به گزارش خبرگزاری بسیج از قم، علی کردانی کنشگر اجتماعی در یادداشتی با موضوع سلب امنیت روانی و آرامش خاطر خانواده ها توسط عده ای از افراد در بوستان های شهری، آورده است: «با دستور دادستان پردیسان هفت نفر دختر و پسر که به هنجار‌شکنی در سطح بوستان مشغول و از عمل خود پشیمان نبودند بازداشت و جهت سیر مراحل اداری به مرکز انتظامی اعزام شدند.»
چندمین خبری است که درباره دستگیری هنجارشکنان در بوستان علوی می‌خوانیم، جایی که باید برای خوش‌گذران خانواده‌ها مهیا می‌بود، مدتی است به محلی برای عیش‌ونوش تبدیل شده است.
برخورد با ناهنجاری، هنجاری پسندیده است؛ اما چرا از همان ابتدا تدبیری برای آن اندیشیده نمی‌شود و این پارک به حال خود رها شده است.
آیا نمی‌توان برای ورودی پارک، قوانینی وضع کرد و از ورود هنجارشکنان و مزاحمان ممانعت بشود؟ اگر سیاست ما رها کردن نوجوانان و جوانان به حال خود است که هیچ؛ اما اگر سرنوشت فرهنگی و تربیتی آنها برای‌مان مهم است، عادتِ «ماهی را هر وقت از آب بگیری تازه است» را رها کنیم و چاره‌ای بیندیشیم.
آری؛ مسئولان صاحب‌نظر و صاحب‌نفوذ چاره‌ای بیندیشند:
برای خواهرامون، برای حسرت یک پارک خانوادگی.
خلاصه برای: «برای این همه برای غیر تکراری»
