نویسنده و تحلیلگر بریتانیایی: حجاب زنان مسلمان بیانگر قدرت و مایه افتخار است

به گزارش سرویس خبری بسیج جامعه زنان-خبرگزاری بسیج-به نقل از گاردین، رابینا خان، نویسنده ساکن لندن و محقق بنیاد عزیز (فعال در حوزه حقوق مسلمانان بریتانیا) در یادداشتی که در گاردین منتشر کرد با اشاره به چالش‌های حجاب داشتن و کلیشه‌هایی که در مورد زنان مسلمان وجود دارد نوشت: زنان محجبه‌ای مانند من به طور نظام‌مند و ناامیدکننده، مورد آزار و تبعیض وحشتناکی قرار می‌گیرند. سال گذشته (۲۰۲۲)، ویدئویی تکان دهنده که در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشته شد، گروهی از مردان و جوانان سفیدپوست را در شفیلد نشان داد که به یک زن مسلمان محجبه و دخترش حمله می‌کنند.

مقاله‌ای در سال ۲۰۱۹ از دانشگاه ناتینگهام ترنت(Nottingham Trent University) گزارش داد که حملات علیه زنان با حجاب در بریتانیا در حال افزایش است و نشان می‌دهد که زنان مسلمان محجبه به عنوان «عامل تروریسم» معرفی می‌شوند. Tell Mama UK، سازمانی که بر جنایات ناشی از نفرت مسلمانان نظارت می‌کند، در سال ۲۰۱۸ گزارش داد که ۵۸ درصد از حوادث اسلام‌هراسی ثبت شده مربوط به زنان مسلمان به دلیل هویت مذهبی آشکار آنها بوده است.

در سال ۲۰۱۷، ترزا می، نخست‌وزیر وقت، در مجلس عوام حمایت خود را از روز جهانی حجاب اعلام کرد و گفت که بدون ترس، از حق زنان مسلمان برای پوشیدن روسری یا حجاب حمایت می‌کند. با این حال، نخست وزیران دیگر از حزب محافظه‌کار نسبت به زنان محجبه رفتاری خصمانه داشته‌اند.

در سال ۲۰۱۳، دیوید کامرون اعلام کرد که از مدارس و دادگاه‌های بریتانیا که خواستار برداشتن حجاب هستند، پشتیبانی خواهد کرد و در سال ۲۰۱۸، بوریس جانسون، زنان مسلمان برقع پوش را به سخره گرفت که شبیه سارقان نقاب‌دار به نظر می‌رسند. این باعث افزایش حوادث ضد مسلمانان شد، که نیمی از آنها زنان محجبه را هدف قرار دادند.

در سراسر اروپا اوضاع بهتر از این نیست. هلند و سوئیس ممنوعیت برقع را وضع کرده و در نروژ به یک زن مسلمان فقط به شرط حذف حجاب پیشنهاد کار داده می‌شود. به نظر می‌رسد از ۱۱ سپتامبر به بعد زنان محجبه یا به‌عنوان متعصب شناخته شده‌اند، یا به عنوان سرکوب‌شده مورد ترحم قرار گرفته‌اند.

حجابی که به آن افتخار می‌کنم

سال‌ها پیش روسری را فقط موقع نماز، مناسبت‌های خاص، و در جمع اقوام نزدیک می‌پوشیدم.

تا اینکه پس از اولین بارداری دچار بیماری خطرناکی شدم و شروع به پوشیدن مرتب روسری کردم. فشار خونم بالا رفته بود، دیدم تار شده بود ناگهان خود را در بیمارستان بستری دیدم. این باعث شد این سؤال برایم ایجاد شود که آیا برای دخترم هم همین را می‌خواهم. من حجاب را انتخاب کردم تا خود را واقعی‌تر نشان دهم.

در گذار از دوران این بیماری به مسلمانی معتقد و محجبه تبدیل شدم. اینکه همواره مردم به من زل می‌زدند برایم عادی شد و تعامل با غیرمسلمانان اغلب نامطلوب و پرتنش بود. حتی گاهی با ریشخند می‌گفتند «مگر کمدین هستی که حجاب می‌پوشی؟»

به مرور زمان نشانه‌هایی از پیشرفت وجود دارد: ژانویه ۲۰۲۳، شرکت هواپیمایی بریتیش ایرویز لباس فرم مناسبی را برای کادر مسلمان و محجبه خود طراحی کرد که به‌عنوان گامی برای عادی‌سازی حجاب توسط یک نهاد برجسته ملی، جای تجلیل دارد. در سال ۲۰۰۱ پلیس لندن به زنان مسلمان اجازه داد که حجاب داشته باشند و در سال ۲۰۱۶ نیروی پلیس اسکاتلند حجاب را به عنوان بخشی از لباس فرم خود تبدیل کرد.

با این حال، در حال حاضر رفتار سرکوبگرانه برخی افراطی‌های اسلامگرا نسبت به حقوق زنان محجبه، زندگی را برای ما سخت‌تر می‌کند. این عمل فقط به تقویت کلیشه‌های منفی مبنی بر اینکه حجاب نشانه سرکوب است، کمک می‌کند. بله، قطعاً این ظلم است.

از سوی دیگر، اسلام‌ستیزان، حجاب را بهانه‌ای برای اسلام‌هراسی خود می‌دانند اما زنان مسلمان امروزی روایت حجاب را متحول کرده‌اند. این (داشتن حجاب) بیانیه‌ای از سبک پوشش و حالا بیانگر قدرت شده است.

من آینده‌ای نویدبخش برای زنان و دختران مسلمان می‌بینم. برای زنان و دختران مسلمان، محجبه، شجاعت، سرسختی و عزم ما برای حضور در جامعه و فرصت‌های شغلی، گواهی بر انعطاف‌پذیری ماست و محبوبیت حجاب به همه یادآوری می‌کند که دیگر حاضر نیستیم در مورد اینکه پیرو چه آیینی هستیم دروغ بگوییم تا پذیرفته شویم.

ترجمه گزارش: محمدحسن گودرزی