهول»، «دی نساء»، «قلعه کهنه»، «گااُولَ»، «ماندر»، «گانِوَ»، «حاجی رضوان»، «دبرین»، «آبی رنگ»، «کلّه موشمای»، «کلّه اَیَنبار» و«کوه خیبر» اشاره کرد.

سنگواره های موجود در کوههای اطراف وفس به عنوان سندی محکم حکایت از این دارند که در گذشته های دور این نواحی بخشی از مناطق کم عمق دریایی به نام تیس بوده که طبق تحقیقات زمین شناسان، تا اوایل دوران سوم زمین شناسی(میوسن) در منطقه هایی از ایران مرکزی از جمله وفس، گسترده بوده است.

 رودخانه قوره چای

کشور ایران از شمال تا جنوب و شرق تا غرب سراسر مملو از مناطق بکر و چشم اندازهای شگفت انگیزی است که به خاطر دیده نشدن آنها و یا شاید عدم معرفی این مناطق توسط مسئولین همچنان ناشناخته مانده است.

شهرستان کمیجان مناطق مختلفی از طبیعت بکر روستاها تا جاذبه های تاریخی ۳۰۰۰ هزارساله دارد، منطقه گردشگری ایدلی تنها نمونه ای از طبیعت بکری است که می تواند از مکان های انتخابی مسافران نوروزی باشد.

منطقه گردشگری ایدلی نزدیک کوهستان های میلاجرد بین دو روستای خاتم آباد و سلوکلو واقع است. چشمه های ایدلی در مسیر قوره چای قرار گرفته است و جریان آب چشمه هایی که به قوره چای میریزند با طی کردن مسیری به قره چای هدایت و روانه می شوند.

آتشکده فردقان

بقایای آتشکده فردقان (فردجان )مربوط به دوره ساسانیان است و در شهرستان کمیجان، بخش مرکزی، دهستان خنجین، روستای فردقان واقع شده است. تمام آتشکده و بخشی از دیوارهای قلعه خراب شده است.

ارتفاع دیوار اصلی باقی مانده حدود نه متر، قطر پی های آن حدود پنج متر و همه از سنگ و ساروج است. در وسط قلعه، تعدادی پی های سنگی به قطر پنج متر وجود داردکه می توان بازمانده تالارهای متعدد و آتشگاه و نیایشگاه باشد.

احتمالاً این آتشکده به عصر ساسانی تعلق دارد. در ضلع شمالی قلعه، در زیرزمینی که در حال حاضر آغل گوسفندان و انبار علوفه است، تعداد چهار ستون به قطر حدود دو و نیم متر از آجر و ساروج دیده می شود. ستون ها تقریباً در کنار هم قرار گرفته اند و حدود سه متر از آن ها نمایان و قسمت بیشتر آن ها داخل زمین و زیر آوار خاک است.

بام کمیجان

بام کمیجان در بالاترین نقطه شهری کمیجان قرار دارد موقعیت منطقه‌ای این مکان در ابتدای شهر واقع در ورودی شهر یعنی محله انار قرار دارد؛ بام کمیجان با سیاست گذاری‌های انجام شده دارای فضای مناسب از قبیل جنگل وسایل پارکی و تفریحی مکان مناسب برای نشیمن و کباب پزهای سنتی می‌باشد قابل ذکر است بام کمیجان تمام شهر را در یک نمای بسیار زیبا به نمایش می‌گذارد.

روستای چهرقان

چهرقان روستایی است از توابع شهرستان کمیجان در استان مرکزی. این روستا در دهستان خسروبیگ در بخش مرکزی این شهرستان قرار دارد. همسایه‌های چهرقان عبارت‌اند از: روستاهای وفس، آمره، استهری، طرلان و راستگویان که از توابع استان همدان است. واژه چهرقان معرب چهرگان می‌باشد. اهالی چهرقان تات هستند و زبان تاتی را با گویش وفسی سخن می‌گویند روستای چهرقان طبق تقسیمات اخیر کشوری، ازتوابع دهستان اسفندان و بخش مرکزی شهرستان کمیجان می باشد.

روستای چهرقان بیااینجا هرچی از چهرقان بخوای هست پیشینه روستا روستای چهرقان روستایی است که قدمتی دیرینه دارد ودر ابتدا به عنوان چراهگاه استفاده میشده اما بعلت اینکه مکان سرسبزی بوده ومنابع ابی زیادی را در دل خود جای داده است ونیز منطقه ای کوهستانی است که در ان زمان یک امتیاز محسوب میشده کم کم عده ای در انجا سکنا گزیدند و این اغاز تمدن چهرقان بود. نام این روستا در ابتدا چراگاهان بوده است که بعدها به چهرگان ودر اخر به نام چهرقان کنونی در آمد.

وضعیت فیزیکی چهرقان بافت ساختمانی روستا اغلب همان بافت قدیمی و سنتی است و مصالح به کار رفته در ساختمان ها همان چوب و خشت و سنگ است. اما امروزه ساخت خانه های محکم که با استفاده از مصالح امروزی ساخته شده است متداول شده است و از این قبیل خانه ها در روستا زیاد به چشم میخورد. اغلب کوچه های چهرقان خاکی اند وتنها قسمت اندکی از این کوچه ها اسفالت اند.موقعیت طبیعی از نظر موقعیت طبیعی چهرقان در میان کوه های مرتفع منطقه قرار گرفته ودارای زمستان های بسیار سرد است وبه سبب کوهستانی بودن بخش اعظم زمین های کشاورزی دارای شیب بوده وبه صورت دیم قابل کشت می باشد. منبع تامین آب روستا عبارت است از چهار رشته قنات ویک دهنه چشمه که متاسفانه هر ساله آب آن کاهش میابد. محصولات کشاورزی بیشتر شامل غلات (گندم و جو)و حبوبات (نخود و عدس )بوده و باغات روستا نیز شامل درختان زرد الو سیب گردو سنجد وانگور و درخت های غیر مثمر می باشد.

موزه میراث فرهنگی

موزه میراث فرهنگی کمیجان در مکان تاریخی قلعه ایجاد شده‌است این موزه به آثاری از قبیل اشیاء قیمتی، سفال از دوران مادها و تات‌ها، خمره و … نگهداری می‌شود.

روستای سمقاور

بیش از 70 درصد اهالی این روستا دارای کارگاه تولید صنایع دستی منبت‌کار هستند. چوب مورد نیاز این کارگاه‌ها بیشتر از شمال کشور و از جنس راش بوده و محصولات تولید شده توسط اهالی این روستا بیشتر به شهرهای بزرگ مانند تهران - تبریز - شیراز و ... صادر می‌شود. فعالیت گسترده اهالی روستای سمقاور باعث شد تا مسئولین شهرستان کمیجان و استان مرکزی اولین جشنواره منبت روستای سمقاور را در این روستا برگزار کردند. با وجود این کارگاهها ما در روستای سمقاور نه تنها مشکلی به عنوان بیکاری جوانان نداریم بلکه روند مهاجرت در این روستا معکوس بوده است.

انتهای پیام/