گفتوگوی «جوان» با رئیس سازمان بسیج جامعه زنان در تبیین بیانات رهبر معظم انقلاب ترسیم فرهنگ پوشش زمانبر و نیازمند کار فراوان است

حالا دیگر ماجرای کشفحجابهای سازمانیافته مسئله حجاب را فراتر از موضوعی فرهنگی به موضوعی سیاسی تبدیل کرده است؛ موضوعی که البته سوابق تاریخی هم دارد و سقوط اندلس با ترویج فساد و بیبندوباری رخ داد.
به گزارش سرویس خبری بسیج جامعه زنان خبرگزاریبسیج-حالا دیگر ماجرای کشفحجابهای سازمانیافته مسئله حجاب را فراتر از موضوعی فرهنگی به موضوعی سیاسی تبدیل کرده است؛ موضوعی که البته سوابق تاریخی هم دارد و سقوط اندلس با ترویج فساد و بیبندوباری رخ داد. بر همین اساس هم رهبر معظم انقلاب مسئله کشفحجاب را علاوه بر حرام شرعی بودن حرامی سیاسی عنوان کردند چراکه کشفحجاب در جامعه امروز و در میانه تندباد هجمهها علیه جمهوری اسلامی ایران، میتواند به نوعی همراستا شدن با دشمن برای ضربه به نظام باشد و از آنجا که به تعبیر معمار کبیر انقلاب، حفظ نظام جمهوری اسلامی ایران از واجبات است، همراه شدن با دشمنان نظام حرامی سیاسی محسوب میشود. مسئله حجاب و تبیین مفهوم «حرام سیاسی» از جمله موضوعاتی است که پیرامون آن با مینا بیابانی، رئیس بسیج جامعه زنان به گفتگو نشستهایم.
چرا امام در اولین هفتههای انقلاب بحث حجاب را مطرح کردند؟
در رژیم گذشته تلاش بسیاری برای انحراف زنان از ارزشهای دینی صورت گرفته بود و یکی از موضوعات مبنایی در این رابطه، ترویج بیبند و باری از طریق عریانی و بدن نمایی بود، لذا حضرت امام برای قطع این روند و حرکت به جامعهای سالم و عاری از مفاسدی از این دست و برای حضور زنان و دختران در فعالیتهای اجتماعی که لازمه این حضور ایجاد امنیت روحی و روانی برای آحاد زنان و مردان است، موضوع استفاده از حجاب را برای زنان طرح کردند. نگاه امام و مقام معظم رهبری نسبت به نقشآفرینی زنان در عرصههای مختلف چه در ساحت خانوادگی و چه در ساحت اجتماعی، نگاهی متمایز و بسیار متعالی است. حضرت امام، زن را مظهر جمال الهی میدانند و در توصیف زن و شأن و جایگاه او از مفاهیمی همچون مبدأ خیرات، تأثیرگذار و تعیینکننده سرنوشت خویش و جامعه یاد کردهاند. این مضامین بلند و مفاهیم عمیق، حاکی از دیدگاه بلند ایشان نسبت به مقام زن است. برای همین هم حضرت امام نسبت به موضوع حجاب و رعایت حجاب اسلامی توسط زنان از همان ابتدای انقلاب توجه داشتند تا در پرتو این رفتار اجتماعی و ضرورت دینی، زنان و دختران بتوانند با امنیت و آرامش در جامعه حضور داشته باشند و نقشآفرینی کنند.
برخی افراد معتقدند حجاب امری شخصی و مربوط به خودشان است. شما چه پاسخی به این انتقاد دارید؟
حجاب حکم فردی و موضوعی دینی، اخلاقی و همینطور معرفتی است، اما دارای ابعاد مختلف و آثار متعدد در جامعه است، از جمله آثار فرهنگی، اجتماعی و حتی سیاسی، به همین دلیل از جمله مباحث بسیار مهمی است که باید مورد توجه مسئولان و متصدیان امور فرهنگی قرار گیرد. مهمترین کارکرد حجاب حفظ حیا و عفاف است که این امر در جامعه از بسیاری از ناهنجاریهای اجتماعی و فرهنگی جلوگیری میکند. آنچه اسلام از طریق احکام دینی به دنبال آن است، ایجاد جامعهای سالم و عاری از ناهنجاریهای اخلاقی، رفتاری و اجتماعی است و میتوان گفت حجاب در جهت ایجاد زندگی سالم و حفاظت خانوادهها از آسیبهای اجتماعی کارایی دارد، اما چرا حجاب سیاسی شده است؟ این امر میتواند دلایل متعدد داشته باشد. یکی از حوزههایی که میتوان به آن اشاره کرد این است که حجاب نشاندهنده نوع نگرش و اندیشه انسان است. هر فرهنگ و تمدنی نوع پوشش خاص خود را دارد که البته نقش دین در جامعه در این موضوع بسیار پررنگ است.
دلیل سیاسی شدن مسئله حجاب از نظر شما چیست؟
حجاب اسلامی که از نمادهای فرهنگی کشور ماست، نشاندهنده استقلال فرهنگی، فکری و سیاسی ایران اسلامی از سایر فرهنگهاست. هر چقدر جامعه به لحاظ پوشش تحت تأثیر دنیای مد امروز و رسانهها قرار گیرد، وابستگی فکری و فرهنگی جامعه نسبت به جامعه ارائهدهنده مد و لباس آشکارتر میشود. در جهان کنونی جنگها از شکل نظامی تا حدودی فاصله گرفته، اتخاذ روشهای جنگ نرم با هزینههای کمتر و حصول نتایج مطلوبتر در دستور کار استکبار جهانی گرفته است تا از این طریق بتوانند بر کشورهای استقلال یافته استیلا پیدا و بر منابع آنان حکمرانی کنند. از طرفی نیز روشهای جنگ نرم راه را برای انحطاط فرهنگی و سیاسی کشور مورد نظر آسانتر میکند، بنابراین موضوع حجاب یکی از اهداف دشمن در این رابطه است، به همین دلیل موضوعی معرفتی، دینی و اجتماعی مثل حجاب تبدیل به موضوعی سیاسی شده و دشمن در تلاش است از طریق تشویق دختران و زنان ایران اسلامی به پرهیز از رعایت حجاب و عفاف، هم به اهداف شوم خود در زمینه ایجاد بیبندوباری و فساد و نابودی خانواده دست یابد و هم به نوعی یک نافرمانی مدنی را در جامعه ایجاد کند تا از این طریق نظام اسلامی را با چالش مواجه کند.
بحث حجاب یکی از بحثهای مهم جامعه امروز ماست. رهبر معظم انقلاب اخیراً از موضوع بیحجابی به عنوان حرام شرعی و حرام سیاسی یاد کردند. این بحث حرام سیاسی به چه معنایی است و چگونه باید تبیین شود؟
رهبر معظم انقلاب در بیانات اخیر خود پیرامون موضوع حجاب اشاره فرمودند: حجاب محدودیت شرعی و قانونی است نه محدودیتی دولتی و کشفحجاب را هم حرام شرعی و هم حرام سیاسی دانستند که این تعبیر جدیدی است. هر جامعه دارای نظاماتی است که با آن نظامات دارای قوام و ثبات میشود. اگر یکی از این نظامات دچار اختلال شود، نظم جامعه به هم ریخته و دچار هرج و مرج میشود و طبیعتاً ازهمگسیختگی اجتماعی ایجاد میشود. هر نظام سیاسی برای اقتدار خود و جلوگیری از تزلزل و ازهمگسیختگی و هرجومرج در جامعه خود تشکیل میشود و قواعد و مقرراتی را وضع میکند که با اجرای آن قوانین توسط آحاد جامعه، نظم و ثبات به جامعه منتقل میشود. از طرف دیگر نظام اسلامی ایران با هجمههای بسیاری از سوی دشمنان مواجه است و به فرمایش امام راحل حفظ این جمهوری اسلامی از اعظم فرایض است. حجاب به دلیل اثرات بسیار قابل توجهی که از نظر تحکیم بنیان خانواده و حفظ کیان آن و نیز جلوگیری از آسیبهای فراوان اجتماعی، فرهنگی و ... در جامعه دارد، نقش بنیادینی را در جامعه از خود برجای میگذارد، فلذا بیحجابی در شریعت مذموم بوده و امر به رعایت حجاب میکند. با توجه به اینکه حکومت اسلامی وظیفه ایجاد شرایط لازم برای سعادت انسانها را دارد، بنابراین وظیفه جلوگیری از فساد را نیز برعهده دارد.
از آنجا که یکی از راهبردهای دشمن در مقابله با نظام اسلامی، جنگ نرم از طریق نافرمانی مدنی است و این نافرمانی مدنی به نوعی براندازی نرم محسوب میشود، بنابراین کشفحجاب در واقع رفتاری در راستای توطئههای دشمن است و به همین خاطر علاوه بر حرام شرعی از جانب رهبر معظم انقلاب به عنوان حرامی سیاسی نیز ذکر شده است.
به نظر میرسد ما در تبیین مسئله حجاب چه به لحاظ شرعی و چه به لحاظ سیاسی دچار ضعفهایی بودهایم. از نگاه شما این نقاط ضعف چه چیزهایی هستند؟
در چهار دهه گذشته متأسفانه اثبات مباحث بینشی، معرفتی و فرهنگی از طرف متصدیان امور مورد کمتوجهی بسیاری واقع شده است. این کمتوجهی در عرصههای مختلف قابل اطلاق است. در زمینههای اعتقادی متولیان امور به مباحث اساسی برای نسلهای بعد از انقلاب نپرداختهاند. از سوی دیگر دشمنان نیز با اتخاذ راهبرد بلندمدت، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی سعی در مدیریت افکار عمومی در جامعه اسلامی داشتهاند که این امر در حوزه فرهنگ و هنر نیز صادق است. موضوع پوشش که یک امر اعتقادی و فرهنگی اجتماعی است، بیش از هر چیز دیگر به واسطه تبلیغات دشمن و کمکاری متولیان فرهنگی در داخل کشور، دچار آسیبدیدگی شده است. این موضوع نیاز به کار فراوان دارد؛ همانطور که در مدتزمان طولانی این تحولات و تغییرات صورت گرفته است و باید با حوصله بسیار نسبت به ترمیم این فرهنگ ارزشمند اهتمام ورزید.
چگونه میتوان افراد شلحجاب را در مسیر درست قرار داد؟
انجام فعالیتهای تبیینی و آگاهیبخشی، اجرای قوانین و رعایت آنها میتواند کمککننده باشد. نظام آموزشی یکی از موارد مهم و تأثیرگذار در این موضوع است که متأسفانه این نظام در این زمینه دارای نقصان بسیار است. علاوه بر این هنرمندان صنعت نساجی و پوشاک نیز در این زمینه بسیار مؤثر هستند. این افراد میتوانند با طراحیهای مناسب، دارای زیبایهای ظاهری به لحاظ طرح، رنگ، جنس و قیمت اقتصادی، پوشاک و البسهای را تولید کنند که حس زیباییدوستی جوانان و نوجوانان را به درستی پاسخگو باشد. تبیین مسئله با معرفی افرادی که پشت پرده ترویج بیحجابی و اباحیگری هستند هم یکی دیگر از مباحث قابل توجه است چراکه افرادی که پشت پرده این موضوع قرار دارند، افرادی هستند که خود نسبت به اخلاق، اصول و ارزشهای انسانی معاضدت دارند، اما برای منافع خود و کسب ثروت اقدام به مزدوری دشمن میکنند. علاوه بر این تبیین مقاصد دشمن در توسعه و ترویج بیحجابی و تکرار تجربه موفقی است که در اندلس داشتهاند، متأسفانه کشور مسلمان مذکور را توسط ترویج فساد و بیبندوباری به شکست واداشتند و بر آن مسلط شدند.
همانطور که رهبر معظم انقلاب فرمودند بیشتر این جوانانی که کشفحجاب کردهاند، انسانهای اخلاقی و دینداری هستند که در بسیاری از مراسمات معنوی شرکت میکنند و اعتقادات قوی دارند. این افراد اهل توسل و ارادت به ائمه (ع) هستند. مواجهه با چنین افراد متدینی کار سختی نیست و انشاءالله زود این عزیزان نیز متوجه میشوند که دشمنان آنها را وسیلهای برای رسیدن به هدف خود قرار دادهاند.
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
پر بیننده ها
آخرین اخبار