به گزارش خبرنگار بسیج، هیأت اندیشه ورز فاطمی بسیج دانش آموزی حوزه کوثر شاهرود به مناسبت هفته عفاف و حجاب بیانیهای به شرح زیر صادر کرد:
بِسم ربّ الشَهیٖد
و بدان که هر ظاهرى را باطنى است همانند آن. آنچه ظاهرش پاکیزه باشد، باطنش نیز پاکیزه است و آنچه ظاهرش ناپاک باشد باطنش نیز ناپاک است.
[امیرالمؤمنین علی علیهالسلام/ خطبه ۱۵۴ نهجالبلاغه]
۲۱ تیر ۱۳۱۴، روز حجاب و عفاف نام گذاری شد. روزی که قریب به ۲۰۰۰ نفر از معترضین به کشف حجاب اجباری که در مسجد گوهرشاد تجمع کرده بودند، به دستور حکومت دیکتاتوریِ رضا خان پهلوی در خون خود غسل شهادت کردند! دو هزار نفر مردم بیگناهی که دینشان را میخواستند و آزادی حقیقی را.
به یاد پاکانی که در آن قیام خونین به آسمان پر کشیدند، این روز، روز "حجاب" و "عفاف" نام گرفت.
حجب و عفت دو واژهای هستند که پیامد یکدیگرند و تاثیر پذیر از هم.
کسی که عفت و حیای خود را در باطن حفظ کرده باشد، به یقین حجاب ظاهریاش را هم حفظ خواهد کرد و بالعکس.
این روز روزیست که یادآور میشود از دیرباز مردم سربلند ما، دینشان را تا پای جان و تا آخرین نفس خواهاناند و هیچ گونه ظلم و ذلت را نمیپذیرند!
یادآور این است ما از نسل کسانی هستیم که دین مبین اسلام را با عشق و قلباً پذیرفتهاند و حتی به قیمت جان و به قیمت خون، حاضر به از دست دادن آن نیستند.
ما نیز از نسل همانهایی هستیم که به هیچ وجه حاضر نیستیم شرف و عزتمان را اینقدر ساده حراج کنیم!
در این روزگار که فرهنگ غرب ارزش زن را از بین برده و به اسم آزادی تبرج، برهنگی و حیوانیت را رواج میدهد و به نام برابری، شخصیت لطیف و والای زن را اینگونه تخریب میکند.
در همین روزگار ما مردمانی داریم از جنس نور که دل از سیاهی و پلیدیهایی که با ظاهری پر از رنگ و لعاب رخ نمایی میکنند، برکندهاند و خالصانه خداوند یکتا را بندگی میکنند.
در این زمانهی پر از تردید و لغزش، ما زنان و دختران غیور و عزتمندی داریم که با تمام سختیهای راه دل به هدف سپردهاند.
حیا و عفاف را برتر میدانند از هرگونه خودنمایی و آرامش زندگی با دین و فرهنگ ایرانی_اسلامی را به ظاهر فریبنده، اما دور از آرامشِ سبک زندگی غربی نخواهند فروخت!
دخترانی که درک کردهاند سیاهی بلندای چادرشان، چون تاجی، نور میشود محض روشنایی راه، همان وقت که شهیدی میگوید این سیاهی از سرخی خون من باارزشتر است و بالاتر!
ما همانهایی هستیم که با حجاب و حیایمان فریاد عزت، شرافتمندی، سربلندی و والا مقامیمان را برمیآوریم.
آن روز که زمین قطرههای خون شهدای مظلوم را بوسید تا حجابمان نرود، آن وقت که مادری در تاریکی کوچههای کوفه چادرش سوخته و خاکی شد، اما از دستش نداد، آن شبِ غریب که خیامالحسین یک به یک عمودشان بر زمین افتاد، اما زینب کبری (سلام الله علیها) و دختران یتیم و مظلوم حجاب از سرشان نیفتاد، آن زمان که شهیدی در خون خود غلطید برای ناموس و وطن که به یغما نرود.
دقیقاً از همان وقت بود که این رسالت را بر دوشمان نهادند تا میراث دار حیای فاطمی باشیم و پیرو راه پر فروغشان.
انشاءالبه